شهلا دانشفر-

شهلا دانشفر

کارگران در هفته ای که گذشت

مرخص شدن اسماعیل عبدی از رهبران اعتراضات معلمان از زندان بعد از اعتراضات گسترده، نشست و هم اندیشی جمعی از هیات مدیریه کانون های صنفی و فعالین معلم سراسر کشور در گیلان، حمله مامورین شهرداری به کارگران معترض پروژه اتوبان “یادگار امام” و متواری شدن سرکوبگران توسط کارگران، و یک هفته اعتراض در میان کارگران مخابرات مشهد از جمله سر تیترها و مسائل مهم خبرهای کارگری در هفته گذشته است. نگاهی به این سرتیترها داشته باشیم.

اسماعیل عبدی باید بدون قید و شرط آزاد شود:

اسماعیل عبدی از رهبران اعتراضات معلمان است. او بخاطر مبارزاتش در دفاع از حقوق معلمان ٦ سال حکم دارد. او در ١٩ آبان ٩٥ برای گذراندن حکم زندانش بازداشت شد. اسماعیل عبدی همراه با جعفر عظیم زاده از چهره های شناخته شده کارگری در آستانه اول مه سال ٩٥ بیانیه مشترکی دادند که در آن اعتراض خود را به اینکه چرا اعتراضات مردم در دفاع از زندگی و معیشتشان و برای داشتن حق تشکل، حق اعتصاب، حق تجمع و آزادی های سیاسی پایه ای در جامعه با اتهاماتی چون اخلال در نظم و امنیت ملی حکم زندان پاسخ میگیرد و امنیتی میشود، اعلام داشتند. خواست مشخص آنان لغو احکام زندان با اتهامات امنیتی برای کارگران، معلمان و مردم معترض است. این بیانیه سرآغاز کارزاری گسترده علیه امنیتی کردن مبارزات مردم شد و همچنان  ادامه دارد. در سالگرد این اقدام مهم اسماعیل عبدی امسال نیز از درون زندان بیانیه داد و با اعتراض به ٦ سال حکم زندانش و با خواست لغو احکام امنیتی زندان برای تمام فعالین اجتماعی  و تاکید بر کارزار علیه امنیتی کردن مبارزات، اعلام اعتصاب غذا کرد. اعتراض و خواست  او همچون سال گذشته با حمایت گسترده ای در ایران و در سطح جهان پاسخ گرفت. از جمله اتحادیه بین المللی معلمان و عفو بین الملل کارزاری در حمایت از او اعلام داشتند. کانون های صنفی معلمان و تشکلهای مختلف کارگری و رهبران و چهره های شناخته شده کارگری در شهرهای مختلف به اشکال مختلف حمایت خود را از عبدی و خواستهایش اعلام داشتند. زیر فشار این اعتراضات در سیزده خرداد اسماعیل عبدی بدلیل وضع بد جسمی به بیمارستان “امام خمینی” انتقال یافت و بعد از سه روز در ١٦ خرداد دوباره به زندان اوین بازگردانده شد. در سه روزی که عبدی در بیمارستان بود گروههای مختلف معلمان، کارگران و فعالین اجتماعی به دیدارش رفتند و با این کار خود حمایتشان را از خواست و اعتراض وی اعلام داشتند. در ادامه این اعتراضات گسترده سرانجام عبدی در چهارم تیر ماه  بعد از ٣٨ روز اعتصاب غذا به مرخصی آمد. و این یک پیشروی مهم برای او در پیگیری خواست هایش است.  اسماعیل عبدی باید فورا و بدون قید و شرط آزاد شود. بعلاوه هم اکنون یکی دیگر از معلمان به اسم محسن عمرانی از بوشهر با یک سال حبس و آتنا دائمی فعال دفاع از حقوق کودک و علیه اعدام  با ٦ سال حبس و شمار بسیاری از فعالین سیاسی دیگر با اتهامات امنیتی در زندانند. تمامی زندانیان سیاسی باید فورا و بدون قید و شرط آزاد شوند.

نشست جمعی از هیات مدیره کانون های صنفی معلمان و فعالان فرهنگیان سراسر کشور در گیلان

روز جمعه دوم تیرماه، جمعی از هیات مدیره کانون های صنفی و فعالان فرهنگیان سراسر کشور در گیلان برای بحث و بررسی بر سر چگونگی پیگیری خواستهایشان نشست داشتند.

یک عرصه مهم اعتراضات در جامعه در چند ساله اخیر مبارزات معلمان بوده است. معلمان در اعتراضاتشان با شعارهایی چون خط فقر ٤ میلیون، حقوق ما یک میلیون، بیمه کارآمد، درمان رایگان است، تحصیل رایگان برای همه، یک اختلاس کم بشه، مشکل ما حل میشه، معیشت، منزلت، حق مسلم ماست، آموزش را کالایی نکنید، و شعارهایی دیگر از این دست بارها و بارها خواستهایی را بدست گرفته اند که بطور واقعی خواستهای همه مردم است. همچنین اعتراض علیه امنیتی کردن مبارزات یک عرصه مهم از اعتراضات معلمان در دفاع از حق تشکل، حق تجمع، آزادی بیان و آزادی های سیاسی پایه ای در جامعه بوده است.  به این اعتبار مبارزات معلمان در این سالها به سهم خود نقش مهمی در تغییر توازن قوای سیاسی مبارزات مردم و جلو آمدن شعارهای چپ و رادیکال در سطح جامعه داشته است. نشست هفته اخیر فعالین کانون صنفی معلمان در گیلان میتواند، گامی در جهت متحد کردن صف فعالین و اکتیویست ها این مبارزات و تدارکی دیگر برای متحد کردن مبارزات کل معلمان برای پیگیری خواستهایشان باشد.

واقعیت اینست که معلمان در مبارزاتشان علیرغم همه پیشرویهایشان، از جمله بدست دادن الگوی مبارزات سراسری در برابر کل جامعه، جلو آوردن خواستهای رادیکال و شفاف در مبارزات مردم، متشکل کردن صفوف اعتراضاتشان در مدیای اجتماعی و تحمیل کانون صنفی معلمان به حکومت اسلامی و برپایی مجامع عمومی کشوری شان برای انتخاب رهبران خود نمونه های بارز آنست. یک مانع مهم در رشد و پیشروی بیشتر معلمان در مبارزاتشان تحرک گرایش اصلاحگرایان حکومتی در موقعیت های کلیدی و تصمیم گیرنده در کانون های صنفی، این تشکلهای مبارزاتی آنهاست. این گرایشات با استفاده از فضای امنیتی که رژیم بر مبارزات مردم ایجاد میکند، استفاده کرده و میکوشد جلوی هر حرکت و تلاشی قرار گیرد، تا آنرا مهار کند. این گرایشی است که تلاشش کشاندن مبارزات معلمان به دنبال این جناح و آن جناح حکومتی است و دارد عملا برای کل حکومت وقت میخرد. از جمله این نیروها در جریان مضحکه انتخابات حکومت تحرکات قابل توجهی داشتند. و دیدیم که چگونه گروههای مبارزاتی معلمان در مدیای اجتماعی را عملا به تریبون تبلیغاتی کاندیداتوری روحانی تبدیل کردند. و حتی شورای سراسری تشکلهای صنفی معلمان رسما بیانیه داد و اعلام کرد که بدلیل انتخابات فعلا از برگزاری هر گونه تجمعی خودداری میشود تا با این کار بساط این مضحکه بی مشکل به پیش رود. امروز هم همین طیف از افراد و نیروها  تحت عنوان اینکه هنوز کابینه دولت روحانی تشکیل نشده و باید فرصت داد، معلمان را به صبر و انتظار دعوت میکنند و عملا به مانعی در برابر حرکت اعتراضی معلمان تبدیل شده اند. وظیفه معلمان چپ و رادیکال است که با حضور فعال خود در گروههای مبارزاتی تشکیل شده در تلگرام، با شرکت در نشست هایی از نوع نشستی که در گیلان برپا شده، با شرکت در حرکت هایی چون پیاده روی و کوهپیمایی و گلگشتهایی که به عنوان راههای ارتباط وسیع با یکدیگر به راه افتاده است، فعالانه حضور یابند. در برابر این نوع توهم پراکنی ها بایستند و با پیش کشیدن خواستهای واقعی معلمان که بارها و بارها در تجمعاتشان آنها را فریاد زده اند، صف اعتراض معلمان را متحد کنند.

در شرایطی که نزاعهای درون حکومتی بیش از هر وقت تشدید شده و دامنه اش دارد به خیابان کشیده میشود، در شرایطی که حکومت اسلامی در سطح بین المللی منزوی تر شده و برجامشان نیز بی فرجام ماند. و در شرایطی که این حکومت به لحاظ اقتصادی و سیاسی به بن بست همه جانبه ای رسیده است، بهترین فرصت است که مردم و از جمله معلمان که همواره پیشتاز بوده اند، با خواستهای روشن خود، سازمانیافته و متحد جلو بیایند و آنها را طلب کنند. باید این فرصت را دید و برای برداشتن گامهای بعدی خیز برداشت.

کارگران نیروهای شهرداری را متواری کردند

کارگران پروژه اتوبان “یادگار امام” از چند ماه قبل با راه اندازی کارگاه ساخت دوربرگردان(رمپ) در محدوده فرحزاد مشغول کار هستند. در روزهای اول تیرماه نیروهای شهرداری منطقه دو، اقدام به تخلیه نخاله در اطراف کارگاه کردند که با اعتراض کارگران این پروژه روبرو شدند و چون توجهی به این اعتراضات نشد، کارگران به اعتراضشان ادامه دادند. روز ٤ تیر نیروهای شهرداری بار دیگر به این محل آمده و اینبار بارشان را در وسط کارگاه تخلیه کردند. این موضوع با اعتراض شدید تر کارگران روبرو شد تا جاییکه یکی از معاونان شهردار منطقه برای میانجگری وارد شد و قول همکاری داد. اما به یک باره نیروهای شهربان وارد کارگاه شدند و بدون هیچ حرفی اقدام به حمله به سمت کارگران و مهندسان پروژه کرده و با کارگران درگیر شدند. در جریان این درگیری چند نفر از ناحیه صورت و دست و پا مجروح شدند. اما کارگران با حمله متقابل آنها را از محل متواری کردند. این اتفاق نمونه دیگری از سرکوبگری های مامورین پنجه بوکس بدست شهرداری تحت حاکمیت جمهوری اسلامی است. از جمله ماموران شهرداری هر روزه در این شهر و آن شهر دستفروشانی را که به خاطر بیکاری و نداشتن هیچگونه تامینی ناگزیر به امرار معاش از این طریق و دست و پا کردن لقمه نانی برای خود و خانواده شان هستند، مورد تعرض و حمله قرار میدهند. در مقابل بارها در خبرها شنیده ایم که مردم به تقابل با آنها برخاسته و متواری شان کرده اند. یک نمونه از جنایتهای این سرکوبگران به قتل رساندن علی چراغی دستفروشی بدست پنجه بوکس بدستان شهرداری در مرداد ٩٣ است. جنایتی که پرونده آن همچنان گشوده است. یاد علی چراغی گرامی باد.

نمونه دیگراز این سرکوبگری ها حملات متوالی این جنایتکاران به دستفروشان در شهرهای مختلف از جمله در شهرهای جنوب چون اهواز، آبادان، بندرعباس است که بارها و بارها به تظاهرات و اعتراضات جوانان دستفروش در این شهرها علیه سرکوبگران شهرداری منجر گردیده و در مواردی به اعتراض مردم یک شهر تبدیل شده است. بدین ترتیب ماموران شهرداری بخش دیگری از نیروی سرکوب حکومت است که تحت عناوینی چون پاک نگاهداشتن چهره شهرها و سد معبر و غیره هر روزه دارند جنایت میکنند. کارگران پروژه اتوبان “یادگار امام” در برابر حمله این سرکوبگران حکومتی ایستاده و متواری شان کردند. در همه جا باید وقتی که سرکله این جانیان پیدا میشود، حسابشان را کف دستشان گذاشت و فراری شان داد.

یک هفته اعتراض در میان کارگران شرکتی مخابراتِ مشهد

روز ٧ تیر کارکنان شرکتی مخابرات مشهد در هفتمین روز اعتراضاتشان مقابل اداره کار این شهر تجمع کردند. یک خواست این کارگران اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل است. تا بلکه بهبودی در سطح دستمزدهای زیر خط فقر آنها ایجاد شود. خواست مهم دیگر آنها خواست قراردادهای مستقیم کاریست که خواست کارگران مخابرات در تمام شهرهاست و این کارگران بر سر این موضوع در سال گذشته تجمعات سراسری متعددی در مقابل مجلس اسلامی داشتند. سابقه برپایی تجمعات سراسری در میان کارگران مخابرات، خواست برچیده شدن دست پیمانکاران و تبدیل قراردادهای کاری به قراردادهای مستقیم که خواست بخش عظیم کارگران است، اهمیت و جایگاه مبارزات کارگران مخابرات مشهد را بیان میکند. نفس توان برگزاری تجمعات سراسری در عین حال نشانگر وجود پیش زمینه های خوبی برای ایجاد تشکل سراسری در میان این کارگران است. از همین رو دو خواست قراردادهای مستقیم و تشکل در واقع دو خواست کلیدی برای این کارگران است.