ختنه یا مثله جنسی
جنایتی علیه دختران!
شیوا گنجی
هنوز در قرن ۲۱ دخترانی را ختنه می کنند. این یک جنایت آشکار است. در دهه های اخیر تلاش هایی در سطح بین المللی برای الغای این سنت عقب مانده انجام گرفته است، اما هنوز در برخی مناطق دور افتاده و سنتی ایران و برخی کشورهای دیگر در آفریقا و آسیا این جنایت شایع است. ختنه دختران را “مثله جنسی” می خوانند. این جنایت تاثیرات بسیار ناهنجار و ناگواری بر جسم و روان دختران دارد.
ختنه دختران چیست؟ و به چه دلیل این جنایت انجام می گیرد؟
ختنه در واقع قطع ناحیه ای از آلت تناسلی زن به نام “کلیتوریس” است که با بریدن آن حس جنسی در آنها از بین رفته و زن تا پایان عمر از لذت جنسی محروم می شود. ختنه زنان در سه شکل متفاوت صورت می گیرد:
حالت اول منحصر به بریدن کلیتوریس می شود.
نوع دیگر آن علاوه بر کلیتوریس، کلبان یا لبهای کوچک اندام جنسی (Labia Minor) نیز بریده می شوند.
بدترین شکل ختنه زنان نوع سوم آن است. در این نوع کلیتوریس و کلبان یا لبهای کوچک هردو بریده شده و با به هم آوردن ملبان یا لبهای بزرگ (Labia Major) آنها را میدوزند. سپس بر روی آن سوراخهای کوچکی در نزدیکی مجرای ادرار و دهانهُ رحم ایجاد میکنند. این روش که دردآمیزترین و خطرناکترین شکل ختنه به حساب می آید، در آفریقا به شدت رواج دارد و معروف به ختنه فرعونی است. در این حالت محل دوخته شده هنگام وضع حمل باز می شود و پس از زایمان آنرا مجدداً می دوزند. با توجه به رقم بالای زاد و ولد در آفریقا، این عمل فرعونی برای زنان در حقیقت یک شکنجه است. همچنین شب ازدواج، که برای این زنان اولین تماس جنسی محسوب می شود، خشونت آمیز و توام با رنج و شکنجه است.
از هر ده دختری که قربانی ختنه فرعونی شده اند، یکی یا بلافاصله می میرد و یا بعدها بر اثر عفونت ناشی از آن جان خود را از دست می دهد.
ختنه زنان در ایران
گزارشهای مربوط به ختنه دختران در ایران، از جنوب و غرب کشور می رسند. مثله کردن اندام جنسی دختران به نام ختنه، در استانهای خوزستان، لرستان و بیش از همه کردستان معمول است. هرمزگان و بنادر گنگ و جاسک از جمله شهرهای جنوبی ایران هستند که در آنها ختنه دختران یک رسم است. گفته می شود این رسم در مناطق جنوبی ایران از طریق رفت و آمد دریایی به هند و سومالی وارد کشور شده است.
در غرب ایران، ختنه زنان در آذربایجان، اورامانات، بانه، نوسود، پاوه، پیرانشهر و حتی اطراف ارومیه در موارد متعدد به چشم می خورد.
آمار یونیسف و سازمان بهداشت جهانی:
طبق آمارهاى يونيسف و سازمان بهداشت جهانى سالانه حداقل ٣ ميليون زن و دختر بچه در سنين نوزادی تا ١٥ سالگى در خاورميانه و کشورهاى آفريقايى ختنه می شوند. سن متوسط دختران ختنه شده بين ٤ تا ١٢ سال است. سازمان بهداشت جهانى مثله کردن تمام یا بخشى از اندام تناسلى بيرونى زنان يا هر نوع صدمه اى به ارگانهاى تناسلى زنان را چه بدلايل فرهنگى و چه به دلايل غير پزشکى و غير بهداشتى، ختنه تعريف کرده است.
طبق برآورد سازمان ملل اين عمل بر روی صد و سی ميليون زن و دختر انجام شده است. دست كم هر سال دو ميليون دختر در معرض خطر قربانی شدن قرار دارند. يعنی روزی شش هزار دختر. اين كار معمولأ در شرايط كاملأ ابتدايی به وسيلهُ قابله يا زنی از روستا انجام می شود. از هيچ داروی بيهوشی استفاده نمی شود. دختران را با هر ابزاری كه در دسترس باشد، می برند: تيغ ريش تراشی، چاقو، شيشه شكسته، سنگ نوك تيز و در بعضی مناطق با دندان. مراحل عمل از نظر خشونت، بر حسب موقعيت جغرافيايی و روال فرهنگی نوسان پيدا می كند. كم ترين صدمه اين است كه لبهُ كليتوريس بريده می شود تا تمام عمر مانع لذت بردن دختر از عمل جنسی شوند. نوع ديگر ختنهُ عميق است كه روی هشتاد درصد دختران در سومالی انجام می شود و عوارض آنی ختنهُ عميق شوك، آسيب مجرای ادرار يا مدفوع، زخم؛ و عوارض بلند مدت آن: بيماری كزاز، عفونت های مثانه ای، عفونت خونی، ايدز، يرقان، عفونت مزمن يا متناوب مجرای ادرار و لگن كه می تواند به نازايی، تشكيل كيست و دمل در ناحيهُ مجرای زنانه منجر شود، برآمدگی دردناك در مسير اعصاب، دشواری فزاينده تخلیهُ ادرار، قطع قاعدگی، جمع شدن خون قاعدگی در شكم، سرد مزاجی، افسردگي و مر گ است.
ختنه زنان ازدیدگاه دین
ختنه از دیدگاه اسلام برای زنان نه تنها برای کاهش شهوت نیست، بلکه برای بهتر شدن رابطه جنسی است که در نتیجه آن هم مرد و هم خود زن لذت می برند. روایات در این مورد متفاوت است. در جوامع تحت حاکمیت اسلام، ختنه زنان به عنوان یک عمل دینی انجام نمی شود. تنها در زمان گذشته به جهت مصالحی انجام می شده و اسلام نیز زیاد بر آن تأیید نکرده است.
در بعضی از مناطق ایران این زنان را موجوداتی شهوت ران می پندارند و می گویند فقط با عمل ختنه می توان شهوت را از آنها دور ساخت. زنان ختنه نشده در اين مناطق موجوداتی ناپاك و پليد متصور می شوند. *