حرکت نمادین دختران “خیابان انقلاب” دریک نگاه !
عــزیز آجیکند
در چند روز اخیر و همزمان با تداوم روند روبه گسترش اعتراضات در شهرهای ایران و به میدان آمدن نسلی جدید اززنان و دختران انقلابی موسوم به دختران “خیابان انقلاب” بر علیه حجاب اجباری، اقدامات سرکوبگرانه رژیم جمهوری اسلامی برای مقابله با این حرکت زنان و دختران جوان در ایران، شدت پیدا کرده است.
روند رو به گسترش این اعتراضات و گسترش و باز تکثیر حرکت نمادین دختر خیابان انقلاب در شرایطی ادامه دارد که دولت شکست خورده روحانی در دومین دوره خود نه تنها هیچ گونه بهبودی در وضعیت زنان درجامعه ایران بوجود نیآورده است بلکه اوضاع برای زنان و دختران روز به روز وخیم تر و فضای سرکوب و خفقان شدیدتر شده است.
حرکت نمادین “دختر خیابان انقلاب” و گسترش دامنه این حرکت اعتراضی که برخی زنان سالخورده و مردان جوان در شهرها و محلات گوناگون را نیز به دنبال داشت، در نوع خود بی سابقه و عبوری از سنتهای عقب افتاده جمهوری اسلامی و شریعت اسلام وهمچنین حرکت موسوم به آزادیهای یواشکی و محدود نگری چهارشنبه های سفید ، تلقی میشود و در اقدامی خود جوش برای لغو حجاب اجباری ، دین و قانون زن ستیزی ٤٠ ساله جمهوری اسلامی را به چالش کشید .
همه نشانه ها و باز تکثیر این حرکت نمادین نشانگر یک حرکت و یک شیوه از نوع دیگر است. نوع و حرکت و شیوه ای که در تلاش است با برداشتن حجاب علیه یکی از نمادین ترین ارزشهای نظام جمهوری اسلامی به مبارزه برخیزد .
حرکت و شیوه ای که سالهاست میخواست متولد شود که فرصت آن مهیا نشد و نتوانست شکوفه دهد. رویدادهای ٧ دیماه و اعتراضات اخیر به این حرکت و به این شیوه اعتراض جامه عمل پوشاندو در یک فرصت و در یک حرکت نمادین ، دختری به نام ویدا موحد ٣١ ساله بالای سکوی رفت و روسری خود را به نشانه اعتراض به حجاب بر سر یک چوب گرفت و آنرا بالا نگاه داشت . این حرکت در فاصله زمانی کم باز تکثیر شد و جمعی دیگری را نیز به دنبال خود کشاند . این حرکت که به حرکت دختران انقلاب موسوم گردید، نماد عبورازشریعت اسلام وآزادی های یواشکی و چهارشنبه های سفید را رقم زد و با آن مرزبندی خود را اعلام کرد و مسیر بدون بازگشتی را برای تداوم مبارزه خود درجهت و راه دیگری در پیش گرفت. حرکت نمادین دختران انقلاب اگر چه هنوز راهای سختی را در پیش دارد و تا به امروز هم آنچنان در سطح جامعه فراگیر نشده است ، اما بازتاب این حرکت و رشد این پدیده به خوبی نشان داد که مقامات جمهوری اسلامی تحمل آنرا نداشته و بشدت از آن نگران و ترس آنرا دارند که این حرکت در آینده نزدیک فرا گیرتر شودو تمام جامعه را در بر گیرد.
امروز روحانی و دیگر سران رژیم جمهوری اسلامی بخوبی دریافته اند که روند رو به گسترش چنین اعتراضاتی نه تنها مانع تسلط فضای خوف و وحشت بر جامعه خواهد شد بلکه با تقویت فضای مبارزاتی در سطح جامعه، زمینه های مناسب تری را جهت شکل گیری مبارزات دیگر توده ای برای حمایت و پشتیبانی از چنین حرکاتی علیه حجاب اجباری و برای تحرک و به میدان آمدن دیگر جنبش های پیشرو اجتماعی فراهم می آورد.
زنان درایران طی چهاردهه اخیربیشترین مشقت ها را از دست رژیم جمهوری اسلامی چشیده اند. تحقیر و بی حقوقی زنان در ایران تحت حاکمیت رژیم اسلامی حد و مرزی نمی شناسد. جمهوری اسلامی بسیار کوشید تا با اتکا به اعتقادات مذهبی، ستم بر زنان را درونی کند و آنان را متقاعد سازد که به موقعیت فرودست خود تمکین کنند، اما نه تنها در این کار توفیق نیافت، بلکه آتش فشان خشم و نفرت آنان را نیز برافروخت. امروز به روشنی میبینیم که یک هوشیاری اجتماعی بالا، یک اعتماد به نفس قوی و یک سرسختی و قاطعیت کم نظیر درمیان نسل جدیدی از زنان در ایران در حال شکل گیری است. این جنبش درادامه کاری خود می تواند توجه بسیاری از حامیان خود را به طرف خود سوق دهد وبدین ترتیب ابعاد اعتراضات و خواستهای خود را گسترش دهد و به ستون اصلی اعتراضات آینده از جمله مراسمات پیش رو در روز جهانی زن تبدیل شود.امروززنان آزادیخواه ایران در صفوف طبقه كارگر، در صفوف دانشجویان مبارز، در صفوف حركت های اعتراضی درمحله ها و درمحیطهای کار، در قالب مبارزه پرستاران فرهنگیان و خانواده های زندانیان سیاسی، و هر جا که نشانی از اعتراض و مبارزه و مقاومت هست، در خط مقدم قرار دارند و نمونه جسارت انقلابی و سرسختی در پیگیری خواست های بر حق خود هستند.
همچنانکه دیدیم این جنبش واین حرکت در اولین گام خود با سد اختناق رژیم جمهوری اسلامی و واکنشهای متفاوت زن ستیزی حاکمان عمامه به سرجهل و جنایت جمهوری اسلامی روبه رو شد. پس لازم است جبهه محکمی در برابر این اقدام زن ستیزی سران جمهوری اسلامی به وجود آید تااین جنبش را حمایت و پشتیبانی کند و تلاش کند که این جنبش دراین سطح باقی نماند و فراگیرو سراسری شود.
برای این امرمهم همکاری و اتحاد عمل جنبش های دمکراتیک دیگر ضروری ولازم و دراین مقطع میتواند بسیارحیاطی باشد.حمایت و مشارکت شمارهرچه بیشتر زنان و مردان برابری طلب و مخالف حجاب اجباری در این مقطع میتواند چندین گام این حرکت را پیش برد.
بدون شک تجربه تاریخی تا به امروزنشان داده است که تنها با ارائه افق و بدیل روشن است که می توان شور مبارزه در راه رهائی و تحول بنیادی در جامعه را برانگیخت. جنبش زنان به مثابه یک جنبش سیاسی و اجتماعی در راستای هرخواست ومطالبی که در دستور کار خود دارد که بدون شک حجاب یک از آنهاست، نمی تواند بدون افق و استراتژی سوسیالیستی پیشروی خود را تضمین کند. در شرایط کنونی چنین حرکتهایی درمیان زنان می تواند تاثیرگذارباشدوخیل عظیمی اززنان و دختران جوان در جامعه ایران را با خود همراه وبه میدان مبارزه بیاورد.
منبع: شماره ٣٥ نشریه سوسیالیسم امروز
٢١ بهمن ١٣٩٦