علی جوادی-چند كلمه پیرامون تحركات آنتی كمونیستی پس از مرگ محمد جراحی

چند كلمه پیرامون تحركات آنتی كمونیستی پس از مرگ محمد جراحی

 

۱-مرگ زودرس محمد جراحی چهره شناخته شده و محبوب جنبش سوسیالیسم كارگری در ایران قلب همه ما را به درد آورد. محمد جراحی زندگی اش با فقر و استثمار و نابرابری و در عین حال مبارزه برای نابودی فقر و استثمار و نابرابری در هم تنیده شده بود و از این منظر یك چهره شاخص و رادیكال جنبش سوسیالیسم كارگری بود. محمد جراحی تجسم فردی این واقعیت مبارزه طبقه كارگر است كه گاه آشكار و گاه پنهان اما در هر حال بر علیه وضعیت موجود در جریان است.

۲-علی القاعده در یك جامعه آزاد، در جامعه ای كه ابزار بیان و عقیده جرم نیست، انسانی بخاطر دیدگاه سیاسی اش به قل و زنجیر كشیده نمیشود. در جامعه ای كه تحزب آزاد است، عضویت در احزاب رادیكال سوسیالیست و كمونیستی كارگری مترادف با زندان و شكنجه و اعدام نیست، هر انسانی میتواند تعلق سیاسی و تشكیلاتی خود را آگاهانه و بدون هیچ پی آمدی به اطلاع عموم و جامعه برساند. اما در ایران اسلام زده و استبداد زده چنین نیست. بسیاری از فعالین سیاسی جنبش های اجتماعی ناچارند كه بخشی از عقاید و باورهای خود و یا تعلق تشكیلاتی خود را از چشم رژیم و بعضا حتی جامعه و یا بخشی از نزدیكان و عزیزان خود به درجاتی پنهان كنند. این واقعیت بخشی از مشخصه مبارزه سیاسی در ایران است.

۳-همه ما میدانیم در هر جامعه طبقاتی یك مبارزه دائمی علیه استثمار و نابرابری در جریان است. و در هر جامعه ای كه مبارزه میان دو قطب اصلی جامعه در جریان است، كمونیسم یك گرایش زنده و داده شده در صفوف مبارزه كارگر علیه سرمایه است. هر كجا كارگر برای حقوق خود و جامعه مبارزه میكند، سر و كله ماركس و مانیفست و كمونیسم هم پیدا است. لازم نیست ذره بین گرفت و با چراغ به دنبال كمونیسم و كمونیستها در صفوف اعتراضی كارگران گشت. این واقعیتی است كه حتی هر مامور تازه استخدام شده در نهادهای سركوبگر به هر فرد كنجكاوی خاطر نشان خواهد كرد. كافی است حتی نیم نگاهی به فیلمهای موجود كه اعتراضات كارگری را بیان میكنند، بیندازیم تا ببینیم چگونه ماموران دستگاه سركوب در پس هر اعتراضی به دنبال سازماندهندگان كمونیست میگردند.

۴-جامعه ایران نیز از این قاعده مستنثی نیست. كمونیسم كارگری یك گرایش قوی و مهم در سوخت و ساز و فعال و انفعلات همیشگی طبقه كارگر است. كمونیستها و فعالین كمونیست در جنبش كارگری بخشی مهم و غیر قابل انكار تحركات صفوف طبقه كارگراند. اینكه فعالینی مانند محمد جراحی دارای تعلق حزبی باشند و یا در دوره از فعالیت سیاسی خود به حزب معینی و در اینجا به حزب كمونیست كارگری بپیوندند، نه امر عجیب و نه امر ناشناخته ای است. خلاف این واقعیت عجیب است. اگر چنین نباشد، عجیب است.

۵-حزب كمونیست كارگری و كلا كمونیسم كارگری یك ركن مهم و تعیین كننده گرایش رادیكال سوسیالیسم كارگری است. روی آوری به حزب كمونیست كارگری یك امر طبیعی و منطقی برای فعالین كارگری است. حزب كمونیست كارگری، حزب كارگران پیشرو و رادیكال سوسیالیستی است كه منافع عمومی كل طبقه كارگر را در هر جدالی نمایندگی میكند. پرچمدار تغییرات جزبی روزمره و تغییرات بنیادی در جامعه است. پرچمدار اصلاحات هر روزه در زندگی توده های وسیع مردم و انقلاب كارگری است. از این رو پیوستن امثال محمد جراحی به حزب كمونیست كارگری یك امر طبیعی و منطقی است.

۶-اعلام علنی تعلق محمد جراحی به حزب كمونیست كارگری بخشی از پایبندی ما كمونیستهای كارگری به حقیقت است. جنبش ما جنبش بیان حقایق است. بیان حقیقت تعلق تشكیلاتی محمد جراحی به حزب كمونیست كارگری از این ویژگی حزب ما سرچشمه میگیرد. این واقعیت كه محمد جراحی در دوره پایانی عمر كوتاه خود به حزب كمونیست كارگری پیوست، واقعیتی است كه هیچ درجه از تحرك آنتی كمونیستی محافل حاشیه ای و مغرض نمیتواند، آن را مخدوش كند. ما بیان این حقیقت را به محمد جراحی ها مدیونیم.

۷-آیا اعلام تعلق تشكیلاتی محمد جراحی به حزب كمونیست كارگری تاثیری در امنیت فعالین كارگری نمی اندازد؟ واقعیت این است كه تعلق تشكیلاتی و حزبی بسیاری از فعالین كارگری و اجتماعی كم و بیش شناخته شده است. اما آنچه به رژیم آدمكشان اسلامی اجازه نمیدهد به این فعالین به این “جرم” تعرض كنند، توازن قوای سیاسی است و رابطه ای كه این فعالین میان كار علنی و كار مخفی خود ایجاد كرده اند. این رابطه به هر درجه كه توازن قوا در جامعه به نفع كارگر و آزادیخواهی و برابری طلبی تغییر میكند، بیشتر و بیشتر آشكار میشود. برعكس آنهم صادق است. به هر درجه كه جامعه خفقان زده تر میشود این رابطه به جهت عكس خود تغییر میكند.

۸-ما از كنار فغان و اتهامات سخیف و آنتی كمونیستی محافل و جریانات حاشیه ای میگذریم. در عوض بر این واقعیت تاكید میكنیم كه طبقه كارگر با حزبش آزاد میشود. باز تاكید میكنیم كه برای اجتناب از آینده ای كه بار دیگر سلطه گرایشات وجنبش های مختلف سرمایه چه در شكل سلطنتی و اسلامی بر جامعه تحمیل كنند، تمامی كارگران رادیكال سوسیالیست، تمامی رهبران عملی كارگری و جنبشهای آزادی و برابری زن و مردم باد به حزب كمونیست كارگری بپیوندند. درهای حزب كمونیست كارگری برای همه این عزیزان باز است. این حزب شماست. این راهی بود كه محمد جراحی برگزید!

علی جوادی

۷ اکتبر ۲۰۱۷