پارلمان مشورت و آشتی” و “جبهه ی فراگیر دموکراسی مدنی” در کُردستان روژهلات تشکیل شود
دبیرخانه سازمان دفاع از حقوق بشر کُردستان: در آستانه برگزاری کنفرانس کنگره ملی کردستان، شورای مدیریت سازمان حقوق بشر کُردستان، طی پیامنامه ای با استناد به پیشنهاد سیزده سال پیش محمدصدیق کبودوند بنیانگذار این سازمان ، تشکیل”جبهه ی فراگیر دموکراسی مدنی کُردی” و راه اندازی “پارلمان مشورت و آشتی”را برای کُردستان روژهلات خواستار شد. متن پیامنامه ی شورای مدیریت این سازمان(پیوست-۱) و متن مصاحبه ی سیزده سال پیش آقای کبودوند با دویچه وله صدای آلمان (پیوست-۲)در پیرامون پیشنهاد تشکیل جبهه ی فراگیر و پارلمان مشورتی، در پی می آید:
پیامنامه ( پیوست-۱)
مردم کُرد همانند دیگر مردمان جهان امروز، دارای حقوق بنیادی تضمین کننده تأمین کرامت انسانی، برابری ارزشی و آزادی اند که تجلی آن مختاریت هر فرد کُرد و جامعه کُردی در تعیین سرنوشت خویش است. به بیانی روشنتر با استناد به روح منشور بین الملل حقوق بشر، مردم کُرد حق دارند برای تعیین وضعیت سیاسی،اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی خود و حاکمیت بر سرنوشت خویش، دست به هرگونه اقدام مسالمت آمیزی بزنند. با ابتناء به همین امر آنها حتا حق دارند به عالیترین شکل حقوق خودحاکمیتی که تجلی آن فراتر از اشکال خودمختاری و اشکال فدرالیستی است، دست بیابند.
اما آنچه که امروز اینجا مطرح است و آنچه که به نظر می رسد “کنگره ملی کوردستان با برگزاری کنفرانس پیش رو، پی جو و پیگیر آن می باشد، دستیابی به راه حلی قابل قبول برای غلبه بر تفرقه و پراکندگی موجود میان مردم کُردستان، و اختلافات موجود فی مابین احزاب و سازمانها و مبارزان روژهلات است.
سازمان دفاع از حقوق بشرکُردستان، اگرچه به پیچیدگی و ریشه دار بودن برخی اختلافات موجود در میان جریانهای سیاسی کُرد،، اذعان دارد، اما متفرق بودن و پراکندگی بیش از حد جریان های فعال کُردی را نیز غیر قابل قبول می داند. این سازمان علی رغم آنکه خود نهادی مدنی و غیرسیاسی در داخل کشور در کُردستان روژهلات است، و با آنکه دارای نظرات و انتقادات و پیشنهاداتی در خصوص مسائل و مشکلات فرا روی فعالیت مسالمت آمیز احزاب و سازمانها و جریانهای مدنی و سیاسی کُردستان است، اما در این برهه از زمان، ضرورت را در به یادآوری نظرات آقای محمدصدیق کبودوند در خصوص ضرورت تشکیل جبهه ی فراگیر کُردی دیده و اکنون این ضرورت را بیش از پیش احساس می کند. بنیانگذار این سازمان در سیزده سال پیش، تشکیل جبهه ای فراگیر و دموکراتیک یا فدراسیونی متحد از تمامی احزاب و سازمانها و متشکل از همه ی جریانهای سیاسی و مدنی کردی را مطرح و پیشنهاد کرده بود. این پیشنهاد بر این اعتقاد استوار بود که چنین جبهه ای لازم است تا تمامی جریان های فکری، سیاسی، مذهبی و غیرمذهبی داخل و خارج از کشور را در بربگیرد. آقای کبودوند هم زمان پیشنهاد راه اندازی پارلمانی مشورتی برای در کنار هم قرار دادن تمامی طیف ها و جریانهای کُردی مذهبی و غیر مذهبی ارائه داده بود. این دو پیشنهاد در سیزده سال پیش، با هدف از میان برداشتن زمینه های تفرقه و اختلاف، و با هدف آشتی و اتحاد مردم کُرد در روژهلات مطرح شده بود. اما در آن سالها و پیش از آنکه اقدامی در راستای توجه به این طرحها انجام بگیرد، ارائه دهنده این پیشنهادها، برای مدت ده سال تمام پشت میله های زندان قرار گرفت.
سازمان دفاع از حقوق بشر کُردستان اکنون با تمرکز نظر بر دیدگاههای آقای کبودوند، در راستای نزدیکتر کردن طیف ها و جریانهای سیاسی و مدنی کُردی روژهلات، از انجام هرگونه اقدامی برای غلبه بر تفرقه و پراکندگی های موجود و از هر پیشنهادی که بتواند به صورتی فراگیر و دموکراتیک تمامی طیف ها وجریانهای فکری و سیاسی و مذهبی کُردی را در بر بگیرد، حمایت می نماید.
در همین راستا سازمان دفاع از حقوق بشر کُردستان، پیشنهاد راه اندازی”پارلمان مشورت و آشتی” و تشکیل “جبهه ی فراگیر دموکراسی مدنی کُردی” متشکل از فدراسیونی متحد از تمامی احزاب و جریانهای سیاسی و مدنی کُرد را به مثابه یک ضرورت جدی برای کُردستان روژهلات مطرح می نماید. از نظر این سازمان اقدام برای بررسی و مطالعه و به اجراء در آوردن اینگونه طرح ها، ضرورتی است که شرایط ذهنی و عینی آن نیز تا حدودی فراهم است و تاخیر و تعلل در آن، تنها دستیابی مردم کُرد به حقوق شان را به تعویق خواهد انداخت. از این رو و بدین وسیله شورای مدیریت این سازمان با عنایت به شرایط موجود، ضرورت تشکیل جبهه ای واحد یا فدراسیونی متحد از تمامی مبارزان و همچنین ضرورت ایجاد پارلمان آشتی و مشورت را برای کُردستان روژهلات پیشنهاد و خاطرنشان نموده، و از کنگره ملی کُردستان و از تمامی احزاب، جریان ها و طیف های مختلف و نیز از شخصیتها و فعالان سیاسی، مدنی، فرهنگی و اجتماعی کُردی درخواست می کند از این دو طرح حمایت و پشتیبانی نمایند.
تاریخ: ۲۲شهریور۱۳۹٦ / ۱۳ سپتامبر ۲۰۱۷
شورای مدیریت سازمان دفاع از حقوق بشر کُردستان
بخشی از مصاحبه کبودوند با دویچه وله (پیوست-۲)
متن ذیل گفتگوی محمدصدیق کبودوند با خانم مهیندخت مصباح از رادیو دویچه وله صدای آلمان به تاریخ ۱۸ ژوئیه ۲۰۰٥ است.دبیر خانه سازمان حقوق بشر کردستان، بخشی از این مصاحبه را با تلخیص بدین شرح ارائه می دهد:
سیزده سال پیش در ۱۸ ژوئیه ۲۰۰٥ رادیو دویچه وله آلمان بیانیه ای بتاریخ جمعه ۲٤ تیر ۱۳۸٤ با عنوان پیشنهاد تشکیل” جبهه متحد دموکراتیک ملی کُرد” ، از سوی سازمان دفاع از حقوق بشر کُردستان منتشر کرد که در آن با اشاره به میزان نازل شرکت مردم کُردستان در انتخابات آن سال و به یادآوری حقوق همیشه پایمال شده ملت کرد روژهلات، به لزوم عملی کردن ایده ایجاد جبهه ای متشکل از اتحاد احزاب و سازمانهای سیاسی، مدنی، اجتماعی و فرهنگی کُردستان یا ایجاد فدراسیونی از اتحاد آنها پرداخته بود. آقای کبودوند نگارنده بیانیه در مصاحبه با خانم مهیندخت مصباح از دویچه وله صدای آلمان، ضمن تاکید بر این موضوع که مفاد بیانیه نظر شخصی وی بوده نه نظر سازمان، به تشریح موضوع هایی که در بیانیه آمده، پرداخته است. گوشه ای از پرسش و پاسخ های این گفتگو بدین قرار است:
دویچه وله ابتدا این پرسش را مطرح می کند که: با توجه به اشاره بیانیه به تحریم انتخابات در کُردستان، شما معتقدید برای برنامه دار کردن چنین تحریم ها و اعتراضهایی، کُردستان نیاز به یک نیروی سازمانگر مناسب دارد، این نیرو چگونه پدید می آید و شاخص های شکننده اپوزیسیون فعلا موجود در چیست ؟
کبودوند در پاسخ به سوال مذکور می گوید: “به رغم تمامی تلاشها، پلتیکها و ترفندهای عوام فریبانه جناحهای حکومتی برای کشاندن کُردها به پای صندوقهای رٲی ، دیدیم در این کار موفق نشدند و کُردها در انتخابات شرکت نکردند”.”در واقع عدم شرکت کُردها در انتخابات آگاهانه و هوشمندانه بود”. و” این به نوعی یک رفراندوم [ عدم پذیرش دولت جمهوری اسلامی در کُردستان] می تواند باشد.”
کبودوند در ادامه می گوید: ” کُردها به رغم آن که از نظر اقتصادی فقیرند، ولی مجذوب شعارهای رفاهی و تا حدودی سوسیالیستی بنیادها گراها نشدند و در عین حال وعده های تٱمین حقوق شهروندی و لیبرالیستی و دمکرات خواهی رفرم خواهان هم نتوانست آنها را به پای صندوق های رٲی بیاورد. چون شرکت در این انتخابات و انتخاباتی مشابه [ این] نمی تواند تامین کننده خواست آنها باشد”. کبودوند در ادامه می افزاید:” به باور من کُردها دارند به این نتیجه نزدیک می شوند که اساسٱ قوانین و ساختار حقوقی [نظام] حاکم نه تنها نمی تواند حقوق آنها را تٱمین کند، بلکه نافی حقوق [مردم کُرد روژهلات] هم هست. بنابراین تحریم و عدم شرکت در انتخابات [حکومتی] می تواند رفراندومی باشد برای [ میزان پذیرش] وضع چنین قوانین و ساختاری بویژه [مقبولیت یاعدم مقبولیت] ساختار حقوقی و قانون اساسی [موجود].”
کبودوند در ادامه گفتگوها می گوید:” حق تعیین سرنوشت ملی حقی است که کُردها نمی توانند از آن بگذرند، مبارزات دهها ساله این ملت تاییدی است بر این مدعا”. وی در ادامه به شاخص های شکننده مردم کُرد می پردازد و می گوید: “ملت کُرد در نسبت به عموم ملتهای ایران، تحت ستم ترین و رنجدیده ترین ملت است. این ملت تا کنون بیشترین هزینه ها را داده، [با اینکه] مبارزاتش از لحاظ تشکیلاتی سازمان یافته تر بوده است [بااینکه] سازمانها و احزاب کُردی حضوری فعال در مبارزات جنبش ملی داشته اند، [و بااینکه] قدمت مبارزات برخی از این احزاب به دهها سال می رسد،[اما همه این] تشکلات و سازمانها [نیز] در طول مبارزات خود با فراز و نشیب های زیادی روبرو بوده اند. فشار، سرکوب، تبعید، کشتار، تا قتل رهبرانشان، متاسفانه آنها را امروز به انفعال کشانده است. اگرچه می توان در یک ارزیابی واقع بینانه گفت [احزاب کُردی] خاستگاه و پایگاه مردمی دارند. اما چند دستگی و چند پاره گی و اختلافات ما بین این احزاب و سازمانها، حتی اختلافات درونی شان، آنها را واقعٱ در یک موضع ضعف قرار داده است. درگیر شدنشان با یگدیگر، عدم تحمل همدیگر و انشعاب های غیر ضروری درون خود این تشکلات، از علل شکنندگی و بلکه تسهیل کننده سرکوب آنها بوده است.”
دویچه وله در ادامه می پرسد: با توجه به این توضیحات آیا اساسٱ زمینه های اجتماعی و مدنی لازم در کُردستان برای تشکیل فدراسیونی متحد از احزاب و گروههای مورد پیشنهاد فراهم شده است ؟ اصولا چه نیروهایی وجود دارند که بتوانند اتحاد مورد نظر را بسازند؟
کبودوند با اشاره به شرایط ذهنی و عینی موجود بر لزوم بوجود آوردن زمینه های لازم توسط خود مردم و آمادگی برای پرداخت برخی هزینه ها تاکید می کند و می گوید: ” بخش[ بزرگی] از فعالان داخل کشور [ با] سازمانها و احزاب کُردی تقریبٱ هدف مشترک و اشتراک در [اهداف] استراتژیک دارند. ولی [به دلیل] عدم ارتباط و عدم هماهنگی با یکدیگر، مورد توجه قرار ندادن برخی پروژه ها[مدنی و حقوق بشری]، ادامه رویکردها، تاکتیکها و دیدگاه هایی که هیچ تجدیدنظری در آنها نشده و یا پافشاری [ورزیدن بر] تحلیل های سابق [ موجب] گسیختگی [ و تفرقه و پراکندگی] در برنامه ایی است که وجود دارد.”ٚ
کبودوند در پاسخ به این سوال که آیا در باره مورد پیشنهادی وی الگوی عراق می تواند مورد نظر قرار بگیرد، می گوید: ” انتخاب سیستم حکومتی با مردم است[اما] به نظر من، سیستم فدرالی می تواند، یکی از راه های پیش رو برای حل مسئله ملیت ها [در ایران و در کل] باشد.”
دویچه وله می پرسد: شما به پتانسیل های حقوقی موجود در سطح بین المللی برای به جریان انداختن مطالبات سیاسی و مدنی ملت کُرد اشاره کرده اید که کبودوند در پاسخ می گوید:” کُردها در ایران مبارزه شان را [به شکل ] مدنی و [بطور] مسالمت آمیز پیش می برند. کُردها می بایست در جبهه ای فراگیر و دمو کراتیک گرد هم آیند. تمام فعالان سیاسی، مدنی، فرهنگی و اجتماعی [همراه با] احزاب، سازمانها و ان.جی.اوها در جبهه ای مشترک متحد شوند. این جبهه باید تمامی مبارزان و فعالان ملی، ملی-مذهبی و غیر مذهبی را چه در داخل و چه در خارج در بربگیرد. چنین جبهه ای باید مبارزات [مردم کُرد] را هدایت کند. اما مبارزه این جبهه باید کاملا مدنی، مسالمت آمیز و متمدانه باشد. با راهکارهای کاملا مسالمت آمیز و دموکراتیک و با بکارگیری پنانسیل های حقوقی در سطح بین المللی و با توسل به مجامع و محافل بین المللی، می توانیم حقوق خود را مورد مطالبه و مورد پیگیری قرار دهیم.”
آقای کبودوند در ادامه مصاحبه و در پاسخ به سوال دویچه وله در مورد مراجعه به سازمان ملل و نهادهای مشابه، می گوید: ” بخشی از فعالیت می تواند متمرکز بر این موضوع باشد، اعلامیه جهانی حقوق بشر، پیمانها، میثاق ها و اسناد بین المللی، حقوقی را برای اقلیتهای ملی و ملت های غیرخودمختار در نظر گرفته اند، از جمله اینها حق تعیین سرنوشت ملی[است]. طرح مساله ملی و خواست کُردها در مجامع و محافل جهانی و پیگیری آن، می تواند بسیج عمومی[و حمایت ملی کُردها] را از این طرح ها به شیوه های کاملا مدنی و مسالمت آمیز [برانگیزاند] و در صدر برنامه ها قرار دهد.”
کبودوند در پاسخ سوال دویچه وله در خصوص پیشنهاد وی برای ایجاد پارلمان [مشورتی] کُردهای ایران، میگوید: ” نمایندگان پارلمان مشورتی می توانند توسط مردم [تحت راهکاری خاص] برگزیده شوند، یا جبهه می تواند آنها را [بانتخاب نمایندگانی از تمام جریانهای فعال داخل و خارج] برگزیند تا شرایطی فراهم شود که بتوان آنها را در داخل و توسط مردم انتخاب کرد. این پارلمان می تواند حقوق و خواسته های مردم کُرد را در قالب هایی که در حوزه های حقوقی بین المللی بتوان گنجاند، تعریف کند و برای مطالبه و پیگیری به جبهه بسپارد.
کبودوند در پایان با تاکید بر اینکه پیشنهاد تشکیل جبهه ملی و دموکراتیک، نظر شخصی وی بوده نه سازمان، بر غیرسیاسی بودن سازمان تاکید نموده و در عین حال گفته است سازمان دفاع از حقوق بشر کُردستان، همانگونه که مدافع حقوق بشر و آزادی های سیاسی و مذهبی مردم است، از هر طرحی که متضمن حقوق ملت کُرد باشد،حمایت می کند.
دبیرخانه سازمان دفاع از حقوق بشر کُردستان
تاریخ: ۲۲شهریور۱۳۹٦ / ۱۳ سپتامبر ۲۰۱۷
http://www.hro-kurd.net
http://www.didban.net
https://www.facebook.com/prmmkkurd1
https://www.facebook.com/DIDBAN.KURDISTAN/?ref=hl
Tweets by prmmkkurd1
https://www.balatarin.com/users/prmmkkurd1/links/submitted
https://t.me/hrokurd
https://www.instagram.com/prmmkkurd/
email:
prmmkkurd1@gmail.com
info@hro-kurd.net