سياوش دانشور – در سالروز کشتار کارگران اعتصابی خاتون آباد!

در سالروز کشتار کارگران اعتصابی خاتون آباد!

جمهوری اسلامی سرمایه روز ۴ بهمن ۱۳۸۲ به اجتماع کارگران اخراجی شرکت ملی صنایع مس ایران در خاتون آباد و شهر بابک از زمین و هوا شلیک کرد و چهار نفر از کارگران به نامهای مهدوی، ریاحی، مومنی، جاویدی و یک دانش آموز به نام پور امینی را به قتل رساند. در این واقعه تعداد زیادی از کارگران و خانواده های آنها زخمی و دستگیر شدند و بسیاری از زخمی ها از وحشت دستگیری در منازل درمان شدند. اعتصاب اینروزهای کارگران خاتون آباد از نظر مسئولین جمهوری اسلامی نه برسر نگرانی از تعدیل و اخراج بلکه با “اهداف خاص” صورت گرفته است. این “اهداف خاص” بزعم حکومتی ها چیزی جز فراموش نشدن این قتل عام کارگری در مناسبت سالروز این واقعه نیست.

وحشت سرمایه داران و حکومت اسلامی شان بجا است. کارگران قتل عام خاتون آباد را فراموش نکرده اند. کارگران در ایران قتل روزمره همکاران و هم طبقه ای هایشان را که هر روز به طرق مختلف روی میدهد را فراموش نکردند و نخواهند بخشید. آنروز که اردوی فقر و بیکاری، اردوی نان و آزادی و رفع تبعیض علیه قدرت و سلطه سیاسی و اقتصادی سرمایه برخیزد، دور نیست. ایران یونان نیست. در ایران امکان بقدرت رسیدن یک نیروی چپ از طریق انتخابات با فرض وجود جمهوری اسلامی یک غیر ممکن تاریخی است. اما در ایران امکان انفجار اجتماعی علیه فقر و بیکاری و ناامنی از یونان بمراتب قوی تر است. آنوقت کمونیسم رادیکال کارگری و ضد سرمایه است که جهان را به سیاحت عروج مجدد کمونیسم دعوت میکند و نفس ها را در سینه بورژوازی مرتجع از دمکرات تا مونارشیست و اسلامیست حبس خواهد کرد. یاد کارگران جانباخته خاتون آباد گرامی است!

سردبیر.