پرسشی که پاسخ اش هیچ بود!
پاپ و اشک تمساح
در مراسم نماز پاپ فرانسیس، دختر دوازده ساله ی فیلیپینی از پاپ پرسید: چرا خدا اجازه می دهد دختربچه ها به فحشا کشیده بشوند؟ کودکان زیادی به مواد مخدر و فحشا مبتلا می شوند. چرا خدا اجازه می دهد این اتفاقات برای ما بی افتد؟ بچه ها که گناهی ندارند. پاپ زد زیر گریه و گفت که هیچ پاسخی برای این سئوال نیست و برای چه کودکان باید رنج ببرند؟ چرا؟ !
پرسیدن این سئوال از کسی که پرونده ی شرم آور تجاوز جنسی به کودکان در کلیساهایش، زبانزد همگان است، غافلگیر کننده بود. پس چاره ای برایش نماند به جز اشک تمساح ریختن. اما اگر جوابش را نه در آسمان، بلکه در همین زمین جستجو کنیم. خدایان سرمایه و سود دهی کار از یک طرف و مذهب مداخله گر از طرف دیگر، یکی از مسببین فقر کودکان، بهره برداری جنسی، مواد مخدر، کار کودک، قاچاق کودک و تجاوز به دختران به اسم ازدواج و هزاران درد دیگر هستند. کدام کلیسا به کار کودک اعتراض کرده است؟ کدام کلیسا علیه قاچاق کودک پیگیر بوده است؟ یکی از بازارهای پر رونق کسب و کار در فیلیپین همین سو استفاده جنسی از کودکان و کسب درآمد است و گروهی از مردان اروپایی هم از مشتریان آن. بوکو حرام کودکان را گروگان می گیرد و داعشیان آنها را طعمه ی خود می کنند. هزاران کودک از گرسنگی جان خود را از دست می دهند و در این کره آبی هر ده ثانیه از بی آبی و بیماری می میرند. هزاران کودک در مرزها بی سرپناه و در سرما می مانند و نه هیچ خدایی و رهبر مذهبی، بلکه هیچ حکومتی که دست شان باهم یکی است، وقت ندارد جوابی به کودکان و نسل های جوان بدهد. جوابش تنها در مبارزه و اعتراض علیه این فجایع است. جوابش نه به مذاهبی ست که دستش به خون کودکان ما آلوده ست.
پاپ که از خدا نمی تواند پاسخی بگیرد، جرآت پیدا نمی کند تا روبروی هزاران دوربین خبری و میلیون ها انسان حقیقت را به کودک بگوید. به هیچ قناعت کرد و رسوا شد.*
لیلا یوسفی
سایت ژورنال: http://journal-ruzaneh.com/