رشید شباهنگام وقتی كه كارگران دست به اعمال خشن می زنند!

وقتی كه كارگران دست به اعمال خشن می زنند!

رشید شباهنگام
من از كشتن انسان، حتی انسانی كه بیشترین ظلم ها را هم كرده باشد، بیزارم. هیچ چیزی اما بیشتر از اعتراض كارگران من را به وجد نمی آورد. شكستن غل و زنجیرهای بر پای اسپارتاكوس را با اعتراض كارگران در ذهن خود تصویر و در وجودم احساس می كنم! موهای تنم از زیباترین احساسها سیخ می شوند. می خواهم جامعه سرمایه داری یك پارچه آتش باشد. نمی خواهم یك لحظه آرام در این جامعه ببینم. می خواهم هر روزش شاهد اعتراض و قیام باشم. احساس می كنم كه این سیستم انسانیت انسان را از او گرفته و انسان را از خود بیگانه كرده است.
بی بی سی خبری را منتشر كرده است كه “كارگران هندی، صاحب كارخانه چای‌سازی را در آتش سوزاندند”. لینك خبر در انتهای این نوشته آمده است؛ اما چه میزان ظلم و زورگوئی ٧٠٠ كارگر یك كارخانه را این چنین به ستوه آورده كه یكپارچه به خانه صاحب كارخانه حمله كرده و خود و همسرش و كل خانه او را به آتش بكشند!؟ اولین واكنش صاحبخانه ام بعد از شنیدن خبر فوق این بود كه “او باید خیلی ظالم بوده باشد.” همین صاحبخانه، وقتی كه خبر مرگ ٨ كارگر معدن در طبس را شنید، انگشت اتهام را به سوی سرمایه داران نشانه رفت. در هر دو حالت، چه سرمایه دار كشته شود و چه بكشد، مقصر خودش است. اما انسان شایسته زندگی دیگری است. شایسته دنیایی بهتر!

لینك خبر بی بی سی:
http://www.bbc.co.uk/persian/world/2012/12/121227_l41_india_burning_boss.shtml
لینك انگلیسی این خبر:
http://www.bbc.co.uk/news/world-asia-india-20849295

٩ دی ١٣٩١
rashid.yousefi@yahoo.com
http://rashidxan.wordpress.com/