رحمان حسین زاده-مردم مناطق زلزله زده هنوز به کمک ما احتیاج دارند

 

مردم مناطق زلزله زده هنوز به کمک ما احتیاج دارند

سخنی با مردم آزادیخواه و انساندوست!

 

رحمان حسین زاده

سانحه زلزله نزدیک به دو هفته قبل در یکشنبه ۲۱ آبانماه در استان کرمانشاه و اطراف و در بعضی مناطق کردستان عراق جان شیرین عزیزان زیادی را از ما گرفت. هزاران نفر هنوز مصدوم و مجروحند. شهر و شهرک و روستاهای زیادی با خاک یکسان شدند. خسارات جانی و انسانی و مادی این واقعه زخمی عمیق بر پیکر جامعه ایجاد کرد. در کنار این صحنه های تلخ، اما به حرکت در آمدن موج وسیع یاری رساندن و تعاون  و همبستگی و همدردی میلیونها مردم از چهار گوشه ایران و بیرون از مرزهای ایران، تخفیف دهنده اثرات این زخم دردناک بود. همبستگی انسانی از اعماق جامعه شکل گرفت. موج کاروانهای وسیع کمک رسانی به راه افتاد. انسان دوستی و نوع دوستی به بهترین وجهی خود را نشان داد. این واقعه مردم را به هم نزدیک کرد. چه کسی نمیداند اگر کمک رسانی و همکاری و همدردی مردم نبود، ساکنین مناطق زلزله زده با ابعاد وسیعتر مصائب این فاجعه هنوز دست و پنجه نرم میکردند.

تعاون و همکاری وسیع مردم در عین حال اعلام نفرت و انزجار و خشم از جمهوری اسلامی بود. همایش نه گفتن به جمهوری اسلامی بود. ضدیت این رژیم با زندگی و حیات مردم در تجربه زندگی روزمره میلیونها انسان بر همگان روشن شده است. مردم میدانستند هیئت حاکمه جمهوری اسلامی و دولت آنها به یاری مردم مصیبت زده نه تنها آنطور که لازم است، بلکه در سطح حداقلی هم نخواهد رفت. میدانستند پاسخگوی نیازهای وسیع و فوری مورد احتیاج مردم نخواهند بود. مسئله این نبود که امکانات و تواناییش را ندارند، بر عکس امکانات و ابزارهای زیادی را به ناحق در تصاحب دارند، که در چنین مواقعی و برای مردم مصیبت زده بکار نمیگیرند. این را ما مردم ایران در جریان زلزله های رودبار و بم و همین امسال در جریان فروپاشی ساختمان پلاسکو و فروریختن معدن بر سرکارگران در استان گلستان تجربه کردیم. اینها امکانات را از مردم دریغ میکنند و در جای دیگری به مصرف میرسانند. میلیونها مردم ایران ماهیت ضد مردمی این رژیم را در جریان همین حوادث تجربه کرده اند. اینها امکانات در اختیار دارند، اما در خدمت دم و دستگاه حاکمیتی و دولتی و اداری و نظامی و جنگهایی که براه انداخته اند، هزینه میکنند. امکانات را در اختیار حوزه های خرافه پراکنی و اماکن مذهبی و گله های آخوند و حزب الله قرار میدهند.

یک جنبه دیگر در کنار موج همبستگی انسانی، جریانات عقب مانده سیاسی که تنها بر اساس تفرقه و دسته بندی ملی و مذهبی زندگی میکنند، خواستند این صف گسترده همکاری انسانی را دچار تفرقه کنند، اما همبستگی انسانی شما جواب محکمی به ناسیونالیستهای کرد و ایرانی و سلفیهای عصر حجری بود که نتوانند صف وسیع انسان هم بسته و متحد و کمک رسان در سراسر ایران را دچار خدشه کند.

در همین حال کمونیستها و آزادیخواهان در داخل و خارج کشور در کنار مردم کمک رسان بودند. ما هم به عنوان حزب کمونیست کارگری – حکمتیست از همان لحظات اول خود را در رنج و محنت ناشی از زلزله و در ایجاد صف همکاری انسانی شریک دانستیم و به سهم خود تلاشهایی را سازمان دادیم. در اینجا از همه مردم کمک رسان و انساندوست در سراسر ایران و خارج از مرزهای ایران که کمک و یاری رساندند، قدردانی میکنیم.

مردم انساندوست و آزادیخواه!

نزدیک به دو هفته از واقعه تلخ زلزله گذشته است. تا بحال کمک رسانی وسیع شده و به بخشی از زخمها التیام بخشیده است. اما اثرات مخرب این فاجعه و ضرورت همیاری و کمک رسانی تمام نشده است. مردم مناطق زلزله زده هنوز به کمک ما نیازمندند. در نتیجه لازمست در وضعیت فعلی و بنا به ضرورت همیاری و همکاری با مردم صدمه دیده ادامه پیدا کند. طبعا ما آگاهیم شکل و شیوه کار و ابعاد کمک رسانی مثل روزهای اول و یکی دو هفته اخیر ادامه پیدا نخواهد کرد. شما مردم مستقیما درگیر و به ویژه فعالین آگاه و پیشرو و آزادیخواه که در محل هستید، تشخیص میدهید، نحوه و شیوه همیاری و کمک به مردم چگونه میتواند باشد. در این راستا بر چند مسئله مهم تاکید میکنم:

۱- مردم مصیبت دیده کماکان باید حس کنند، ما در هر جا که هستیم آنها را فراموش نکردیم. در نتیجه کمیته ها و نهادها و شبکه های همسرنوشت و یاری رسان به این مردم میتواند شکل بگیرد و در چهارچوب امکانات موجود به مناطق زلزله زده منظم سر زده شود و از نزدیک مشکلات و نیازهای این مردم را شناخت و برای حل آنها چاره جویی کرد. با سازماندهی کمک رسانی هر بار گوشه ای از مشکلات مردم را بتوان حل کرد.

۲- باید مداوما جمهوری اسلامی زیر فشار از پایین مجبور به اختصاص بودجه و امکانات مورد نیاز مردم مناطق زلزله زده باشد. خشم و نارضایتی این مردم نسبت به اختصاص ندادن امکانات برای تامین نیازهای مردم از جانب جمهوری اسلامی را میتوان و باید به حرکت اعتراضی موثر و سازمان یافته در همان شهر و مناطق و در مرکز استان کرمانشاه تبدیل کرد. در دیگر شهرهای ایران حمایت اعتراضی به دفاع ار این مردم را میتوان سازمان داد.

۳- اکنون مطالبات مشخص و روشنی را باید در مقابل جمهوری اسلامی قرار داد و با فشار اعتراضی مجبور به اجرایش کرد. از جمله این مطالبات فوری عبارتند از:

الف- همه مصدومین و مجروحین تا بازیابی سلامت کامل با هزینه دولت باید مداوا شوند.

ب- فصل زمستان و سرما فرا رسیده، ادامه زندگی در چادر و اماکن غیر استاندارد و غیر قابل استفاده ممکن نیست. اولا دولت را باید موظف کرد، به فوریت مسکن مناسب با همه امکانات و استانداردهای شایسته زندگی انسانی در اختیار مردم بی مسکن قرار داده شود.

ج- بازسازی شهر و شهرکها و روستاها به فوریت و با خرج دولت باید شروع شود. حربه وام دادن و بازپرداخت وام برای ساختن مسکن اعلام شده توسط روحانی جنایتکار باید رسوا کرد. مردمی که امکانات خود را از دست داده اند، چگونه میتوانند وام پس دهند؟! حکومتی که ۳۹ سال است بر ثروت و امکانات آن جامعه چنگ انداخته موظف به تامین هزینه بازسازی شهرها و روستاهای مناطق زلزله زده در استاندارد امروزی و امن است.

د- مردم مناطق زلزله زده خسارات مادی فراوان دیده اند. دولت باید خسارات وارده را باز پرداخت کند. همانطور که در کشورهایی که درجه ای از حقوق و بیمه اجتماعی و مسکن تضمین شده، همین کار را میکنند. همین جا باید تاکید کرد خسارت دیدگان مسکن مهر علاوه بر اینکه باید خسارت دریافت کنند، بازپرداخت وامهای باقیمانده این مسکن که بر سر آنها خراب شده، باید لغوشود.

در خاتمه امیدوارم حول مطالبات عاجل و ضروری در هر شهر و روستا صفوف متحد و متشکل مردم حق طلب شکل بگیرد. مجامع عمومی وشورا و دیگر تشکلهای اعمال اراده مستقیم مردم سازمان پیدا کند. همه دلسوزان، پیشروان و فعالین کمونیست و آزادیخواه را به ادامه همراهی، هبستگی و همکاری با مردم مناطق زلزله زده و پیگیری خواسته های این مردم فرامیخوانم. امیدوارم خشم و نفرت از وضع موجود و جمهوری اسلامی به نیروی قدرتمند سازمانیافته و خودآگاه برای سرنگونی جمهوری اسلامی تبدیل شود.

***