سومین گزارش از تظاهرات علیه قانون کار در فرانسه
(همراه با پرداخت مبلغی به کارگران مبارز اعتصابی)
در روز سه شنبه 5 ژوئیه بار دیگر به دعوت 7 سندیکا، کارگران، معلمان، دانشجویان و دانش آموزان از ساعت 14 بعدازظهر به خیابان آمدند. آکسیون علیه قانون کار در فرانسه که از 23 مه ، همراه با بعضی اعتصابات بویژه در بخش های انرژی و ترانسپورت آغاز گشته است، با عزمی راسخ و اراده ای مستحکم در پیشبرد مبارزه تا لغو کامل “قانون کار” الخمری، ادامه دارد. با آنکه از اول ژوئیه به مدت دو ماه تعطیلات تابستانی آغاز گشته است و بسیج عمومی نسبت به تظاهرات قبلی میبایست در کاهش قابل توجه ای قرار می گرفت و سندیکاها نیز این مسئله را پیش بینی کرده بودند، ولی با گذر از چنین معیاری، 45 هزار در آکسیون اعتراضی پاریس شرکت داشتند. البته سازماندهی آکسیون ها بوسیله 7 سندیکا فقط در پاریس صورت نمی گیرد، بلکه چون همیشه تظاهرات هم زمان در هماهنگی با بقیه شهرهای فرانسه عملی می شود. اینبار حرکت رزمنده از میدان ایتالیا آغاز می گردید (Place d’Italie) و در میدان باستیل (Place de la Bastille) پایان می گرفت. از دقایقی قبل از آغاز حرکت، سرود انترناسیونال از همه جا به گوش می رسید و سپس در مسیر تظاهرات شعارهای مداوم علیه “قانون کار” الخمری، علیه لایحه ی وحشیانه و دیکتاتوری 49.3 و بر ضد سیستم استثماری سرمایه داری و منافع کارفرمایان آن و پخش موسیقی و ترانه های انقلابی ضد سرمایه داری ادامه می یابد و طبق روال همیشگی در تمام تظاهرات، پلیس سرکوبگر تمام خیابان های اطراف تظاهرات را با ابزار و سلاح های وحشیانه ای که برای کشتار به خدمت گرفته میشوند، در کنترل کامل خود داشت و نیز سعی می نمود با تحریکات خویش در بخش هایی از تظاهرات، تقابل و برخوردهای سرکوبگرانه بوجود آورد. به هر صورت با شعارهای انقلابی به میدان باستیل میرسیم و آکسیون با موفقیت پایان مییابد. این تظاهرات در روزی سازماندهی شده بود، که مجلس میبایست اینبار پروژه و بندهای محتوی در “قانون کار” الخمری را تصویب کند و از آنجا که حاکمیت ضد دموکراتیک اولاند ـ والس از عدم رای اکثریت نمایندگان مجلس (مجموعه ای از جناح های چپ و راست) آگاهی داشت، بار دیگر استفاده از لایحه ی وحشیانه ی 49.3 را در صحن مجلس (در روزی که تظاهرات وسیع جریان داشت)، بدون رای نمایندگان طرح می نماید. به همین دلیل زمانی که امانوئل والس برای تشریح آن پشت میکروفون مجلس قرار می گیرد، اکثریت نمایندگان جهت اعتراض، صحن پارلمان را ترک می نمایند. این مسئله اوج دیکتاتوری و زور گویی حاکمیت امپریالیستی فرانسه را در نزد همگان هویدا می سازد. البته بسیاری از راست ها با “قانون کار” الخمری تضاد جدی ندارند و اعتراض آنها در رابطه با لایحه ی 49.3 میباشد، زیرا این لایحه نمایندگان احزاب راست را از رای دادن محروم می سازد! ولی در این میان تنها آلترناتیوی که قادر است لایحه ی 49.3 و بدنبال آن “قانون کار” الخمری را سد و راه تصویب آنرا خنثی سازد و در تداوم آن به انحلال دولت والس منجر شود، جمع آوری امضاء بیش از 10 در صد از مجموع 577 نماینده در پارلمان فرانسه است که حد نصاب آن باید به امضاء 58 نماینده برسد. یک روز بعد در تاریخ 6 ژوئیه، بخشی از نمایندگان “حزب سوسیالیست فرانسه” که مخالف “قانون کار” میباشند، شروع به جمع آوری امضا نمودند. آنها به حد نصاب نسبی امضا نمایندگان مجلس نمی رسند زیرا 56 نماینده پای آنرا امضا می کنند و بسیاری از نمایندگان احزاب راست که روز قبل بعنوان اعتراض و در هنگام سخنرانی والس، پارلمان را ترک نموده بودند، تغییر ایده میدهند و حتی برخی از “سوسیالیست” های مخالف قانون کار در آخرین روز از امضا امتناع می ورزند! و بدین ترتیب نمایندگان حزب سوسیالیست مخالف واقعی قانون کار فقط با کمبود دو امضا، موفق نمی شوند حدنصاب را بدست آورند و در چنین راستایی دولت والس را منحل و خلع سلاح سازند، ولی دولت والس از یک طرف به دلیل تظاهرات شجاعانه کارگران، معلمان، دانشجویان و دانش آموزان در بیرون از پارلمان و از طرف دیگر بخاطر بهره برداری از لایحه ی قلدر منشانه 49.3 و موفقیت بخشی از نمایندگان به جمع آوری 56 امضا، بشدت ضعیف شده است. بدین ترتیب دست حاکمیت اولاند ـ والس در عملی ساختن لایحه ی ضد کارگری باز میشود و اینگونه پروژه و محتویات “قانون کار” الخمری به تصویب میرسد. بی جهت نیست که بخشی از معترضین به “قانون کار” الخمری بسیاری از مقر حزب سوسیالیست ها را در شهرهای مختلف فرانسه تخریب مینمایند و دقیقا به همین دلیل، تجمع و گردهمایی عمومی حزب سوسیالیست فرانسه که مطابق با سنت هر ساله در ماه اوت (آگوست) برگزار می شود، به دلیل ترس و وحشت از مخالفین، از طرف مسئولین حزب لغو می گردد. معترضین به قانون کار، بسیاری از مقر سندیکایی که بنام س اف د ت (CFDT) مشهور است و یکی از بزرگترین سندیکای فرانسه محسوب می گردد را نیز مورد حمله ی اعتراضی خویش قرارداده اند. تظاهرات خیابانی بعلت مصادف بودن با تعطیلات تابستانی تا پایان ماه اوت (آگوست) متوقف می شود و از ماه سپتامبر با رزمنده گی هر چه بیشتر از سر گرفته خواهد شد.
پرداخت مبلغی در رابطه با کمک رسانی به کارگران مبارز اعتصابی
“شورای همبستگی با جنبش کارگری ـ پاریس” به میزان توان خویش مبلغ هفتصدو بیست یورو را که جمع آوری نموده بود، به صندوق ویژه کمک مالی به کارگران اعتصابی [که با موافقت 6 سندیکای دیگر ابتکار صندوق را به ث ژ ت (CGT) داده اند]، واریز می نماید و تاییدیه آن در زیر ملاحظه خواهد شد. رفقا و دوستانی که به این کار زار کمک رسانی به کارگران مبارز اعتصابی یاری رسانده اند را به ترتیب در زیر مشاهده می نمایید:
1ـ ابراهیمی 20 یورو. 2ـ ایرن 50 یورو. 3ـ احمد بخردطبع 100 یورو. 4ـ بنفشه مسعودی 50 یورو. 5ـ پرویز 50 یورو. 6ـ حسن م 10 یورو. 7ـ حسین ش 10 یورو. 8 و 9 ستاره سرخ (دو رفیق) 100 یورو. 10ـ سیروس 35 یورو. 11ـ سلیمان الف 10 یورو. 12ـ شقایق 10 یورو. 13ـ جهانبخش از (M.I.S) 100 یورو. 14ـ عزت ملکی 50 یورو. 15ـ ک 22 ـ 10 یورو. 16ـ گدار 20 یورو. 17ـ ژان گامونه (Jeanne Gamonet) 50 یورو. 18ـ گل آفرین 15 یورو. 19ـ ق 57 ـ 10 یورو. 20ـ مینا 10 یورو. 21ـ نادر 10 یورو.
مجموع: 720 یورو
زنده باد همبستگی جهانی کارگران
شورای همبستگی با جنبش کارگری ـ پاریس
conseil.solidarit@yahoo.fr