گام به گام تا جنایت
سیف خدایاری
با گسترش موج فزاينده اعدامها در دولت ” تدبير و اميد” كه ماهیت جمهورى اسلامى را در معنى واقعى آن ـ سركوب و استبداد مطلق ـ براى همه عيان ساخت، مبارزه عليه اعدام نيز ابعاد تازه اى پيدا كرده است. اعتراض براى لغو اعدام خصلت نماى بسيارى از تحركات اعتراضى در داخل و خارج از كشور در يك ماه اخير بود كه از نمونه هاى بارز آن اعتراض در شهرهاى كردستان و نيز تجمعات مداوم خانواده ها و مردم آزاديخواه در مقابل اماكن دولتى براى نجات قربانيان این جنایت دولتی است. آخرين خبرها حاكى از اعتصاب بيش از هزار زندانى در زندان قزلحصار در اعتراض به صدور بيش از ده مورد حكم اعدام براى همبنديان خود مى باشد. مبارزه براى لغو اعدام به نفرت و انزجار مردم از رژيمى گره خورده است كه بدون اعدام و سركوب مداوم نمى تواند به بقاى خود ادامه دهد.
به موازات اعتراض از پايين جامعه به اعدام و جنايات جمهورى اسلامى، جنبش ملى – مذهبى نيزـ كه حيات آن به بقاى جمهورى اسلامى پيوند خورده است ـ تلاشهايى براى مهار عنان گسيختگى ماشين كشتار جمهورى اسلامى به راه انداخته است كه يك نمونه از آن مأموريت محمد نوريزاد در كردستان تحت نام ” سفير صلح و دوستى ” است. جناح ” اعتدال” كه تمام مهارتهاى حقه آخوندى را بكار گرفته است تا نظام را از لبه پرتگاه برگرداند، علاوه بر سياستهاى كلان در توافق و سازش با غرب و آمريكا از ظرفيت فريبنده عروسک گردانهایی مانند نوريزاد هم استفاده مى كند تا توآم با اعدامها اندكى از انزجارو خشم مردم را مهار كند.
در همین راستا تلاش نوریزاد و تعدادی از شخصيت هاى ملى – مذهبى تحت نام كارزار گام به گام براى لغو اعدام( لگام) بايد مورد بررسى قرار گيرد.بنظر می رسد که تعدادى از فعالين اين كارزار( كه تاكنون فقط يك صفحه فيسبوكى است) از سر خيرخواهى به اين ” فعاليت” روى آورده اند و عده اى از جمله نوريزاد از سر منفعت جنبش ملى – اسلامى پوست انداخته در دولت روحانى ـ كه برعکس ظاهرریاکارانه” اعتدال”، تاکنون چیزی جز پرونده سیاهی از جنایت نبوده است ـ به منظور اعتبار خریدن برای جمهوری اسلامی دست به این اقدام فریبنده زده اند. صرفنظر از جایگاه جنبشی و یا شخصیتهای این ” کارزار”، نگاهی به اهداف یا ” گامهای” آنها در این کارزار برای پی بردن به ماهیت ضدانسانی جنبش ملی ـ اسلامی بی ثمر نیست.
1. این کارزار برای لغو گام به گام اعدام است! اولین پرسش این است که چرا گام به گام؟! اگر در ذهنیت این افراد،اعدام یک جنایت است و انسان حرمت دارد چرا برای لغو آن گام به گام اقدام کرد؟ ممکن است این شائبه وجود داشته باشد که این کار اقدامی تدریجی برای عقب راندن حاکمیت جمهوری اسلامی در مجازات اعدام است و نمی توان دفعتاً به این هدف نائل شد، اما کسی تردیدی ندارد که جمهوری اسلامی بدون استبداد عریان ـ و اعدام در شنیع ترین شکل استبداد ـ نمی تواند یک روز به حاکمیت خود ادامه دهد.علاوه بر این هم اکنون حکم اعدام برای صدها نفر از قربانیان جنایات جمهوری اسلامی صادر شده است و تا ” گام” بعدی این کارزار طناب گردن آنها را شکسته است. در این صورت چه گامی؟!
2. مسأله دیگر طرز نگاه این کارزار به جنایت اعدام است: بزعم این افراد اعدام اقدامی برای اصلاح و تربیت جامعه است و البته اقدامی ناکارآمد! کسیکه سه دهه و نیم جنایات جمهوری اسلامی را شاهد بوده و تا حدودی شلاق استبداد این رژیم را لمس نموده باشد ـ از جمله تعدادی از امضا کنندگان این کارزار ـ هیچ تردیدی ندارد که اعدام ابزار سرکوب سیاسی ـ اجتماعی جامعه و جنایت سازمان یافته از سوی دولتها است. اصلاح و تربیت جامعه با ابزار سرکوب دولتی دروغی به زشتی جمهوری اسلامی است و کسی را نمی فریبد. علاوه بر این دیدن جرائم اجتماعی از منظر اخلاقیات و تربیت ـ بدون در نظر گرفتن شرایط مادی و مناسبات اجتماعی ـ اقتصادی حاکم بر جامعه و که ریشه نود و نه و نه دهم درصد جرائم اجتماعی از قبیل سرقت، قتل، فروش مواد مخدر،فروش سکس و … است از مختصات جنبش ملی ـ اسلامی است که فرد و نه جامعه را کانون سوخت و ساز اجتماعی جوامع بشری می داند. هر انسانی که یک مثقال وجدان داشته باشد به وارونگی دنیای افراد این کارزار تلخ خواهد خندید.
3. کارزار خواهان لغو اعدام در ملأعام است! خیلی ممنون! از این گام مضحک تر در میان گامهای این کارزار نمی شود پیدا کرد. جمهوری اسلامی نیازی به این مشاوران ندارد. روشن است که خاصیت اعدام برای جمهوری اسلامی بیش از هر چیز زهرچشم گرفتن و ارعاب جامعه است و این فقط در ملأعام ممکن است. جمهوری اسلامی البته دهها هزار مورد اعدام مطلوب کارزار را در جوخه های دهه شصت انجام داده است و هزاران نفر را به شیوه های غیرمتعارف! از بین برده است. روشن است که اعدام در ملأعام شناعت بیشتر این جنایت را نشان می دهد و این بیش از هر چیز به وجهه نظام کارزار ضربه می زند! تردیدی نباید داشت که در این مورد نگرانی کارزار از عکس العمل جامعه در مقابل این جنایات و انفجار اجتماعی است که تاکنون به دلیل استبداد مطلق عقب افتاده است.
4. از دیگر گامهای کارزار تفکیک قربانیان اعدام به دو گروه زندانیان سیاسی ـ عقیدتی و جرائم اجتماعی است. کارزار از دولت کریمه می خواهد اعدام زندانیان عقیدتی ـ سیاسی را لغو کند و به این ترتیب چشم در برابر جنایاتی می بندد که هر سال صدها نفر را به کام مرگ می کشد. واقعیت این است که بخش عمده ای از قربانیان جنایات جمهوری اسلامی در میدان اعدام افرادی هستند که در دسته بندی جرائم اجتماعی قرار می گیرند. جمهوری اسلامی دهها هزار نفر از زندانیان عقیدتی ـ سیاسی را در کشتار دهه شصت تسویه نمود. اما کمترین تردیدی وجود ندارد که اعدام قربانیان جرائم اجتماعی ـ که کمترین عدالتی در روند قضایی پرونده آنها وجود ندارد ـ یک اقدام سیاسی در راستای سرکوب جامعه است. علاوه بر این اگر نفس انسان برای کارزار ارزشمند است، این تقسیم بندی جای تأسف عمیق است.
بدیهی است که قبح جنایات جمهوری اسلامی و در رأس آن اعدام تعداد کثیری از آسیب پذیرترین لایه های پایینی جامعه با توجیهات اسلام پسند نظیر قصاص و … هر وجدان آگاهی را به تلاش برای لغو آن به حرکت در می آورد. اما کارزاری نظیر( لگام) حتی اگر کنشی سیاسی برای تخفیف نفرت مردم از جمهوری اسلامی نباشد، شگردی بسیار محافظه کارانه و در راستای لغو جنایت اعدام تلاشی بسیار جبونانه است. نمی توان نیم بند خواهان نجات جان انسانها بود. اعدام با هر توجیه و بهانه ای عملی شنیع و ابزار طبقه حاکمه در سرکوب اجتماعی جامعه است. باید بدون کم و کاست و بدون هیچ ملاحظه ای برای لغو این جنایت و سایر جنایات جمهوری اسلامی مبارزه کرد. جنبش ملی ـ مذهبی این قابلیت ندارد که بدون تخفیف ـ دستکم در یک کارزار مجازی ـ خواهان لغو اعدام باشد. برای لغو اعدام و برچیدن ماشین سرکوب جمهوری اسلامی جنبش کمونیسم کارگری همه ی انسانهای آزادیخواه و حق طلب را به صفوف خویش فرا می خواند.