سرنوشت مردم موصل بعد از داعش
رحمان حسین زاده
در یازدهمین روز جنگ در موصل و دشت نینوا، حلقه جنگ به شهر موصل نزدیکتر شده است. هدف اعلام شده نیروهای درگیر در این جنگ بیرون راندن داعش از شهر موصل و حومه آن است. ما در اعلامیه حزب حکمتیست اعلام کردیم “در غیاب نیروی نظامی متکی به اراده مردم شبیه حماسه مقاومت قهرمانانه کوبانی، اگر در جنگ کنونی نیروی نظامی سازندگان و حمایت کنندگان تاکنونی داعش اعلام کرده اند که میخواهند داعش را از موصل بیرون کنند، بگذار بیرونش کنند. نباید علیه آن بود. کسی مانع برچیده شدن بساط آدمکشهایی نیست که محصول کار خود دولتهای آمریکا و غرب، رژیم حاکم بر عراق و دیگر دول ارتجاعی منطقه اند.” شکست و بیرون راندن داعش به عنوان نیروی سیاهی که ضد ابتدایی ترین استانداردهای زندگی انسان امروز است، به نفع مردم اسیر شده موصل و منطقه است. اولین نتیجه مستقیم بیرون راندن داعش از موصل پایان یافتن بساط حاکمیت نیروی سیاهی است که نزدیک به دو سال و نیم است سومین شهر بزرگ عراق و یکی از بزرگترین استانهای این کشور، استان نینوا را رسما و علنا به سرزمین برده ها و کنیزان دوران توحش صدر اسلام و پیغمبرشان تبدیل کرده اند. با این وصف نباید اسیر فضای تبلیغی رسانه های وابسته به آمریکا و غرب و دولت عراق و کردستان و دیگر نیروهای ذینفع در این جنگ شد. برخلاف پروپاگاند آنها شکست و بیرون راندن داعش هنوز به معنای “آزادی موصل” و مردم ساکن این شهر و منطقه نیست.
سرنوشت مردم موصل بعد از داعش
نیروهایی که قصد شکست و بیرون راندن داعش از موصل را دارند، هرکدام اهداف ارتجاعی و ضد مردمی را تعقیب میکنند، که به روشنی در تضاد با منافع واقعی مردم موصل و عراق و منطقه است. از سیزده سال قبل و به دنبال لشکرکشی و اشغال عراق توسط آمریکا و بریتانیا و متحدانشان، کارکرد ضد انسانی همه این نیروها عامل مهم پیدایش داعش در جهان و منطقه و عروج آنها در سوریه و عراق و موصل و اوضاع محنت باری است که امروز در کل عراق و سوریه و … حاکم است. کافی است به اوضاع پر فجایع امروز، به تنشها و جنگ و کشمکشهای مذهبی و قومی و عشیره بازی در جریان در دیگر مناطق عراق و منطقه نگاه کنیم، تا مخاطرات جدید دیگری علیه مردم موصل و عراق را متوجه شویم. آنچه همه از آن صحبت میکنند، به دنبال بیرون راندن داعش در موصل، مخاطره شروع جنگ و کشمکش نیروهای درگیر و “پیروز” در این جنگ برای سهم خواهی خود از قدرت و در معادلات منطقه و عراق است. پروژه های سناریو سیاهی و پوسیده آنها در این جنگ دامن زدن به نزاعهای قومی و مذهبی است. براین اساس در پروسه همین جنگ جاری تبلیغات گندیده مذهبی و قومی و عشیرتی و تلاش برای باد زدن شکافها و دسته بندی در میان مردم موصل و منطقه شدت گرفته است. ادعاها و طرحهای سراپا ضد مردمی که هرکدام از نیروهای ارتجاعی فعلا مستقیم درگیر در جنگ، از جمله دولت مرکزی عراق و دولت اقلیم کردستان، تا دولتهای ترکیه و ایران و شعبات عراقی آنها حول آنها پروپاگاند کر کننده راه انداخته اند، قرار است ابزار سهم خواهی آنها از قدرت در فردای بیرون راندن داعش و به دست گرفتن کنترل این شهر باشد. این خطر جدی است و باید با تمام توان با آن مقابله کرد.
اراده مردم موصل ضامن تامین آزادی و امنیت آنها است
برای مقابله با احتمال جنگ و کشمکش مذهبی قومی خطرناک در موصل و استان نینوا، هیچ معجزه ای در کار نیست، غیر از اینکه خود مردم آگاهانه و سازمانیافته علیه این مخاطره در صحنه حاضر باشند. فشار کنونی بر داعش و شکست آن در موصل میتواند فرجه ای ایجاد کند تا مردم کمر راست کنند، اراده خود را احیا کنند تا از امنیت و آزادی خود دفاع کنند. پیشروان آگاه و آزادیخواه صفوف مردم موصل از هم اکنون باید دست بکار شوند. در پروسه همین جنگی که اکنون در جریان است میتوانند مبتکر صف مقاومت و مبارزه متکی به اراده مردم معترض و متنفر از داعش و وضع موجود باشند. میتوانند مشوق و سازمانده مقاومت مسلحانه از جنس مقاومت قهرمانانه کوبانی برای بیرون راندن داعش در هر محله و سراسر شهر باشند. به این ترتیب میتوانند پایه های قدرت مردم مسلح و سازمانیافته را ایجاد کنند که در فردای بیرون راندن داعش، اداره امور شهر موصل و منطقه را به دست گیرند. چنین نیرویی و مردم سازمانیافته موصل و منطقه میتوانند اعلام کنند درست همانند سالهای طولانی که به دور از دسته بندی قومی و مذهبی در کنار هم زیسته اند، به زندگی و کارشان در کنار هم ادامه میدهند. باید کاری کرد مردم موصل و منطقه با خود آگاهی هر نوع تلاش ضد انسانی و تفرقه افکنانه قومی و مذهبی و قبیله ای و عشیره ای را در صفوف خود خنثی کنند. مردم متشکل و خودآگاه در موصل میتوانند نمونه ای قابل تکثیر ارائه کنند، که با ایجاد اتحاد و همبستگی سراسری مسیر پیشروی در راستای پایان دادن به سناریوی سیاه حاکم بر جامعه و تامین دخالت مستقیم آحاد شهروندان در شکل دادن به آینده سیاسی عراق را باز کنند. به امر برچیدن نظام قومی اسلامی حاکم یاری رسانند و برای برپائی یک نظام سیاسی غیر قومی، غیر مذهبی و سکولار متکی بر حقوق مساوی شهروندان مستقل از انتساب آنها به قومیت و مذهب به میدان آیند.
***