سیامک دهقانی – شیخ نمر”جهنمی” شد!

شیخ نمر”جهنمی”  شد!

دولت عربستان سعودی در یک اقدام درست و بموقع  یکی از عوامل بدنام  جمهوری اسلامی به اسم “نمر باقرالنمر(نمر به عربی بعنی ببر) را کشت، و داغ حسن نصرالله شدن او را بر دل مقامات کثیف و آدمکش حکومت اسلامی شیعی و مخصوصا خامنه ای گذاشت. این ضربه بقدری برای رژیم نوکر صفت اسلامی بسرکردگی حمارعلی خامنه ای سنگین و دردناک بود که تمامی سران هار و بی شرف آنرا منگ و گیج کرده است. دولت عربستان؛ برعکس نظام نکبت بار حاکم بر ایران؛ بدون ترس و لرز و ادا و اطوارهای “مردسالاری اسلامی”؛ اعدام “نمر باقرالنمر” را بر عهده گرفت و آنرا کار ” نیروهای خودسر”(بخوان سربازان بدنام امام زمان در وزارت اطلاعات) معرفی نکرد!

تاکنون؛ جمهوری اسلامی دهها تن از روحانیون اهل سنت در کردستان و بلوچستان ایران را ترور کرده است؛ بدون آنکه جرأت کند مسئوولیت چنین قتل های بزدلانه ای را به گردن بگیرد!چرا؟ چون جمهوری اسلامی؛ خودش نیز خودش را بعنوان یک دولت قبول ندارد!!! پس باید گفت : ای لعنت بر خمینی و آل خمینی و جانشینان هرزه و هرجایی و بدکرداراو که چنین ایران و دیگر کشورهای منطقه را در راستای سیاستهای امپریالیسم جهانی به گند و تعفن کشانده اند!

واما بد نیست ببینیم سابقۀ ننگین این “شیخ نمر”لعنتی خمینی صفت چیست و در خدمت منافع کیست؟

به گزارش خبرگزاری فارس؛وابسته به سپاه پاسداران ارتجاع اسلامی که بتاریخ 22 تیر 1391 منتشر شده بود:” شیخ “نمر باقر النمر” ‌روحانی شیعی برجسته عربستانی، در سال 1379 هجری قمری مصادف با 1968 میلادی، در شهر “العوامیه” در استان القطیف در شرق عربستان در خانواده‌‌ای اهل علم و دین به دنیا آمد … و در سال 1400 هجری قمری مصادف با 1989 میلادی، برای آشنایی نزدیک‌تر با انقلاب اسلامی ایران و تحصیلات حوزوی ابتدا به ایران مهاجرت کرد تا در تهران در حوزه علمیه حضرت قائم(عج) حضور پیدا کند که در همان سال توسط آیت‌الله سید محمدتقی مدرسی در تهران تأسیس شده بود. شیخ نمر پس از 10 سال تحصیل در حوزه علمیه حضرت قائم(عج)، عازم سوریه شد و در حوزه علمیه حضرت زینب(ع) برای ادامه تحصیلات حوزوی و علوم دینی نام نوشت و در حضور اساتید این حوزه به تحصیل پرداخت.  همچنین اخلاق را نزد آیت‌الله شیرازی در شهر مقدس قم فراگرفت و به این ترتیب به درجات بسیار بالایی در اجتهاد دست یافت و اجازه تدریس در مراکز علوم دینی و مذهبی را پیدا کرد . شیخ نمر سال‌ها اداره حوزه علمیه حضرت قائم(عج) در تهران و سوریه را برعهده داشت و تلاش بسیاری برای توسعه و پیشرفت این مراکز انجام داد. پس از بازگشت به عربستان مرکز مذهبی “الإمام القائم(عج)” را نیز در العوامیه تأسیس کرد که در واقع سنگ‌بنای “مرکز اسلامی” در سال 1422 هجری قمری مصادف با 2011 میلادی بود.  شیخ نمر توهین به کرامت شهروندان عربستانی به‌ویژه شهروندان شیعی عربستان که از دید رژیم سعودی شهروندان درجه دو این کشور به شمار می‌آیند و فاقد هرگونه حق و حقوق شهروندی هستند، رد و تأکید می‌کند که از کرامت و حقوق شهروندان شیعی عربستانی حمایت خواهد کرد.”

من فقط خلاصه ای از گزارش خبرگزاری فارس سپاه چارپایان در رابطه با “نمر” را آوردم تا خوانندگات بهتر با سابقۀ او آشنا شوند! جالب اینجاست که تمامی موارد مورد اشارۀ شیخ نمر گوربه گور شده؛ مثل  وجود تبعیض و شهروند درجه دو بودن بخشی از مردم در عربستان؛ تماما باشدت و حدت بیشتری در ایران تحت سلطۀ مشتی قاتل و متجاوز خمینی صفت  اعمال می شود در این زمینه هیچ فرق بین جمهوری اسلامی شیعی خمینی و دولت سنی پادشاهی عربستان وجود ندارد.

سردمداران جمهوری اسلامی؛ علیرغم زوزه های سوزناک و دردناکی که سر می دهند و دولت عربستان را به عذابی الیم” حواله می دهند؛اما در عمل هیچ غلطی نخواهند کرد ودر عوض هرچه بیشتر به جان یکدیگرخواهند افتاد.  تاکنون هرکدام از مقامات جمهوری اسلامی؛ گناه حمله به سفارت عربستان و کنسولگری آن در مشهد را به گردن یکدیگر انداخته اند   و از سیاست تهاجمی عربستان بمانند مار زخمی به خود می پیچند! این هم   یکی دیگر از “برکات” اعدام “نمر” است که وحوش طویلۀ حکومت  اسلامی را هرچه بیشتر به جان یکدیگر انداخته است!این یک واقعییت است که عمیق تر شدن اختلاف میان دولتهای مرتجع عربستان و جمهوری اسلامی؛ بسود خلقهای ستمدیدۀ ایران و منطقه است. بویژه آنکه ضعف و درماندگی سران هار و پست فطرت حکومت اسلامی را در معرض دید ستمدیدگان قرار می دهد. از همین زاویه است که کارگزاران تروریست و اشغالگر آمریکایی و اروپایی از گسترده شدن تضاد و شکاف میان سگهای زنجیری خود در منطقه ترس و هراس فراوانی دارند. به نظر من؛ بجز عده ای پاسدار بسیجی خرفت و کودن؛  اکثریت مردم ایران از اعدام  “نمر” که قرار بود بعنوان سرکردۀ حزب الله عربستان در روز مبادا سربرآورد خوشحال و خندانند و از اینکه یکی از سرمایه های آتی خامنه ای و جمهوری اسلامی برباد رفت؛ شادمان و شنگولند!

سیامک دهقانی