سعید آرمان -ابعاد دهشتناک آوارگی ٦٥ سال بعد از تصویب کنوانسیون ژنو

ابعاد دهشتناک آوارگی

 ٦٥ سال بعد از تصویب کنوانسیون ژنو

سعید آرمان

روز بیستم ژوئن از جانب سازمان ملل بعنوان روز جهانی پناهندە معرفی و هر سال در این روز گزارشات و آمارهایی از جانب نهادهای بین المللی و دولتها و همچنین سهل انگاریها و بی مهریهایی کە نسبت بە پناهجویان می شود، منتشر می شود.

کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگی اعلام کردە است کە ٦٥ میلیون و ٣٠٠ هزار انسان در محیط زندگی خود جابجا شدەاند. بالاترین رقم بعد از جنگ جهانی دوم. در سال ٢٠١٥ نسبت بە سال قبل ١٠ درصد افزایش یافتە است. دو سوم این جمعیت، یعنی ٤٠ میلیون نفر در کشورهای خودشان از خانە و محل زندگی خود آوارە یا جابجا شدەاند و با مشکلات سخت برای زندە ماندن دست و پنجە نرم می کنند.  این سازمان اعلام نمودە کە ٥٠ درصد پناهجویان، کودک می باشند. طبق آمار صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) تعداد پناهجویان کودک نسبت بە سال گذشتە دو برابر شدە است. بە گفتە این سازمان ٧٠٠٠ کودک بدون همراهی والدین یا بستگانشان از شمال آفریقا بە ایتالیا رسیدەاند، عدم همراهی بستگان برای کودکان یک تراژدی انسانی بحساب می آید و همیشە احساس نا امنی می کنند و در نقطە مقابل برای والدین دلواپسی دائمی وجود دارد.

بیشترین تعداد آوارگان و پناهندگان از نظر کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان از کشورهای سوریە، افغانستان و سومالی می باشند. بە این لیست سازمان ملل باید کشورهای عراق، اتیوپی، لیبی، سایر کشورهای آفریقایی و ایران را نیز، اضافە نمود، کە در اثر نا امنی و حاکمین دیکتاتور مردم این کشورها ناچار بە فرار می شوند.

در این سالها کە موج عظیم آوارگی شروع شد و از ترس آتش دەها هزار نفر از طرق گوناگون خود را بە دریا زدند و تجارت انسان در ابعاد مافیایی و وحشیانە اش خود را نمایان کرد و بە تجارت بزرگی برای بخش انگل و ضد بشری این جامعە تبدیل شد کە در اوج بی مسئولیتی انسانها را بوسیلە قایقهای نا امن و با جمعیت زیاد روانە می کردند کە بیش از ١٠ هزار انسان جانشانشان را از دست دادند و بە طعمەی جانواران دریایی تبدیل شدند. آبهای مدیترانە و اژە بوی خون گرفتند و مادام العمر در ذهن مسافران اجباری این مسیر همچون کابوسی تلخ در اذهانشان نقش خواهد بست.

در جنگ نیابتی کە در چند سال گذشتە در سوریە جریان دارد بالغ بر ٣٥٠ هزار انسان جان خود را از دست دادەاند و بالغ بر ١٠ میلیون نفر از محل زندگی خود راندە شدەاند و در نقاط دیگری از سوریە و یا اردن و ترکیە مستقر می باشند و در موج عظیمی از آوارگی در سال ٢٠١٥ خود را بە اروپا و عمدتا آلمان رساندند. این جنگ شیرازە جامعە سوریە از هم پاشاند و بخش وسیعی از این کشور بە مخروبە تبدیل شدە است. لیبی و عراق نیز بە میدان جنگ داعش و باندهای متعدد باند سیاهی تبدیل شد است.

عوارض جنگ و نا امنی حاکم بر جهان تنها بە خانە خرابی و آوارگی ختم نشدە و نمی شود، بلکە در این میان زندگی میلیونها انسان دستخوش تحول جدی می شود و کودکان زیادی برای سالها از تحصیل محروم می شوند و بخشا خانوادەها از هم گسیختە می شوند و عارضە زشت و غیرە انسانی کودک ربایی و فروش کودکان و تخریب دنیای کودکانەشان در حساس ترین دوران رشد و شکل گیری شخصیت شان و همچنین گسترش بازار فروش سکس برای تامین مایحتاج اولیە زندگی، منحصر بە زنان نماند بلکە مردان را نیز بە بازار فروش سکس بویژە در یونان سوق دادە است. از هم گسیختگی خانوادەها بویژە آوارە شدن کودکان و تصویب قوانین سختگیرانە اخیر در سوئد این پروسە را بە مراتب دردناکتر خواهد کرد و راە را برای تصویب قوانین مشابە در سایر کشورها هموار کردە است.

بعد از جنگهای ویرانگر منطقە کە منجر بە فرار میلیونی و جابجایی انسانها شدە است، فقر و استبداد حاکم بر کشورهای منطقە نیز بعنوان دو فاکتور موثر در ترک خانە و کاشانە انسانها موثر بودە است. ایران از جملە کشورهایی است کە دەها هزار انسان در سال بە خاطر تنگ تر شدن فضا برای نفس کشیدن آزادانە فرار می کنند. حاکمین جنایتکاری کە کارگران را بە “جرم” حق طلبی اشان وحشیانە بە شلاق می بندند و دانشجویانش را بە خاطر شادی کردن شلاق می زنند و فعالین کارگری را تا حد مرگ در زندانهای مخوف نگە میدارند و معلمین آگاە و شرافتمند این کشور را تحمل نمی کنند و بە بندشان می کشند و روزنامەنگاران و هنرمندان را زندان و از کار محروم می کنند  و هیچ فرد منتقدی در امان نیستند.

شصت و پنج سال بعد از امضای کنوانسیون ژنو باید با صدای بلند بە دولتهای پناهندە پذیر گفت، بە جای مرتفع کردن سیمهای خاردار، آنها را برچینید و مرزبانانتان را نە با سلاح های اتوماتیک بلکە با مواد اولیە پذیرایی از آوارگان و کمکهای اولیە در مرزها مستقر کنید.   مرزهایتان را باز کنید تا فراریان جهنم ایجاد شدە توسط دولتها و گروەهای فاشیست و ارتجاعی منطقە و دول فخیمە غرب، بتوانند خود را بە جای امن برسانند. آغوش باز مردمان شریف و آزادیخواە را برسمیت بشناسید و تخم نفاق و تفرقە قومی و نژادی را در میانشان نپاشانید.

اوضاع جهان بە یمن سلطە سرمایە از هر لحاظ در ابعاد باورنکردنی نا امن تر و خونین تر و زمخت تر برای زندگی ساکنان کرە خاکی تبدیل شدە است. جمعی از دست جنگ و جمعی دیگر از نبود مایحتاج زندگی و قحطی و جمعی دیگر از دست حکومتهای فاشیست و جمعی بە دلیل افکار متعفن و ضد بشری نژاد پرستی و مذهب و غیرە و غیرە فرار می کنند. راهی جز قابل اسکان کردن این کرە خاکی نیست جز ارادە طبقە کارگر مصمم برای تغییر جهان کنونی بە یک دنیای بهتر.

در شصت و پنجمین سال تصویب کنوانسیون ژنو باید بە امضا کنندگان این کنونسیون فشار آورد کە بە آن متعهد باشند و زیر بار مسئولیتشان نزنند.

***