جدال دو جناح جنبش اسلام سیاسی و نقش سناریو سیاهی سازمان مجاهدین خلق
مردم و جنشهای انقلابی و اپوزیسیون آزادیخواه جمهوری اسلامی وظایف خطیری در مقابلشان قرار گرفته است
نکاتی که از نظر من امروز در ایران و منطقه دارای اهمیت سیاسی و استراتژیک هستند و باید بیش از پیش مورد تاکید قرار گیرند. عبارتند از:
١/ جنبش اسلام سیاسی از روز اول با هدف حکومت کردن و دولت داری و سهم خواهی از قدرت و ثروت پا به میدان سیاست گذاشت. جمهوری اسلامی و مجاهدین افغان اولین دو نمونه عروج جنبش اسلام سیاسی در دهه هفتاد میلادی بودند. هر دو آنها دولت را در دست گرفتند و به تقابل با رقبای خود پرداختند.
٢/ القاعده همزاد طالبان در افغانستان بود و هر دو در افغانستان حکومت را اداره میکردند و اکنون هم طالبان و القاعده در یک جبهه و هماهنگ هستند. همه جریانات اسلامی به هدف برقراری حکومت اسلامی و برای حکومت پا به سیاست گذاشته اند. داعش آخرین نمونه آنها است. اخوان المسلمین هم که دیدیم و ….
٣/ جدال دو جناح جنبش اسلام سیاسی شیعه و سنی امروز بوسیله جمهوری اسلامی و عربستان هدایت و در تقابل با هم به مرحله حساستری رسیده است. حساسیت این جدال نه در تغییر ماهیت آنها بلکه در تشدید این جدال است.
٤/ جدال این دو قدیمی و از روز اول قدرتگیری خمینی در ایران آغاز شد. ترمینولوژی اسلام امریکایی برای تقابل با دولتهای اسلامی پروغرب از جانب خمینی از همینجا نشات گرفت. بحث “صدور انقلاب اسلامی برای رفع فتنه از جهان” و ترس دولتهای منطقه تقابل آنها را در مقابل جمهوری اسلامی شکل داد.
٥/ تقویت جریانات اسلامی نوع سنی از جانب عربستان و قطر و… از اینجا آغاز شد که اسلام نوع شیعه نتواند قدرت و ثروت را ا دست آنها خارج کند.
٦/ در دل جنگ ایران و عراق حتی صدام حسین به اسلام متوسل شد و پرچم عراق را تغییر داد و سه ستاره وسطش برداشته شد و با کلمه الله و اکبر مزین گردید. شعار “جنگ با صفویها” از طرف صدام حسین برای تحریک اسلام نوع سنی در مقابل نوع شیعه بود. خمینی هم شعار “جنگ جنگ تا رفع فتنه و فتح اسرائیل از راه کربلا میگذرد” را سر داد که همگی ناشی از این تقابل بودند.
٧/ جدال آنها تا به امروز عمدتا بر سر کشورهای منطقه نفوذ هرکدام از آنها بوده است. اما اکنون ادامه این جدال به جایی رسیده است که سران سپاه مستقیما عربستان را به حمله نظامی تهدید میکنند و عربستان هم در مقابل دست بکار تقویت خود شده است. از یک طرف ائتلاف دولتهای مسلمان را سازمان داده است و از طرف دیگر بعد از تقویت سلفیها در ایران اپوزیسیون نوع سازمان مجاهدین خلق را بکار گرفته است و این سازمان هم برای اجرای چنین نقشی نه تنها استقبال کرده بلکه خود را آماده میکند. در کردستان هم در قدم اول حزب دمکرات کردستان ایران سعی کرده است در متن این جدال نقش ایفا کند.
این هشداری جدای باید محسوب بشود.
٨/ هم مردم و جنبشهای انقلابی و هم اپوزیسیون باید هشیار باشند و نقش ارتجاعی دو جناح جنبش اسلام سیاسی و جریاناتی که میخواهند در میدان آنها و در همکاری و نزدیک به یکی از آنها بازی کنند بهتر بشناسند. همه اینها جریاناتی سناریو سیاهی هستند.
٩/ این جدال از منظر دو طرف جمهوری اسلامی و عربستان قرار است به جدال مذهبی شیعه و سنی و یا تقویت قومگرایی منجر بشود و آنها بتوانند به حکومت خودشان ادامه بدهند. این به ضرر جنبشهای آزادیخواهی منطقه است. بویژه در ایران که جنبش کارگری و آزادیخواهی بطور برجسته و امیدبخشی در حال قدرتگیری است این جدال میخواهد آنرا از میدان بدر کند و جدال مردم ایران با جمهوری اسلامی را به کانال جدال فرقه ای و قومی سوق بدهد.
١٠/ جبهه سوم و یا قطب مردم آزادیخواه و احزاب و سازمانهای سیاسی مدرن و مسئول باید در تقابل با این دو جبهه ارتجاع به وظایف خود آگاه باشند.
١١/ ما به عنوان حزب کمونیست کارگری ایران وظیفه خود میدانیم همزمان که این دو جبهه ارتجاع را افشا و در مقابل آن می ایستیم، سیاست سرنگون کردن جمهوری اسلامی و ساقط کردن این ستون اسلام سیاسی را در صدر اولویت خود و جنبشهای انقلابی میدانیم.
١٢/ سرنگونی جمهوری اسلامی از راه یک انقلاب آزادیخواهانه تنها راه عملی و موثر برای شکست کلیت جنبش اسلام سیاسی در ایران و در کل منطقه است.
١٣/ با سرنگونی جمهوری اسلامی فقط یک طرف جدال جنبش ارتجاعی اسلام سیاسی ساقط نمیشود بلکه امید و راه مقابله با کل جریانات جنبش اسلام سیاسی را در منطقه به پرچم جنبشهای آزادیخواهی تبدیل میکند.
١٤/ هر حزب و جریانی که در کنار یکی از دولتهای اسلامی قرار بگیرد و یا خود را بخشی از این جنبش ارتجاعی معرفی کند باید به عنوان دشمن مردم و جریاناتی سناریو سیاهی معرفی بشود سازمان مجاهدین خلق امروز یکی از آنها است. نقش سناریو سیاهی این سازمان باید بیش از همیشه افشا شود.
١٥/ بدون شک مردم و جنبشهای آزادیخواه ایران میتوانند از عهده این وظیفه تعیین کننده و سرنوشت ساز برآیند و این جریانات ارتجاعی آینده ای نخواهند داشت.
محمد آنسگران
19 اوت 2016