رحمت فاتحی
rahmatfatehi@yahoo.co.uk
در دفاع از آزادی فوری و بدون قید و شرط فعالین کارگری
آزادی کارگران زندانی تلاش آگاهانه، عملی و شفاف را از طرف فعالین کارگری میطلبد!
یازده اردیبهشت ماه برابر با اول ماه می جعفر عظیم زاده و جمیل محمدی از فعالین کارگری و از اعضا اتحادیه آزاد کارگری بدلیل تلاش برای سازماندهی تظاهرات به مناسبت روز جهانی کارگر در مقابل مجلس از طرف مزدوران رژیم دستگیر و روانه زندان شدند. دستگیری این رفقا با تشدید فضای تهدید و ارعاب و بازداشت فعالین کارگری قبل از اول ماه می و دستگیری تعداد27 نفر از فعالین سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه همزمان بود. فعالین سندیکا در همان روز و مازیار گیلانی نژاد از فعالین کارگری که در دوازدهم اردیبهشت بازداشت شده بود روز هفدهم اردیبهشت آزاد شد.
جعفر و جمیل به جمع فعالین کارگری دیگر از جمله محمد جراحی، رضا شهابی، شاهرخ زمانی، بهنام ابراهیم زاده، پدهرام نصرالهی، رسول بدغی و … که در زندان هستند اضافه شدند.
بر کسی پوشیده نیست فعالین کارگری که در حال حاضر در چنگال دژخیمان جمهوری اسلامی اسیر هستند ، تنها به خاطر دفاع از منافع کارگران و مبارزه علیه نظام ظالمانه سیستم سرمایه داری در زندان هستند. آنان با مایه گذاشتن از زندگی خود و خانواده شان با جسارت وصف ناپذیری چه بیرون از زندان و چه در داخل زندان با قبول تمامی خطراتی که از طرف مزدوران جمهوری اسلامی دائما آنها را تهدید میکند و با تقبل شکنجه و محرومیتها به صدای کارگران معترض به وضع موجود تبدیل شده اند. زندان و شکنجه و تحمیل محرومیتها هم نتوانسته روحیه مبارزه جویانه‌ی آنها را در هم بشکنند، آنها با پیامها، مقالات و مصاحبه های خود از زندان همچنان به مبارزه علیه طبقه سرمایه دار و دفاع از منافع کارگران ادامه داده اند و با تلاش خستگی ناپذیر خود در بالا بردن آگاهی سیاسی، طبقاتی کارگران و تلاش برای سازماندهی آنان در تشکل های مستقل صنفی نقش ایفا کرده اند. جمهوری اسلامی بعنوان نماینده سرمایه داران ایران بخوبی آگاه است که طبقه کارگر و فعالین و رهبرانش دشمنان آشتی ناپذیر این نظام هستند به همین دلیل در کنار تمام عوامفریبی هایش، بدون توهم و تردید هر نوع تجمع و اعتراض کارگری را ولو کوچک با تمام توان سرکوب کرده و خواهد کرد. جمهوری اسلامی با دستگیری فعالین و رهبران کارگری دارد این پیام را به طبقه سرمایه دار میدهد که سازمان یابی کارگری را نشانه گرفته و میزند. اعتراضات سازمان یافته کارگران را سرکوب میکند. کارگر را در تقابل با طبقه سرمایه دار و در دفاع از خواسته هایش دستگیر کرده و ساکت نگه میدارد و در یک جمله جو ارعاب و وحشت را در میان طبقه کارگر دامن میزند. جمهوری اسلامی علیرغم همه‌ی فشارها و استفاده از تمام ظرفیتهای سرکوب خود همچنانکه در بالا به آن اشاره شد نتوانسته اراده‌ی طبقه کارگر، فعالین و رهبران کارگری را در هم شکند. مبارزه طبقه کارگر برای رسیدن به خواسته هایش و آزادی فعالین و رهبرانش همچنان ادامه دارد. با تمام تلاشهایی که برای آزاد کردن این فعالین انجام گرفته است متاسفانه جمهوری اسلامی همچنان این عزیزان را در زندان نگه داشته است. واضح است که یک جای کار میلنگد، که تاکنون نتوانسته ایم فعالین و رهبران کارگری را از زندانهای جمهوری اسلامی آزاد کنیم .
فعالین کارگری معترض و بازداشت شده را نباید تنها گذاشت. لازم است خواست آزادی زندان سیاسی و فعالین کارگری از چنگال رژیم و برگزاری مراسمها و تجمعات اعتراضی، حق ایجاد تشکل و برخورداری از یک زندگی شایسته انسانی به خواست علنی طبقه کارگر در محل کار و زندگیش تبدیل شود. در این صورت است که میتوان اطمینان پیدا کرد، که کمپین دفاع از آزادی زندانیان سیاسی و فعالین کارگری نه تنها کارگران و فعالین سیاسی را از چنگ رژیم رها خواهد کرد، بلکه منبعد رژیم جرات نکند تحت عنوان هیچ بهانه ای اجازه دستگیری فعالین کارگری را داشته باشد.
در جریان دستگیری فعالین کارگری و زندانی کردن آنها چه در گذشته و چه در حال حاضر، و به خصوص بعد از دستگیری جعفر عظیم زاده و جمیل محمدی در دنیای مجازی و رسانه‌های جمعی تعداد نسبتا قابل توجهی از کارگران از طریق ایمیل، با فرستادن پیام ضمن محکوم کردن دستگیری این رفقا خواهان آزادی فوری آنها شده اند. به سایت اتحادیه آزاد کارگری مراجعه کنید تا این لیست بلند بالای مراکز کارگری را ببینید از جمله: کارخانجات نورد و پروفیل ساوه و لوله سازی صفا و کارگران شهرصنعتی کاوه، مامونیه و شهرصنعتی اراک، کارگران خودرو سازی ایران خودرو و سایپا، کارگران سنندج و کرمانشاه، کانون نویسندگان ایران، جمعی از کارگران کرج استان البرز، کارگرانی از شركت هايی مختلف بوشهر از جمله شركت صدرای بوشهر، شركت سيمان دشتستان، شركتهای صنعتی خوشاب دشتستان و عسلويه و غیره
علاوه بر این برای دفاع از آزادی فردی فعالین کارگری از زندان تعدادی کمپین شکل گرفته است. ضمن قدر دانی از رفقایی که برای این کمپین و امضا جمع کردنها و ارسال ایمیلها و پیامهای حمایتی تلاش کرده اند، اما در این شکی نیست که این شکل از اعتراض تا کنون زیاد موثر نبوده و نخواهد بود. این رژیم جانی را تنها اتحاد وسیع طبقه کارگر و مردم آزادیخواه میتواند عقب براند. رهانیدن فعالین کارگری و کلیه‌ی زندانی های سیاسی از چنگال جنایتکاران رژیم در گرو کمپینهای اعتراضی حقیقی و حقوقی است. متاسفانه وقتی به لیست مراکز کارگری که به درست از فعالیتهای این فعالین کارگری حمایت و دستگیری آنها را محکوم کرده و خواهان آزادی فوری آنها شده اند، مراجعه میکنید، بطور واقعی مشخص نیست که در هر مرکز کارگری چند نفر و با چه هویتی این پیام را امضا کرده اند و از چه طریقی این اقدام شده است، جلسه ای برگزار شده یا مجمع عمومی شکل گرفته، تک به تک آن را امضا کرده اند و یا … در پایان تهدید و یا التیماتومی به رژیم داده اند که اگر این رفقا را آزاد نکنند، مشخص نشده اقدام بعدی آنها چیست؟
آزادی فعالین کارگری و زندانیان سیاسی نیاز به سازماندهی کمپینهای علنی و با هویت انسانی حقیقی دارد که تلاش آگاهانه، عملی و روشن را در دستور فعالین کارگری میگذارد، اقدامی که فاصله زیادی با جمع آوری امضا و ارسال پیام از طریق فضای مجازی و بدون هویت مشخص دارد.
رفقایی که دستگیر شدند نمایندگان کمپین 40 هزار امضا و تظاهراتهای جلو مجلس شورای اسلامی بودند. این رفقا در دفاع از منافع طبقه کارگر و بخصوص آن 40 هزار امضا دستگیر شده اند. اگر نتوانیم برای آزادی فعالین بند شده از طرف رژیم، 40 هزار نفر را در مقابل مجلس و یا دادگاه جمع کنیم، برای آزادی آنها لازم است حداقل 4 هزار نفر را به میدان بیاوریم آزادی فعالین کارگری تلاش آگاهانه و عملی و شفاف را از طرف فعالین کارگری میطلبد.
فعالین کارگری دستگیر شده شایسته‌ی بیشترین حمایتها هستند و هیچ فعال کارگری و انسان آزادیخواهی نباید تا آزادی بی قید و شرط آنها از زندان لحظه ای آرام بگیرد.
ما کمونیستهای متشکل در حزب حکمتیست ضمن محکوم کردن دستگیری فعالین کارگری خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط آنها هستیم و برای آزادی این عزیزان و در اعترض به این توحش جمهوری اسلامی همراه با کمونیستها و فعالین کارگری و آزادیخواهان از هیچ تلاشی کوتاهی نخواهیم کرد.