حزب حكمتیست و اعتراضات در تركیه
رشید شباهنگام
فؤاد عبدالهی كه از اعضای رهبری حزب حكمتیست و سردبیر نشریه مركزی آن حزب است، در نوشته ای تحت عنوان “خوش آمدی “اتاتورک”! در حاشیه اظهار نظر “اسلاوی ژیژک”” در مورد رخدادهای ترکیه”، به بهانه برخورد به اظهارات ژیژك به اعتراضات صدها هزار نفره مردم در خیابانهای تركیه حمله كرده و به تمسخر گرفته است. او می نویسد: “اسلاوی ژیژک یک متد دارد با چاشنی بالایی از هارت و پورت. … ژیژک نیز کشمکش در جامعه را نه جدال طبقات و جنبش های اجتماعی در برابر هم بلکه جدال جناح “تام” علیه جناح “جری” می داند.” این تقصیر فؤاد عبدالهی نیست كه معنای “جنگ طبقات” را نمی داند. در حزب حكمتیست سالهاست این را به خورد كسانی مثل او داده اند كه “جنگ طبقات” یعنی جنگ كارگر در كارخانه با سرمایه دار. كارگر در این متد تنها زمانی كارگر است كه لباس كار تنش باشد. در این متد “طبقه كارگر” یعنی “جمع انسانهایی كه ما به آنها می گوییم كارگر”. این تعریف رفیق كورش مدرسی از طبقات و جنگ طبقاتی است كه از فرط پرتی، همه را به خنده انداخته است. با این متد حزب حكمتیست، فؤاد عبدالهی حق دارد كه همه اعتراضات را غلفتی و با دست و دلبازی به جیب آتاتورك، رفسنجانی و خمینی، مرسی، النهضه، ناتو و جانواران اینچنینی بریزد. من توصیه ام به فؤاد عبدالهی و دیگر اعضای حزب حكمتیست این است كه برای درك ماركسیسم و “جنگ طبقات” بروند سری به ٣ جلد از كتابهای ماركس درباره جنگ طبقاتی در فرانسه هم بزنند. فرق متدها را متوجه خواهند شد.
لینك نوشته فؤاد عبدالهی:
http://www.azadi-b.com/G/2013/06/post_423.html
١٨ خرداد ١٣٩٢
rashid.yousefi@yahoo.com
http://rashidxan.wordpress.com/