اردوغان: رویای برباد رفته سلطنت نئو عثمانی
روز 25 ژوئیه دولت ترکیه با به پرواز در آوردن هواپیماهای خود برفراز مناطق شمال کردستان عراق وبمباران مواضع حزب کارگران کردستان رسما بر پروسه صلحی که از دوسال ونیم قبل شروع شده بود خط بطلان کشید.همزمان پلیس فاشیست ترکیه ونیروهای امنیتی موسوم به میت با حمله به نهادهای مدنی واجتماعی صدها تن از فعالین ونیروهای چپگرا را بازداشت نمودند.بورژوازی هار و افسارگسیخته ترکیه تحت نام مبارزه با تروریسم به امنیت وجان مردم در ترکیه وکردستان عراق تعرضی دیگر باره را آغاز نموده ودراین راه از دست زدن به هر عمل غیر انسانی پرهیز نمی کنند.صحنه های کشتار مردم بی دفاع در روستای زارگلی در کردستان عراق ویا بازداشتهای دسته جمعی وتوهین وهتک حرمت وحشیانه کارگران وانسانهای آزادیخواه در شهرهای مختلف ترکیه دل هر انسان شریفی را به درد می آورد.
اوضاع پیش آمده فعلی مولود چند هفته گذشته ویا اتفاقات آنی وخلق الساعه نیست و برای بررسی بیشترباید به متن همان جامعه رجوع کرد وبه تحولات اقتصادی سیاسی در ترکیه وفراتر از آن در سطح منطقه وخارمیانه پرداخت وهمچنین نباید از نقش طرف دیگر این جنگ که حزب کارگران کردستان ترکیه است چشم پوشی کرد.
ترکیه : اردوغان ودولت آک پارتی بازی دو سر باخت
در انتخابات7 ژوئن گذشته حزب عدالت وتوسعه (آک پارتی) با شکستی نسبی وبدست آوردن تنها 41 درصد از آرای ماخوذه پس از 13 سال حکومت بلامنازع دیگر قادر نیست به تنهایی وبدون ائتلاف با یکی از احزاب رقیب دست به تشکیل دولت بزند و ظاهرا آنطور که از سیر تحولات ترکیه در چند روز گذشته پیداست آک پارتی چنین قصدی نیز ندارد وهمانطور که قلیچدار اوغلو رهبر حزب جمهوریخواه خلق در مصاحبه اخیرش اعلام کرده”حزب عدالت وتوسعه همواره انتخابات زود هنگام را دراولویت خود قرار داده بود وازاول نیز ما با گزینه تشکیل حکومت ائتلافی مواجه نبودیم” دولت حزب عدالت وتوسعه برای تحقق رویای پوشالی برپایی دیگرباره سلطنت عثمانی به اکثریت آرای پارلمانی نیاز دارد اما دراین میان بجز احزاب رقیب سنتی در انتخابات اخیر با رقیبی تازه نفس بنام “حزب اتحاد دموکراتیک خلقها” مواجه گشته که توانست با بدست آوردن حدنصاب لازم برای ورود به پارلمان وگردهم آوردن نیروهای ناسیونالیست کرد وطرفداران داخلی حزب کارگران کردستان و برخی جریانات چپگرا از آرای آک پارتی بطرز فاحشی بکاهد.
این افت فاحش آراء تنها بدلیل حضور حزب اتحاد دموکراتیک خلقها نبود بلکه در طی 2 سال گذشته اقتصاد ترکیه با افت روند رو به رشد اقتصادی به تبع وتاثیر از بحرانهای نظام سرمایه داری در کل جهان قرار گرفته است همین امر ومحدودیتهای اجتماعی وسیاسی که دارودسته ملی _اسلامی اردوغان وآک پارتی برجامعه وطبقه کارگر ترکیه تحمیل نمودند باعث بوجود آمدن موج وسیعی ازاعتراض درمیان مردم ترکیه گردیده است که اعتراضات سال گذشته پارک گزی و سرکوب شدید معترضان این اتفاقات وهمچنین برخورد خشونت بار وبی اعتنائی به خواستها ومطالبات مردم وطبقه کارگر در کاهش محبوبیت این حزب نقش بسزائی داشت.
درسطح بین المللی ومنطقه ای نیزدر طی چند سال گذشته دولت ترکیه متحمل شکستهای پی در پی گردیده است در ابتدای روی کار آمدن دولت آک پارتی با رشد اقتصادی سریع وباز نمودن حداقلی فضای سیاسی ومشارکت دادن دیگر جریانهای بورژوائی درفضای سیاسی ترکیه وبه رسمیت شناختن نسبی حقوق اقلیتهای قومی در ترکیه سعی در شناساندن خود بعنوان مدلی از اسلام سیاسی معتدل برای دیگر کشورهای منطقه داشت ودراین میان با آغاز بهار عربی وخیزشهای مردمی در کشورهای خاورمیانه وشمال آفریقا در مقطعی هم توانست هم پیمانانی برای خود دست وپا نماید اما دیری نپائید که دولت اخوان المسلمین در مصر وحزب النهضه در تونس سقوط نمودند واین رویای رهبری برکشورهای اسلامی هم در نطفه ناکام ماند.تحولات 2 سال گذشته در سوریه نیز به همین منوال تاثیری مستقیم بر بحرانهایی که اکنون هیات حاکمه ترکیه با آن روبروست را داشته است با وجود حمایتهای پیدا وپنهان وگاها مستقیمی که دولت ترکیه از مرتجین اسلامی و داعش داشته است اما هنوز وپس از گذشت 2سال جنگ داخلی حکومت جنایتکار اسدهمچنان برمسند حکومت است واز آنطرف منطقه حائلی دقیقا درحدفاصل مرز ترکیه وسوریه بوجود آمده که امروزه بعنوان بزرگترین خطر برای حکومت ترکیه محسوب میگردد پس از آغاز جنگ داخلی در سوریه وبهم ریختن شیرازه ومدنیت آن جامعه “حزب اتحاد دموکراتیک” که وابستگی ائدلوژیک به”پ ک ک “دارد توانست با مسلح نمودن مردم مناطق کردنشین سوریه ومقاومت قهرمانانه در مقابل آدمخواران ومرتجعین اسلامی داعش منطقه ای حائل در مرز ترکیه شامل 3 کانتون جزیره عفرین وکوبانی بوجود بیاورد وبا اعلام خودمدیریتی وتصویب قوانین مترقی انسانی توجه جهانیان را بخود معطوف دارد وبا پیشرویهای نظامی اخیر خود همچون آزاد سازی تل ابیض(گردی سپی) میرود که به دریای آزاد نیز مرتبط گردد که از نظر اقتصادی وسیاسی میتواند گام مهمی در استقلال این مناطق باشد وجود این مناطق آزاد وابسته به پ ک ک میتواند بزرگترین کابوس امنیتی برای اردوغان ودولت ترکیه باشد.
از دیگر سو رقیب منطقه ای ترکیه یعنی جمهوری اسلامی توانسته بعد از توافقات اخیر هسته ای وسازش وبند وبست با قدرتهای غربی وزیر امورخارجه اش را با بسته ای حامل راه حل بحران سوریه وحفظ بشار اسد هم پیاله جنایتکارش راهی دمشق کند و ازاین نظر بازهم از دولت ترکیه که میرود وارد یک جنگ داخلی گردد هم دست بالاتر را دارد.باوجودیکه در اولین واکنش به تحولات موجود افضلی وزیر کشور جمهوری اسلامی از موضع بی طرفی جنگ میان ترکیه وحزب کارگران کردستان داد سخن سر داد اما واضح ومشخص است جمهوری جنایتکار اسلامی بی میل نیست زمین بازی را تغییر دهد ودولت ترکیه را درگیر جنگ تازه کند وحتی جبهه ای جدید در خاک ترکیه بگشاید تا ازاینطریق بتواند در معادلات جدید دست بالاتر را نسبت به رقبای منطقه ای خود داشته باشد.
بااین تفاسیر دولت ترکیه واردوغان همچون همه حکومتهای بورژوائی برای برون رفت از بحران در نهایت به جنگ ومیلیتاریزه کردن جامعه رو می آورند ودراین میان امیدوارند که با حاکم کردن فضای جنگ وخشونت برجامعه ترکیه ونشان دادن خود بعنوان نیروی برای دفاع از مردم در مقابل تروریسم بنوعی خاک به چشم جامعه بپاشند و در انتخابات زودرس که ازهم اکنون برای آن طرح ونقشه در سردارند بازهم بتوانند با بدست آوردن اکثر کرسی های پارلمان به حکومت بلامنازع خود ادامه دهند اما قطعا این بازی درنهایت برای دولت ترکیه بازی دوسرباخت است زیرا وارد کردن ترکیه در یک جنگ که قطعا برنده ای نخواهد داشت در انتخابات احتمالی آتی به زیان آک پارتی واردوغان خواهد بود.
حزب کارگران کردستان: فوبیای از دست دادن جایگاه سیاسی و منابع قدرت وثروت
طرف دیگر این منازعه حزب کارگران کردستان(پ ک ک) است که با دنبال نمودن سیر وقایع جاری میتوان مشاهده نمود که در پایان دادن پروسه صلح وشروع جنگ نقش داشته است.درست چند روز بعد از انفجار شهر سوروچ وجانباختن 31 تن از جوانان سوسیالیست نیرهای وایسته به پ ک ک 2 نیروی پلیس را درشهر های مختلف ترور نمودند وسپس با انفجار لوله نفتی مواصلاتی مابین اقلیم کردستان عراق وترکیه وتدارک حملاتی در داخل خاک ترکیه به استقبال این جنگ رفتند بطوریکه حتی صدای صلاح الدین دمیرتاش ریس مشترک حزب اتحاد دموکراتیک خلقها نسبت به اقدامات نظامی پ ک ک در حمله به ماشینهای غیر نظامی وباری ومختل شدن زندگی عادی مردم در کردستان ترکیه هم به اعتراض بلند گردید.
اما چه دلالیلی باعث گردیده است که رهبری فعلی پ ک ک در قندیل راغب به پایان یافتن پروسه صلح با شرایط فعلی باشد؟
برای بررسی این موضوع میتوان به دلایل متفاوتی اشاره نمود که در زیر به اختصار به آنها خواهیم پرداخت.
یکی از شروط اصلی که در پروسه صلح و درجریان دیدارهای هاکان فیدان وعبدالله اوجالان در امرالی صورت گرفته بود خلع سلاح وخروج کلیه نیروهای پ ک ک از خاک ترکیه بود که این امر چندان به مذاق رهبری حزبی که ماهیت وجودیش را درمبارزه مسلحانه تعریف میکرد خوش نمی آمد. برزمین گذاشتن اسلحه برای پ ک ک برابر با ازدست دادن منابع قدرت وثروت و به حاشیه رانده شدن در صحنه سیاسی ترکیه است. در مصاحبه ای که دوران کالکان از رهبران ارشد پ ک ک با خبرگزاری فرات داشت بطور تلویحی به این موضوع اشاراتی داشت که اگر درحال حاضر ترکیه حاضر به قبول مسئله کرد شده به یمن وجود پ ک ک ومبارزه مسلحانه این حزب است وصلاح الدین دمیرتاش وحزب اتحاد دموکراتیک خلقها هم امروز حاصل وثمر همین مبارزات است. در مصاحبه دیگری که خود صلاح الدین دمیرتاش هم با نشریه حریت داشت در بخشهایی به اختلاف نظرهایش با رهبران قندیل در این زمینه اشاره کرد. از طرف دیگر نمی توان از منابع مالی عظیمی که سالانه پ ک ک از طریق گمرک ویا منابع خارجی بدست می آورد که به گفته عثمان اوجالان بالغ بر 50 میلیون دلار میباشد هم چشم پوشی کرد که برزمین گذاشتن سلاح می تواند باعث از دست رفتن بخش عظیمی از این درآمدها بشود.به همین خاطر پ ک ک مایل است که اگر قرار باشد بازهم به پای میز مذاکره برگردد اینبار با شرایط جدیدومورد نظر خودش باشد برای این منظور پ ک ک دست پر واعتماد بنفس بیشتری دارد زیرا به یمن همین درآمدهای نجومی مالی و موفقیتها وپایگاههایی که درمناطق کردنشین سوریه و اقلیم کردستان درمناطق شنگال وکرکوک بدست آورده وهمچنین هم پیمانانی درسطح منطقه همچون جمهوری اسلامی وبرخی احزاب اقلیم کردستان میداند که کارتهای بیشتری برای بازی کردن در برابر دولت ترکیه واردوغان دارد.پ ک ک مایل است اینبار خود بجای صلاح الدین دمیرتاش وحزبش طرف مستقیم مذاکره با دولت ترکیه باشد.
مرداد 1394
ریبین رها