الگوی کوبانی
در باره دفاع کمونیستها از مقاومت توده ای کوبانی
رحمت فاتحی
استقامت و ایستادگی غیر قابل توصیف زنان و مردان کوبانی با داشتن حداقل امکانات در مقابل توحش و خلافت حکومت اسلامی در دفاع از حرمت انسان و حق زندگی، همچنانکه قابل پیش بینی بود همبستگی و سمپاتی میلیونی انسانهای آزادیخواه در کشورهای جهان را بخود جلب کرد.
مقاومت مردم در کوبانی، کانونی از مبارزه و همبستگی علیه جنایتکاران داعش و بر ضد سیاستهای ارتجاعی و ضد بشری دولتهای غربی و حامیانش را شکل داد. سیاستهای ارتجاعی دولتهای غربی و آمریکا، حمله وحشیانه تروریست های داعش به شهرهایی در سوریه و عراق، علاوه بر آنکه موجب مرگ و آوارگی هزاران نفر مردم این مناطق شده، ویرانی بخش های زیادی از شهرها و روستاهای عراق و سوریه را به دنبال داشته است. مطابق آخرین آمار سازمان ملل بر اثر حملات سبعانه نیروهای تروریست داعش و جنگ نیروهای سناریو سیاهی در سوریه و عراق، چهارده میلیون انسان از خانه و کاشانه خود آواره شده اند. کوبانی اگرچه قلب میلیونها انسان در کره خاکی را با خود داشت و دارد اما تا به دولتها مربوط است، واقعیت اینست که زنان و مردان شهر کوبانی که در مقابل توحش نیروهای ارتجاعی اسلامی قهرمانانه مقاومت میکنند، واقعا تنها بوده اند.
همچنان که گفته شد، مقاومت مردم در کوبانی همبستگی و سمپاتی میلیونی را در کشورهای جهان بخود جلب کرد که در ادامه این حمایت ها، “یکصد و سی” نفر از شخصیتهای سرشناس جهان، بشریت آزادیخواه و مترقی را به تظاهرات حمایت و همبستگی با مردم کوبانی در اول نوامبر فراخواندند. فراخوان “دفاع از کوبانی، دفاع از انسانیت” از طرف دهها هزار نفر از مردم آزادیخواه و حق طلب شهرهای بزرگ دنیا از جمله، استانبول، لندن، استکهلم، پاریس، سنندج و غیره مورد استقبال وسیع قرار گرفت.
ناسیونالیستها در این روز تلاش کردند که سیمای دفاع انسانها از خواسته های انسانی و آزادیخواهانه کوبانی را با شعارها و سرودهای ناسیونالیستی و از جمله سرود “ای رقیب” و … عوض کنند و به آن رنگ ناسیونالیستی بزنند. هر چند قابل پیش بینی هم بود که ناسیونالیستها تلاش خواهند کرد که حضور مردم آزادیخواه در این تظاهرتها را دست پخت معاملات و سازشهای پشت پرده قرار دهند، اما تا روزیکه مقاومت در کوبانی ادامه دارد این تلاشها کمکی به ناسیونالیستها برای گرفتن امتیازات بیشتر از کشورهای منطقه و دولتهای غربی و سهیم کردنشان در قدرت نخواهد کرد. حضور چشمگیر ناسیونالیستها در تظاهراتهای اول نوامبر و فرستادن نیروی پیشمرگ از کردستان عراق از راه ترکیه، کمکهای محدود تسلیحاتی و پزشکی از طریق هوا بوسیله نیروی هوایی امریکا و مذاکرات صالح مسلم رهبر حزب دمکراتیک با مقامات دولتهای غربی، ترکیه و اقلیم کردستان بدرست موجد نگرانیها و ابهاماتی در میان کمونیستها و انسانهای آزادیخواه در رابطه با ادامه مقاومت کوبانی شده است.
تا آنجائیکه به سیاستهای ارتجاعی کشورهای غربی و دولتهای منطقه برمیگردد توطئه ای از طرف آنها در کار نیست. آنها در دشمنی و سیاست ضد انسانی خود با مقاومت کوبانی و تلاش برای به شکست کشانیدن این مقاومت دست به هر اقدامی زده و حتی آنرا هم مخفی نکرده اند. کافی است به مجموعه تبلیغات، اقدامات و سخنان سران دولتهای غربی و منطقه، شرط و شروط هایی را که برای کمک به کوبانی گذاشتند را به خاطر آورید تا متوجه دشمنی آنها با مبارزان شهر کوبانی شویم.
مقاومت در کوبانی و همبستگی جهانی با این مقاومت به این دولتها تحمیل شد. تا مدتها این دولتها نه تنها آماده هیچ نوع همکاری با مبارزین کوبانی نشدند بلکه از پوشش خبری آن هم از طرف بنگاهای خبرگزاری وابسته به این دولتها، رادیو و تلویزیون بی بی سی، فردا، فرانسه، روداو (خبرگزاری وابسته به حزب دمکرات کردستان عراق است) تحریم شد و حتی در انعکاس اخبار مقاومت کوبانی آن را تحریف میکردند. همه یادمان است که مقامات آمریکا و یا انگلیس و غیره به هنگام اظهار نظردر باره کوبانی اعلام میکردند که امروز یا فردا است که کوبانی سقوط خواهد کرد. به بهانه اینکه آنها جنگ بر علیه داعش را فقط در کوبانی خلاصه نکرده اند و آنها جنگ بزرگتر و طولانی تری را با داعش در پیش دارند برای سقوط کوبانی، روز شماری میکردند. دشمنی آشکار دولت فاشیست ترکیه با مقاومت مردم در کوبانی و همکاری علنی با تروریست های اسلامی داعش بر کسی پوشیده نیست. دولت اقلیم کردستان عراق با عنوان اینکه ما در رابطه با کوبانی کاری نمیتوانیم انجام دهیم نه تنها مرزها را بست بلکه برای جلوگیری از آمدن مردم آواره کرد سوریه به کردستان عراق، به حفر کانال بزرگی اقدام کرد که بعدها بوسیله مردم در آن منطقه این کانالها پر شدند.
ادامه مقاومت مردم در کوبانی وهمچنین اعتراضات مردم آزادیخواه در سراسر جهان، سران دولتهای ارتجاعی در منطقه را وادار کرد که عوامفریبانه و به ظاهر رویه دیگری را در پیش بگیرند و دفاع از کوبانی به آنها تحمیل شد. نتیجتا ما می بایست اقدامات محدود دولتهای مرتجع را در این راستا ارزیابی کنیم. نباید در این شک کرد که اگر در کوبانی مقاومت ادامه پیدا نمیکرد و شاهد به میدان آمدن میلیونها نفر و اعتراضات جهانی به دولتهای غربی و دفاع و همبستگی مردم در سطح جهان نبودیم، دولتها غربی و منطقه نه تنها حاضر به “کمک کردن به کوبانی” نبودند، بلکه تلاششان همان بود که این مقاومت را درهم بشکنند. در نتیجه علیرغم اینکه من در نگرانی که وجود دارد شریک هستم ولی در این شکی نباید داشت که این اقدامات جزو دستاوردهای مقاومت در کوبانی است.
سرنوشت کوبانی به ادامه مقاومت زنان و مردان در کوبانی و همبستگی جهانی از آن بستگی دارد. از دیدگاه نگارنده اگر کوبانی از وجود میکروب داعش پاکسازی شود کوبانی به پیروزی خود دست یافته است که این پیروزی خیلی محتمل است. لازم است کمونیست ها واقعیت مقاومت مسلحانه زنان و مردان در کوبانی را که با خلق حماسه های شگفت انگیز در دفاع از حرمت و کرامت و آزادی و زندگی همراه است، از اهداف و سیاستهای احزابی که در آنجا حضور دارند تفکیک کنند. واضح است مسئله ای که در کوبانی برجسته است اینست که تاکنون رادیکالیسم مقاومت توده ای زنان و مردان در آنجا است که سیاستهای این احزاب را تعیین کرده است و برعکس آن صادق نیست. به همین دلیل است که حزب اتحاد دمکراتیک را که نقش مهمی در سازماندهی مقاومت در کوبانی را دارد در موقعیتی قرار داد که بخشا از سنتهای ناسیونالیستی، عشیره ای و مذهبی و بخصوص آنجا که به زنان مربوط میشود فاصله بگیرد.
برای ما کمونیستها جنگ و مقاومت حماسی زنان و مردان در کوبانی در برابر جنایتکاران داعش دفاع از زندگی، کرامت و حرمت انسانی است. کوبانی جبهه جنگ و مقاومت توده ای انسانی در مقابل جنایتکاران داعش و دولتهای همکار آنها در منطقه است که میرفت به فاجعه ای عظیم تر از آنچه در شنگال و زومار روی داد تبدیل شود. انسانهای مبارز با اراده و عزم توصیف ناپذیری در مقابل آن سنگر گرفتند و پیشروی نیروهای توحش اسلامی را مهار کردند.
مقاومت حماسی در کوبانی شروع دیگری از جنگ توده های مردم در این منطقه است، برای پایان دادن به سیاستهای جنایتکارانه دولتهای غربی که با پرچم دمکراسی علاوه بر اینکه روزانه هزاران بمب از زمین و هوا بر روی مردم می ریزند و میلیونها انسان را از زندگی و کاشانه شان آواره کرده اند، عامل اصلی شکلگیری دهها سازمان و دسته جنایتکار از نوع داعش هم بوده اند، مقاومت در کوبانی بار دیگر نقش و اراده انسان مبارز در دل دنیای سیاهی که نظام سرمایه داری در این منطقه به مردم تحمیل کرده است را به نمایش گذاشته است. اثبات این که امکان پذیر است که حتی با سلاح های سبک و غیر مدرن پیشروی جنایتکارانی همچون داعش را سد کرد.
زنان و مردان و بخصوص زنان که همیشه قربانی اصلی فرهنگ اسلامی و ناسیونالیستی و کلا نظام سرمایه داری بوده اند، این مسئله را اثبات کردند که برای دفاع از حق حیات و زندگی و در تقابل با دستجات جنایتکار در این منطقه میتوان استوار و رزمنده ایستادگی کرد و آنها را عقب راند. نبرد در کوبانی مقاومت و مبارزه مستقل و شورانگیز زنانی است که نمیخواهند تسلیم نظام ضد زن و مرد سالار شوند، نمیخواهند به برده جنسی لشکریان اسلام تبدیل شده و در بازار برده فروشی اسلامی خرید و فروش شوند که بعدا از طرف همین کثافتهای اسلامی به آنها تجاوز شود. کوبانی میدان نبرد دفاع از حق و حقوق کودکانی است که نمیخواهند برده و مورد آزارهای جنسی و جسمی قرار بگیرند. کوبانی میدان جنگ انسانیت در مقابل توحش اسلامی است.
مقاومت و حماسه کوبانی ناسیونالیسم کرد را بار دیگر به روشنی افشا و رسوا کرد و پته “کردایتی” آنها را روی آب انداخت. احزاب ناسیونالیست کرد، منطقه شنگال و زومار که منطقه کرد نشین است را بدون هیچ مقاومتی در مقابل داعش تسلیم و پا بفرار گذاشتد و آن فاجعه انسانی را بوجود آوردند، در رابطه با کوبانی هم نه تنها درخواست کمک آنها را رد کردند بلکه در همدستی با ترکیه نهایت دشمنی خود را علیه مبارزان کوبانی بکار گرفتند.
علاوه بر همه این موارد لازم است سند قوانین اساسی “ویژه زنان- مصوب 1 نوامبر 2014 توسط رهبری کانتون جزیره غرب کردستان- سوریه” در دفاع از برابری زن و مرد را اضافه کرد. این سند علیرغم هر کمبودی که داشته باشد یک اقدام پیشرو و برابری طلبانه و خلاف جریان در کل منطقه است که لازم است از طرف انسانهای آزادیخواه و کمونیستها مورد بیشترین حمایت قرار بگیرد. این سند سیلی محکمی است به صورت احزاب ناسیونالیست کرد در کردستان عراق که بعد از بیش از بیست سال حکومت، در راستای برابری زن و مرد نه تنها اقدامی نکرده اند بلکه تمامی سیاستها و قوانین شرعی و اسلامی ضد زن را از قانون چند همسری گرفته تا داشتن حجاب، ممنوع نکردن ختنه و غیره را در پارلمان کارتونی خود تصویب کردند. تصویب قانون برابری زن و مرد در کانتون جزیره در حالی است که در ایران فقط بخاطر بیرون بودن چند تار موی سر زنان به صورت آنها اسید پاشیده میشود.
برای ما کمونیستها سیاست دفاع از مقاومت کوبانی متکی به موارد و نمونه های زیادی است که در بالا به بخشی از آن اشاره شد. مێشود به آن دهها مورد دیگر اضافه کرد. الگوها و سنتهای مبارزاتی در دفاع از حرمت و حق زندگی که در حال حاضر در کوبانی مبنای مبارزه است، همیشه با ما کمونیستها تداعی شده و ما لازم است بدون هیچ اما و اگری آنها را پاس بداریم و به اومانیسم زنان و مردان مبارز کوبانی و کمونیستها افتخار کنیم. *