هیئت منصفه می گوید: “کشتن مارک داگان قانونی است”
رئوف افسائی
این جملات تکان دهنده، “کشتن داگان قانونی است” در سایت صدا و سیما یا روزنامه کیهان بیت رهبری یا روزنامه جوان سپاه پاسداران یا دیگر رسانه های رژیم جمهوری اسلامی ایران و یا کشورهای نظیر عراق، عربستان، سوریه،اسرائیل، کره شمالی و … نوشته نشده است، بلکه توسط هیئت منصفه دادگاه سلطنتی بریتانیا در رسیدگی به قتل مارک داگان 29 ساله که در 3 اوگوست 2011 در محله توتنهام لندن بر اثر تیراندازی مستقیم پلیس کشته شد نوشته شده و در سایت بی بی سی انگلیسی درج شده است.
چرا تکان دهنده و تعجب آور است؟ زیرا در بریتانیا مجازات اعدام وجود ندارد. تمام شاهدان عینی و خانواده مارک داگان بر این باورند که به قتل رساندن مارک داگان غیر مسلح و بی دفاع شبیهه به اعدام عمد بوده است.
برای آشنایی مختصری از ماجرا، مارک داگان 29 ساله دورگه از مادری سفیدپوست و پدری سیاه پوست در یکی از فقیرترین و به لحاظ اجتماعی مشکل سازترین محله های لندن به نام توتنهام زندگی می کرد. این کمون که جمعیت بسیار بالای نسبت به دیگر محله های لندن دارد با مشکلات عدیده ای همچون فقر، کمبود مسکن، تراکم جمعیت خانواده ها در خانه های کوچکتر، بیکاری بالا و بویژه بیکاری بیش از حد جوانان، ضعیف بودن موقعیت اقتصادی و اشتغال آفرینی توسط بازارهای محلی، کمبود بودجه مناسب برای آموزش و پرورش و دیگر برنامه های آموزشی و ورزش برای جوانان و بلاخره سطح بالای از استفاده از مواد مخدر و جرایم و گروههای تبهکار روبرو بوده و هست.
در روز 3 اگوست 2011 واحدهای از پلیس حرفه ای مسلح لندن مارک داگان را در یکی از خیابانهای محله توتنهام تعقیب کرده و سپس مستقیما به وی تیراندازی کرده و او را به قتل می رسانند. فرض بگیریم که پلیس از مارک داگان اطلاعاتی داشته مبنی بر اینکه وی در فعالیتهای “غیرقانونی” شرکت دارد. پلیس به راحتی می توانست وی را بازداشت کنند، اما چرا به طرف وی مستقیما شلیک می کنند و او را می کشند؟ اینجاست که هر آدم منصفی ناراحت می شود و به شاهدان عینی و خانواده داگان سمپاتی پیدا می کند که می گویند این اقدام پلیس بیشتر شبیهه اعدام عمدی بوده است. پلیس لندن ادعا کرده که آقای داگان مسلح بوده، اما طبق شواهد و حتی تحقیقات رسمی خود مقامات دولتی و پلیس انگلستان آقای داگان نه اینکه تیراندازی نکرده، حتی هنگام مرگ هیچگونه سلاح گرم یا سردی از جنازه بی جان وی یافت نشده است. البته سابقه خشونت و آدمکشی های پلیس لندن در سالهای اخیر صحبت خاص و عام و رسانه های بریتانیا بوده و در این رابطه مردم در سطح بسیار وسیعی به پلیس بریتانیا و بویژه پلیس لندن بی اعتمادند. کشتن ژان چارلز دی مینیز برزیلی در 22 جولای 2005 و ایان توملینسون در 1 آپریل 2009 و خشونت بیش از حد علیه اعتراضات دانشجویان و تظاهرات علیه کنفرانس گروه 20 تنها نمونه های از آن است.
اما اهمیت و حساسیت قتل مارک داگان توسط پلیس لندن برای مقامات دولتی و افکار عمومی و میدیای بریتانیا نه بخاطر خود قتل مارک داگان، بلکه بخاطر عواقب وخیم و زیانباری که در نتیجه اعتراضات و شورشهای خیابانی درتعدادی از محله های لندن و دیگر شهرهای بزرگ انگلستان برای پلیس و مقامات دولتی بریتانیا به بار آورد حائز اهمیت است. لحظاتی بعد از خبر قتل داگان جوانان خشمگین و عاصی از شرایط بد زندگی خود در اعتراض و به بهانه قتل داگان در اوایل اوگوست 2011 به خیابانهای محله توتنهام هجوم آوردند و به بانکها و مک دونالدها و فروشگاههای بزرگ و ادارات دولتی حمله کردند، شیشه ها را شکستند و یا به آتش کشیدند. سپس با دخالت پلیس با پلیس درگیر شدند و ماشینهای پلیس را به آتش کشیدند و خیابانهای محله به یک جنگ تمام عیار در بین پلیس و معترضین جوان تبدیل شد. روز بعد با تمرکز وسیع پلیس برای غلبه بر اعتراضات جوانان خشمگین که پلیس و مقامات دولتی مثل هرجای دیگری در دنیا از جمله ایران اسلامی آنرا ” آشوب” می خواندند، اعتراضات مشابهی در محله های دیگری که به لحاظ موقعیت اقتصادی و اجتماعی شبیهه به توتنهام بودند از جمله هکنی در شرق و کرویدون در جنوب لندن برپا شد و سپس دامنه آن به محلات فقیرنشین شهرهای برمینگهام، منچستر، نوتینگهام، لیورپول و … گسترش یافت و برای یک هفته نبردی خیابانی گسترده و تعرضی در بین پلیس و مردم معترض در جریان بود و خسارت مالی و روانی زیادی به دولت محافظه کار بریتانیا وارد کرد. پلیس تعدادی را دستگیر کرد و اعتراضات تمام شد، اما نه بخاطر فشار پلیس که واقعا ترسیده و بی روحیه شده بودند، بلکه عمدتا بخاطر اینکه آن اعتراضات خودجوش بود و از سازمان وحزب سیاسی که آنرا سازمان داده باشد برخوردار نبود، اما شک بزرگی را به جامعه و مقامات سیاسی و دولتی بریتانیا وارد کرد که تأثیراتش تا هم اکنون باقی است.
اکنون و بعد از قریب به دو نیم سال از قتل مارک داگان و آن شورشهای اعتراضی هیئت منصفه دادگاهی در لندن به ترکیب 8 به 2 به این نتیجه رسیده است که کشتن مارک داگان “قانونی” بوده است. اما هنوز سئوالات و ابهامات زیادی باقی مانده که مقامات قول داده اند که به آن جواب بدهند. کمیسیون مستقل پلیس هم هنوز مشغول بررسی کیس داگان است. خانواده و دوستان و طرفداران مارک داگان با رد کردن تصمیم هیئت منصفه دادگاه بر ادامه مبارزه تا رسیدن به “عدالت” پافشاری می کنند.
در خاتمه از آنجا که از نزدیک شاهد ماجرای قتل داگان و شورشهای خیابانی معترضان 2011 بودم، ضمن همدردی و سمپاتی شخصی ام به مارک داگان و خانواده اش و آن جوانان معترض و جسوری که دولت آنان را “آشوبگر” و من آنان را معترضین واقعی و برحق می دانم و نیروهای پلیس و سیاستهای محافظه کارانه و ضدانسانی دولت سرمایه داران را آشوبگر می دانم به این حکم سخیف هیئت منصفه دادگاه مبنی بر ” کشتن داگان قانونی است” شدیدا اعتراض می کنم. کدام “قانون” ؟ قانونی که توسط مشتی لرد و سرمایه دار جنایتکار نوشته شده است؟! در واقع کشتن داگان شبیهه اعدام است و این طبق “قانون” خودشان نقض “قانون” است، زیرا مجازات اعدام در بریتانیا وجود ندارد.
نکته کوتاهی هم در مورد معترضین. آزادی و آزادیهای سیاسی و مدنی و فردی چیزهای بسیار خوبی اند و باید باشند، اما هدف نهایی نیستند و به تنهایی کافی نیستند. به این لحاظها بریتانیا یکی از آزادترین و لیبرالترین کشورهای دنیاست، اما مسئله اصلیتر و پایه ای تر مسئله اقتصادی و امکانات رفاهی و برخورداری از کسب و کار و معیشت بهتر است که به آزادیهای فردی و اجتماعی معنی واقعی می بخشند. برابریهای سوری در آزادیهای سیاسی و مدنی و فردی در بریتانیا هست، اما نابرابریهای اقتصادی و مالی بسیار بسیار عمیق است. بدون برخورداری از امکانات مالی و اقتصادی نمی توان از حق داشتن آزادیهای سیاسی و مدنی و حتی فردی بهره خوبی گرفت. انگیزه و خشم اصلی جوانان معترض به کشتن مارک داگان در سال 2011 در محلات فقیرنشین لندن و دیگر شهرهای انگلیس ناشی از وضعیت بد اقتصادی آنان بود تا مسایل دیگر. از اینرو برای ما کمونیستها ضمن اینکه برای مطالبات سیاسی وحقوقی و فرهنگی و رفرمهای اقتصادی و بهبود شرایط بهتر زندگی فراخوان می دهیم و مبارزه می کنیم، اما دست بردن و دگرگون کردن ریشه ای مناسبات نابرابر و استثمارگرانه اقتصادی نظام سرمایه داری و سرنگونی سیادت سیاسی آن اولویت اصلی و هدف نهایی ماست. این مهم از طریق انقلاب کارگری به رهبری و هدایت حزب کمونیستی کارگری آن میسر است.
لطفا برای اطلاعات بیشتر لینک زیر را نگاه کنید.
http://www.bbc.co.uk/news/uk-england-25657949