انترناسیونال٧٤٤
شهلا دانشفر
کارگران در هفته ای که گذشت
تجمع اعتراضی در مقابل وزارت کار در حمایت از رضا شهابی، ادامه اعتراضات کارگران نیشکر هفت تپه، تجمع جوانان بیکار در خرمشهر با شعار مرگ بر بیکاری، حمله به دستفروشان اهواز و درگیر شدن دستفروشان با ماموران سرکوبگر شهرداری، احضار ٢٠ کارگر هپکو به دادگاه و محکومیت این احضارها از جمله سرتیتر ها مهم اخبار و مسائل کارگری در هفته گذشته است.
تجمع اعتراضی در حمایت از رضا شهابی مقابل وزارت کار
پنجم دیماه بنا برفراخوانی از قبل اعلام شده در حمایت از رضا شهابی کارگر زندانی و عضو هیات مدیره سندیکای واحد بر پا شد. خانم ربابه رضایی همسر او اعلام کرده بود که در این روز برای نجات جان همسرش بخاطر وضعیت وخیم جسمانی او و در دفاع از وی در مقابل وزارت کار خواهد بود. سندیکای شرکت واحد، گروه اتحاد بازنشستگان، گروه نوزده اسفند و جمع هایی از دانشجویان و فعالین اجتماعی نیز به این حرکت اعتراضی پیوستند. در این روز از ترس گسترش دامنه اعتراض و بلند شدن دوباره فریاد کارگر زندانی آزاد باید گردد، زندانی سیاسی آزاد باید گردد، با همدستی عوامل امنیتی و نیروی انتظامی و عوامل وزرات کارجمعیت حاضر در محل وحشیانه مورد حمله قرار گرفت و خانم ربابه رضایی همراه با ٥١ نفر بازداشت و به اوین انتقال یافتند. اما زیر فشار کارزار قدرتمندی که در حمایت از رضا شهابی در جریان است و در هراس از تبعات اجتماعی این دستگیری ها بعد از چند ساعت تمامی دستگیر شدگان آزاد شدند. این عقب نشینی بیش از هر چیز قدرت کارگران را به نمایش گذاشت و خود اتفاق مهمی بود و تجمع کنندگان نیز بر ادامه کارزار برای آزادی رضا شهابی و قرار گرفتن او تحت درمان فوری تاکید کردند. همچنین سندیکای واحد و تشکل های مختلف کارگری و اجتماعی و فعالین کارگری چون اتحادیه آزاد کارگران ایران، کانون نویسندگان ایران، و محمود صالحی و عثمان اسماعیلی ضمن محکوم کردن حمله به تجمع اعتراضی پنجم دیماه خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط رضا شهابی و تمامی فعالین اجتماعی در بند شدند.
هم اکنون کارزاری قدرتمند در حمایت از رضا شهابی در ایران و در سطح بین المللی در جریان است. این کارزار نه تنها در دفاع از رضا شهابی بلکه بطور واقعی علیه امنیتی کردن مبارزات کارگران، معلمان و فعالین اجتماعی است و در کنار آزادی رضا شهابی یک خواست مهم آن آزادی اسماعیل عبدی، مختار اسدی، محمود بهشتی، محسن عمرانی از معلمان زندانی و همه زندانیان سیاسی است. وسیعا به کارزار در حمایت از رضا شهابی و علیه امنیتی کردن مبارزات بپیوندیم .
جنش علیه بیکاری گسترش می یابد
روز ١ دیماه جوانان بیکار در خرمشهر در اعتراض به بیکاری مقابل مسجد جامع شهر تجمع کردند. جوانان معترض شعار میدادند: «مرگ بر بیکاری» ، «مسئول بی لیاقت نمی خوایم نمی خوایم»، «کار؛ حق مسلم ما است». این شعارها طلایه های جنبشی میلیونی علیه بیکاری است. قبل از آن نیز در آبادان و بوشهر و کنگان جوانان بیکار علیه بیکاری تجمع کردند. کار حق مسلم ماست، یا کار یا بیمه بیکاری شعار همه نیروی عظیم میلیونی بیکار است و میتوان با این شعار این نیروی میلیونی بیکاری را به میدان آورد و تجمعات اعتراضی علیه بیکاری را در تمام شهرها تکثیر کرد. خصوصا در شرایطی که مدیای اجتماعی به ابزار مهمی برای سازماندهی اعتراضات حول خواستهای سراسری تبدیل شده است. میتوان از این امکان سود جست و به استقبال تجمعات سراسری علیه بیکاری رفت. خانواده ها یک نیروی مهم در این جنبش اعتراضی هستند.
حمله سرکوبگران شهرداری به دستفروشان در اهواز
روزهای سوم و چهارم دی ماه؛ نیروی انتظامی به همراه ماموران شهرداری به بساط فروشان در خیابان ٥ كارگر كوی گلستان شهر اهواز هجوم برده و اقدام به تخریب و مصادره اموال دستفروشان كردند. این اولین بار نیست که نیروهای سرکوب شهرداری دستفروشان را مورد حمله و تعرض قرار میدهند. شاید آنچیزی که میتوان گفت متفاوت است، مقاومت و اعتراض در برابر این سرکوبگری هاست. از جمله دستفروشان در اهواز با ماموران شهرداری درگیر شدند و مانع مصادره اموالشان میشدند. در جریان این درگیری نزدیک به ٦٠ نفر از دستفروشان از جمله خانم مجیده مزرعه از دستفروشان بازار عبدالحمید اهواز بود دستگیر شدند.
دستفروشان بخشی از کارگران بیکار هستند که برای بقای زندگیشان با اندک اندوخته ای به این کار مشغولند. در مقابل تعرض سرکوبگران شهرداری از دستفروشان وسیعا حمایت کنیم. دولت مسئول است که شرایط اشتغال آنها را فراهم کند. دولت در قبال تامین زندگی آنها مسئول است. بیمه بیکاری، بیمه درمانی، تحصیل رایگان حقوق مسلم همه مردم است. دستفروشان دستگیر شده در اهواز باید فورا آزاد شوند.
احضار و پرونده سازی علیه کارگران هپکو محکوم است
کارگران هپکو و مبارزات درخشان آنها در دو سه ساله اخیر دستاوردهای مهمی برای این کارگران و کل جنبش کارگری داشته است. از جمله راهپیمایی با شکوه آنها و سر دادن سرود آزادگی زیر بار ستم نمیکنیم زندگی، جان فدا میکنیم در ره آزادگی، امروز به سرودی به یاد ماندنی در جنبش کارگری و جنبش برای رهایی علیه توحش سرمایه داری حاکم تبدیل شده است. در شهریور و مهر ماه بود که کارگران هپکو در اعتراض به ٥ ماه دستمزد معوقه و خطر تعطیلی کارخانه و بیکار شدن از کارخود همراه با کارگران آذر آب اراک که دردهای مشترکی داشتند به خیابان آمدند و دست به تجمع و اعتراض زدند، با سرکوبگران نیروی انتظامی در خیابان درگیر شدند و در نتیجه این اعتراضات آنچنان بازتاب اجتماعی وسیعی پیدا کرد که بلافاصه فرمانده نظامی استان مرکزی به غلط کردن افتاد. در صدا و سیمای جمهوری اسلامی از کارگران عذرخواهی شد. بعد هم، دیگر مقامات دولتی و نهادهای دست ساز حکومتی در اشکال مختلف شروع به عقب نشینی کرده و وعده و وعید ها دادند. حتی ربیعی بطور اضطراری به شهر اراک سفر کرد و با تجمع اعتراضی کارگران هپکو روبرو شد.
در آن هنگام حکومتیان عقب نشستند، چون زمزمه اعتراض در دیگر کارخانجات شهر از جمله آوانگان که با مشکلات مشابهی دست و پنجه نرم میکنند، بالا بود. چون در ادامه اش میتوانست به وارد میدان شدن خانواده های کارگران و گسترش دامنه اعتراضات به کل شهر منتهی شود. به عبارت روشنتر این اعتراضات یک شکست سیاسی برای حکومت بود. از همین رواکنون رژیم با گذشت چند ماه از این اتفاقات، شروع به احضار و پرونده سازی علیه این کارگران کرده و ٢٠ کارگر هپکو را به دادگاه احضار کرده است تا دستاوردهای این اعتراضات را خنثی کند. نباید اجازه دهیم. تعرض به کارگران هپکو، تعرض به کل جنبش کارگری است و باید در برابرش ایستاد. خوشبختانه این احضارها تا هم اکنون با سدی از اعتراض روبرو شده است. از جمله در همین مدت اتحادیه آزاد کارگران ایران و انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه طی بیانیه هایی این احضار ها را محکوم و خواستار لغو پرونده های امنیتی تشکیل شده برای این کارگران شده اند.
اتحادیه آزاد کارگران ایران در بیانیه خود خواستار منع فوری تعقیب کارگران هپکو، پرداخت فوری دستمزدهای معوقه آنان و فراخواندن کارفرما به محاکم قضایی به جرم عدم پرداخت مزد کارگران شده و از همه تشکلها و نهادهای مستقل کارگری در کشور و سازمانهای کارگری جهانی خواستار حمایت از کارگران هپکو شده است. انجمن برق و فلزکار کرمانشاه نیز در بیانیه خود خواستار اعتراض علیه اتهام زنی و پرونده سازی و احضار ٢٠ کارگر هپکو، بازداشت و مجازات کارفرما شرکت هپکو به جرم نپرداختن به موقع دستمزدها و اتهام زنی به کارگران شده است. به این حمایت ها بپیوندیم و وسیعا از کارگران هپکو و مبارزاتشان حمایت و پشتیبانی کنیم.
دور جدید اعتراضات کارگران نیشکر هفت تپه
روز ٦ دیماه دور جدید اعتصاب و اعتراض کارگران بازنشسته نیشکر هفت تپه با بستن مسیر بهره برداری جهت اعتراض به نپرداختن مطالباتشان و وعده دروغین کارگزاران شرکت شروع شد. از سوی دیگر کارگران هفت تپه متحد و یکپارچه قرار و مدارشان اینست که اگر در وعده بعدی پرداخت حقوق آنها که به گفته مدیرعامل اسدبیگی و فرماندار روز ١٤ دی ماه خواهد بود، وعده هایشان عملی نشود، اعتصاب گسترده خود را برای گرفتن تمام طلبهایشان به راه خواهند انداخت. کارگران نیشکر هفت تپه خواستار عملی شدن تمامی وعده های داده شده هستند. پرداخت فوری طلبهای کارگران مطابق جدول زمانبندی شده، برکناری مدیران ضد کارگر، قراردادی شدن کلیه قراردادهای روزمزد، پرداخت برخی مزایای شغلی، افزایش برخی مزایای شغلی که نتیجه آن افزایش سطح دستمزدهای چند بار زیر خط فقر آنانست از جمله خواستهای فوری این کارگران است. بعلاوه یک تاکید کارگران هفت تپه در مبارزاتشان داشتن حق تشکل و رسمیت داشتن سندیکای نیشکر هفت تپه بوده است. مبارزات قدرتمند کارگران نیشکر هفت تپه، اتحاد و همبستگی کارگران این مجتمع و نقش برجسته خانواده ها در این اعتراضات از نقطه قوتهای مبارزات کارگران نیشکر هفت تپه است.
اعتراضات گسترده در میان کارگران راه آهن
پنجم دیماه کارگران راه آهن اندیمشک همزمان با سایر نواحی راه آهن برای دریافت مطالبات خود دست به تجمع اعتراضی زدند. اعتراض این کارگران به پرداخت نشدن سه ماه حقوق، دو ماه حق بیمه و قراردادهای کوتاه مدت یک ماهه و نداشتن امنیتی شغلی شان است. روز سوم دیماه نیز کارگران تراورس لرستان و خوزستان همزمان دست با همین دست از مشکلات دست به تجمع اعتراضی زدند و اینها همه معضلات هفت هزار کارگر تراورس در سطح کشور است. نقطه مهم سازمانیافته تر شدن مبارزات این کارگران از طریق تشکیل گروههای تلگرامی و فراهم شدن زمینه بیشتر برای رفتن بسوی اعتراضات سراسری است. در چنین شرایطی خانواده های این کارگران نیز نقش مستقیم تری در اعتراضات کارگران خواهند داشت.