شهلا دانشفر-کارگران در هفته ای که گذشت

شهلا دانشفر

کارگران در هفته ای که گذشت

اعتراضات کارگری در هفته ای که گذشته هم در محیط های کارگری، هم بصورت سراسری و در مقابل مرکز، همچنان نشانگر گستردگی و جنب و جوش اعتراضی وسیع در جنبش کارگری است. تجمع نمایندگانی از سراسر کشور از بازنشستگان فولاد در مقابل مجلس، تجمع نمایندگانی از سراسر کشور از معلمان حق التدریس در مقابل مجلس، پنجمین هفته از تجمعات اعتراضی کارگران کشت و صنعت مهاباد، نزدیک به دو هفته اعتصاب کارگران شرکت ساختمان نصب در پالایشگاه ستاره سرخ، راهپیمایی و اعتراض بیش از هزار کارگر هپکو در شهر اراک، راهپیمایی کارگران معترض پلی اکریل در وسط شهر اصفهان، و فراخوان معلمان بازنشسته به تجمع در مقابل مجلس برای روز ٢٨ دیماه، از جمله سرتیترهای مهم اخبار اعتراضات کارگری در هفته گذشته است که به روشنی فضای پرتحرک جنبش کارگری را به نمایش میگذارد.

تجمع دوباره کارگران بازنشسته فولاد مقابل ساختمان مجلس

روز ٢٢ دی ماه گروهی از کارگران و کارکنان بازنشسته فولاد در اقدامی سراسری و برای دومین بار در ماه جاری از سراسر کشور به تهران آمدند و با تجمع در مقابل مجلس اسلامی پیگیر خواستهای فوری خود از جمله خواست لغو خودگردانی صندوق فولاد، انتقال به صندوق بازنشستگی کشوری، مکلف شدن دولت به اجرای تعهدات و پرداخت مطالبات بازنشستگان، پرداخت به موقع حقوق و هزینه‌های درمانی بازنشسته فولاد شدند.

اینها خواستهای فوری دهها هزار بازنشسته صنعت فولاد است که در این روز در مقابل مجلس فریاد زده شد. در عین حال اعتراض اصلی بازنشستگان صنایع فولاد به حقوقهای زیر خط فقر است. از جمله در حرکت اعتراضی همزمانی که این کارگران با معلمان بازنسته در  ٢٦ مهر ماه در مقابل مجلس داشتند، با شعارهایی چون “خط فقر سه میلیون و نیم حقوق ما یک میلیون”؛ “بیمه رایگان برای بازنشستگان”؛ “اگر صندوق خالیه، این همه اختلاس چیه؟”؛ “اگر صندوق خالیه، اینهمه دزدی چیه؟”؛ “ما با این حقوق از همان بازاری خرید میکنیم، که مدیران با حقوق نجومی”؛ اعتراض خود را به سطح نازل حقوقها و بی تامینی مطلق شان اعلام کردند.

یک وجه مهم این حرکت اعتراضی مقارن بودن این تجمع با جلسه ادامه بررسی مفاد لایحه برنامه ششم توسعه در مجلس شورای اسلامی است که مفاد آن تعرضی به معیشت کارگران است و کارگران به آن اعتراض دارند.

وجه قابل توجه و مهم دیگر اعتراض بازنشستگان صنایع فولاد در این روز سازماندهی اعتراضی  سراسری در مقابل مجلس است. این امر یکی از پیشروی های مهم جنبش کارگری در دوره اخیر است که به یمن وجود گروههای مبارزاتی در مدیای اجتماعی و امکان ارتباط و خبررسانی و متحد شدن بر سر خواستها از این طریق ممکن تر شده است. در نوزدهم دیماه جمعی از معلمان حق التدریسی نیز از استان‌های مختلف کشور مقابل درب شمال شرقی مجلس تجمع کردند. آنها با در دست داشتن پلاکاردهایی خواستار پیگیری وضعیت و تعیین تکلیف‌شان شدند.

امروز مدیای اجتماعی نقش مهمی در گرد آوردن کارگران بخش های مختلف برای پیگیری خواستهایشان در سطحی سراسری ایفا میکند. و کارگران هر روز بیشتر از این ابزار سازمانیابی برای شکل دادن به اعتراضاتشان سود میجویند. نمونه موفق سازماندهی چنین اعتراضات سراسری، تجمعات اعتراضی معلمان بازنشسته و معلمان شاغل در دو ساله اخیر است. این موضوع امروز جنبش اعتراضی کارگری را در موقعیت قویتری قرار داده است. در این بستر کارزارهای مبارزاتی شکل میگیرد. در این بستر طومارهای اعتراضی و نمونه ای چون طومار اعتراضی اخیر ده هزار و پانصد نفره کارگران صنعت نفت با خواست افزایش دستمزدها به راه می افتد، در این بستر تجمعات سراسری در بخش های مختلف کارگری و جمع شدن نمایندگانی از شهرهای مختلف، چون اعتراضات بازنشستگان، معلمان، کارگران نفت و مراکز مهم دیگر کارگری چون مخابرات، برق سراسری کشور شکل میگیرد. اینها نمونه های موفقی از مبارزات سراسری کارگری است که در آن کارگران با بهره جستن از مدیای اجتماعی از شهرهای مختلف توانستند گرد آیند و امروز به مجلس به محل تلاقی مبارزاتی از این دست تبدیل شده است.

گفتنی است که با وجود اعتراضات مکرر بازنشستگان صنعت فولاد برای خواستهایشان، پاسخی جز وعده های بی پایه به آنها داده نشده است. تجمع قبلی این کارگران در هفتم دیماه صورت گرفت که در آن بیش از هشتصد کارگر شرکت داشتند. کارگران بازنشسته همانجا اعلام داشتند که تا وقتی به خواستهایشان پاسخ داده نشود، به اعتراضاتشان ادامه خواهند داد.

مسئله اصلی در خبر مربوط به تجمع اعتراضی کارگران بازنشسته صنایع فولاد در مقابل مجلس، وضعیت زندگی و معیشت اسفناک این کارگران است که ادامه آن دیگر ممکن نیست. سایت خبری ایلنا در گزارش خود در مورد تجمع اعتراضی بازنشستگان صنایع فولاد نکته ای تکاندهنده و فاجعه بار را بیان می کند. به گفته بازنشستگان از روز هفتم تا به امروز ٢٢دی ماه که برای دومین بار برای پیگیری مطالباتشان به تهران آمده‌اند شمار قابل توجهی از همکارانشان که پیشتر در اجتماع نخست، آنان را همراهی کرده بودند، به دلیل کهولت سن و وضع نابسامان زندگی فوت کرده‌اند.

این خبر به روشنی وضع بازنشستگان، که سالهای بسیاری از زندگی و جوانی خود را کار کرده اند، و امروز در بی تامینی مطلق بسر مببرند، را بیان میکند. بازنشستگان صنایع فولاد به این وضعیت اعتراض دارند. خواست افزایش دستمزدها به بالای خط فقر، خواست درمان رایگان برای همه از جمله دو خواست مورد تاکید آنان در اجتماعات قبل بوده است. و اینها خواستهای کل جامعه است و اعتراض آنان را به اعتراضات کارگران شاغل، معلمان ، پرستاران و کل جامعه پیوند میدهد.

اعتراض قدرتمند کارگران شرکت هپکو

هفته گذشته، هفته اعتراضات قدرتمند کارگران شرکت هپکو بود. این کارگران تجمع کرده، در وسط شهر راهپیمایی کردند و پیگیر خواستهایشان شدند. کارگران شرکت هپکو حقوق اردیبهشت، خرداد، تیر، مرداد و شهریور را به صورت نصف و نیمه و ماه های آبان و آذر را هم دریافت نکرده اند. میزان مطالبات کارگران این کارخانه بالغ بر ٦ میلیارد تومان برآورد میشود. کارگران خواستار پرداخت فوری طلبهایشان هستند. در همین رابطه کارگران قبلا نیز در آبانماه به شکل راهپیمایی در وسط شهر دست به اعتراض زدند. اعتراضات تاکنونی کارگران شرکت هپکو در چند ماهه اخیر و شکل و فضای حرکت اعتراضی آنان و مارش بزرگشان در وسط این شهر فضای و چهره دیگری به شهر اراک داده و همه جا بحث بر سر اعتراض کارگران و خواستهایشان است.

اراک از جمله شهرهای صنعتی ایران است که به  لحاظ گوناگونی محصولات صنعتی، نخستین و از لحاظ وجود صنایع مادر، دومین و به طور کلی چهارمین قطب صنعتی ایران محسوب می‌شود. کارخانجات هپکو، آونگان، املاح معدنی ایران، آذرآب، شرکت آلومینیوم ایران، نورد آلومینیم (آلومرول)، شرکت ماشین‌سازی اراک، کمباین سازی، و کارخانه واگن پارس) از جمله صنایع اساسی واقع در اراک است. اینها همه مراکزی هستند که همواره مراکز پر جنب و جوش اعتراضی بوده اند. در این اعتراضات کارگران اساسا با دردها و مشکلات واحدی روبرویند. اعتراضات کارگران کارخانه هپکو و راهپیمایی آنان در وسط چنین شهر مهم صنعتی ای که بخش زیادی از مردم آن خانواده های کارگرانی هستند که در همین کارخانجات شاغلند، تاثیر مهمی بر فضای سیاسی شهر گذاشته است. از همین رو در اعتراضات کارگری در این شهر زمینه های بسیاری برای شرکت قدرتمند تر خانواده ها در مبارزات جاری و حمایت وسیع مردم از اعتراضات کارگران وجود دارد. که  میتواند قابل توجه رهبران و فعالین کارگری در این شهر باشد.

اراک یکی از شهرهایی است که جمهوری اسلامی در گزارشاتش از آن به عنوان کانون بحران یاد کرده است. و این نشانگر قدرت مبارازت متحد کارگارن در این شهر است. اخبار این اعتراضات را وسیعا انعکاس دهیم.

بیش از هزار و سیصد کارگر در شرکت هپکو کار میکند و هم اکنون به تولید و تأمین ماشین آلات راه‌سازی، معدنی و کشاورزی می‌پردازد. هپکو که از شرکت‌های مهم و اساسی استان مرکزی در حوزه تولید بوده، اکنون دچار رکود تولید شده و خطر بیکاری نیز کارگران را تهدید میکند. این شرکت از سال ٨٦ به بخش خصوصی واگذار شده است و در دعواهای باندهای مختلف بر سر سهام این کارخانه تلاش میشود که اعتراضات کارگران را به دستمایه ای برای نزاع هایشان بر سر دولتی بودن یا خصوصی بودن این کارخانه تبدیل کنند. اما کارگران به تجربه دیده اند، چه سرمایه دار دولتی، چه خصوصی هر دو هدفشان استثمار بیشتر کارگر و کشیده کار بیشتر از گرده آنان است. کارگران کل این بردگی را قبول ندارند و حق و حقوقشان را میخواهند.

کارگران بازداشتی پلی اکریل با قید کفالت آزاد شدند، راهپیمایی کارگران در وسط شهر

هفته گذشته شاهد راهپیمایی بیش از ٦٠٠ کارگر پلی اکریل اصفهان در وسط شهر بودیم. این یک اتفاق مهم سیاسی در این شهر بود که رنگ اعتراض به این شهر داد. این اتفاق در صبح روز ١٩ دیماه روی داد. در این روز کارگران پلی آکریل در مقابل استانداری این شهر دست به تجمع زدند و پس از اینکه مقامات حکومت حاضر به مذاکره با آنها نشدند، بطرف میدان انقلاب دست به راهپیمایی زدند. نیروی انتظامی نگران از ادامه راهپیمایی ٦٠٠ کارگر این کارخانه در وسط این شهر و جلب توجه بیشتر مردم و حمایت انها، به زور متوسل شد و کارگران معترض را متفرق کرد. در جریان این حرکت اعتراضی هفت نفر از کارگران بازداشت شده که ظهر روز ٢٠ دی با قید کفالت آزاد شدند. کارگران پلی اکریل در هشتم دیماه پس از بی نتیجه بودن تجمع کردن در مقابل دفتر امام جمعه به مقابل استانداری رفتند و بعد نیز بصورت راهپیمایی در خیابانهای مرکزی شهر حرکت کردند. که با دخالت نیروهای انتظامی مواجه شد.

حقوق٦ ماه ٢٠٠٠ کارگر پلی اکریل توسط کارفرمای کارخانه بالا کشیده شده و وقتی کارگر اعتراض میکند، نیروی انتظامی در دفاع از کارفرما و سرمایه داران دزد و مفتخور کارگران را مورد تعرض قرار میدهد، فعالین معترض را به اسم اخلال در نظم بازداشت کرده و بعد  هم با قید کفالت آزاد میکند.

نپرداختن دستمزدها جرم است. طلبهای کارگران پلی اکریل باید فورا پرداخت شود. پرونده های امنیتی تشکیل شده برای هفت کارگر این کارخانه باید باطل شود. به امنیتی کردن مبارزات کارگران، معلمان و مردم معترض باید خاتمه داده شود. کارگران پلی اکریل بخاطر خواستهایشان و در برابر تعرضاتی که به شرایط کار و معیشتشان صورت گرفته است، بارها دست به اعتصاب و تجمع زده اند. یک نمونه مهم آن مبارزات قدرتمند این کارگران در سال ٩٢ علیه کوچک سازی کارخانه و خطر بیکارشانشان از کار بود. که در جریان آن جمهوری اسلامی ٤ نفر از کارگران را دستگیر کرد. اما این دستگیری با ادامه تجمعات اعتراضی هر روزه  کارگران مواجه شد. در آن هنگام کارگران با اعتراضات قدرتمندشان توانستند ٤ همکار زندانی خود را پس از یک هفته بازداشت آزاد کنند و بعد نیز آنان را به سر کارشان بازگردانند و در روز بازگشت به کارخانه با حلقه های گل از آنها استقبال کرده و موفقیت خود را جشن گرفتند.

پلی اکریل یکی از مراکز پر جنب و جوش اعتراضی کارگری است. اعتراضات تاکنونی دو هزار کارگر این کارخانه که با خانواده هایشان جمعیت بزرگی میشود، انعکاس مهمی در این شهر دارد. مبارزات قدرتمند کارگران پلی آکریل تا هم اکنون درسهای آموزنده ای برای این کارگران داشته و بدون شک آنها را در موقعیت متحد تر و قویتری قرار داده است.

پنجمین هفته از تجمعات اعتراضی کارگران کشت و صنعت مهاباد، نزدیک به دو هفته یکماه اعتصاب کارگران شرکت ساختمان نصب در پالایشگاه ستاره سرخ

اعتصاباتی طولانی مدت از نوع پنج هفته اعتراض شبانه روزی در کشت و صنعت مهاباد و نزدیک به دو هفته اعتصاب در شرکت ساختمانی نصب در پالایشگاه ستاره سرخ به موضوعاتی قابل توجه و خبر ساز تبدیل شده اند. بیش از ٥٠ نفر از کارگران مجتمع کشت و صنعت مهاباد پس از واگذاری مجتمع از طریق مزایده، بیش از ١٦ ماه است دستمزد خود را دریافت نکرده‌ و در اعتراض بسر میبرند. این کارگران طی این ٥ هفته در هوای سرد زمستانی چادر زده و با افروختن آتش به تجمع خود ادامه داده اند. این اعتراضات ادامه دارد. کارگران کارخانه کشت و صنعت مهاباد بارها و بارها بر سر خواستهایشان و در مقابل تعرضات کارفرمایان اعتراض و مبارزه کرده اند. از اینرو اخبار آن همواره در سرتیتر اخبار اعتراضات کارگری قرار دارد.

روز ١٩ دی در سی و هفتمین روز از تجمع اعتراضی این کارگران، نیروی انتظامی وارد کار شد و با حکم رسمی به کارگران گفت که چادرهایی را که برای تحصن خود درمقابل کارخانه زده بودند، را جمع کنند. کارگران چادرها را جمع کردند، اما از روز بعد همچنان به تجمعات اعتراضی خود ادامه دادند. شانزده ماه دستمزد کارگران را بالا کشیده اند، و تنها واکنش دولت دخالت نیروی انتظامی برای جمع کردن چادرهای کارگران است. نگرانی آنها تبدیل شدن این چادرها به پاتوق کارگران و خانواده هایشان و حمایت مردم شهر از آنان است.

کارگران شرکت ساختمان نصب در پالایشگاه ستاره سرخ

از تاریخ نهم دیماه کارگران شرکت ساختمان نصب در پالایشگاه ستاره خلیج بندرعباس برای دریافت دستمزد های عقب مانده خود که از شهریور تاکنون پرداخت نشده است دست به اعتصاب گسترده زده اند و هنوز هم این اعتصاب ادامه دارد. این اتفاق در کنار طومار اعتراضی ده هزار و پانصد نفری کارگران صنعت نفت با خواست افزایش دستمزدها نشان از تحرک اعتراضی گسترده در میان کارگران شاغل در صنعت نفت است.

معلمان بازنشسته باز هم به تجمع در مقابل مجلس فراخوان دادند

معلمان بازنشسته برای ٢٨ دی ماه، برای پیگیری خواستهایشان فراخوان به تجمع در مقابل مجلس داده اند. معلمان بازنشسته در تجمعات قبلی خود با شعارهایی “چون معیشت، منزلت حق مسلم ماست”، “خط فقر سه میلیون حقوق ما یک میلیون”، “ما همه عبدی هستیم، معلم زندانی آزاد باید گردد”، اعتراض خود را به زندگی زیر خط فقر اعلام داشتند. معلمان در اعتراضاتشان همچنین خواستار بیمه کارآمد و درمان رایگان شده اند. در عین حال یک خواست مهم معلمان مختومه یافتن امنیتی کردن آموزش و پرورش، لغو احکام امنیتی صادر شده برای کارگران، معلمان و فعالین اجتماعی و آزادی فوری اسماعیل عبدی و دیگر زندانیان سیاسی در بند است. خواستهای معلمان بازنشسته، خواستهای همه معلمان و همه مردم است. وسیعا اطلاع رسانی کنیم و حمایت خود را از مبارزات و خواستهای معلمان بازنشسته اعلام کنیم.