حسن معارفی پور – هنر یا ضد هنر

هنر یا ضد هنر

حسن معارفی پور

 

هنر، موسیقی، ادبیات و غیره از حوزه هایی هستند که در آن با کج کردن قلم یا با به کار بردن یک لغت، انسان از یک انقلابی به یک مرتجع تبدیل می شود. موسیقی ایرانی و شرقی و حتی اسپانیولی و انگلیسی و المانی و غیره اغلب شدیدا سکسیتی هستند. در میان جوانان موسیقی پرمتیو و سطح پایین در اروپا طرفداران زیادی دارد. کافی است یک رپر سکسیست باشی و موسیقی رپ سکسیستی تولید کنی، انچنان در اروپا طرفدار پیدا خواهی کرد که یک شبه راه صد ساله را می پیمایید، اما هنرمندی که انگشت روی مسائل رادیکال اجتماعی و کشمکش های طبقاتی در جامعه می گذارد و تلاش می کند کشمکش های طبقاتی، تبعیض جنسی، نژادی و غیره را در هنرش بازتاب دهد، کمترین شنونده را به خود اختصاص می دهد و لازم است در کنار کار هنری اوانگار حتما تن به کارهای دیگر بدهد.

وضعیت خاورمیانه به مناسبت در این زمینه افتضاح تر است. انچه من اینجا تلاش می کنم به ان بپردازم موسیقی لمپنیستی کردی است. در میان خوانندگان کرد شاید چهار نفر پیدا نشود که موسیقی انقلابی و رادیکال را تولید کرده باشند. به ندرت کسی پیدا می شود که در این حوزه به سراغ بررسی مسائل اجتماعی و طبقاتی در جامعه رفته باشد، اما تا دلتان بخواهد، اراذل و اوباش چاقو کش و لمپن مطرب سکسیست ضد زن که واژه ی پرطمراق “هنرمند” را به خود چسپانده اند، پیدا می شود. در کردستان ایران به این اراذل و اوباش “مطرب” و “لوتی” گفته می شود. “لوتی” همان مطرب در فارسی ترجمه می شود. مطرب خواندن خوانندگان اوباش توهین به مطرب است.

نمونه ی این مطرب ها کسی جز یک لمپن ضد زن شارلاتان به اسم عزیز ویسی نیست. این مردک فارغ از اینکه کوچکترین مشکلی با جمهوری اسلامی ندارد، کثیف ترین و ضد زن ترین و ضد انسانی ترین خزعبلات ارتجاعی و مذهبی و نرسالارانه را در قالب اهنگ همچون افیونی در گوش مردم می خواند و طرفداران زیادی هم در میان جامعه ی عقب مانده ی عشیره ی کردستان ایران و عراق و بعضا بخش های دیگر کردستان پیدا کرده است. گفتی است که صدها هزار سی دی و دی وی دی عزیز ویسی در کردستان عراق به فروش رسیده است و مردم عشیره ی این منطقه در تبدیل کردن عزیز ویسی به میلیونر نقش بسیار زیادی داشته اند.

عزیز ویسی برای نمونه در اهنگ هایش می خواند که زن بیوه دست دوم است و دختری که قبل از ازدواج سکس داشته باشد، همچون شیشه یی است که شکسته است و ارزش ندارد. این تبلیغات مطلقا ارتجاعی را در قالب اهنگ به خرد مردم می دهد و جالبی قضیه اینجاست که انسان های به اصطلاح مترقی و در واقع ابله با همین اهنگ های ضد زن و ضد بشری می رقصند و حال می کنند. فاجعه تر از ان این است که زنان خواننده که فاحشه های مغزی بیش نیستند، همین خزعبلات ضد زن را تکرار می کنند و همچون یک طوطی بدون انالیز این اهنگ ها، ان را از برکرده و با خواندن ان بزرگترین توهین ها را به خودشان هم می کنند.

 

جامعه شناسان بر این عقیده اند که جامعه ی مدرن به مراتب پیچیده تر از جامعه ی سنتی است. بدون شک مناسبات تولیدی جامعه ی مدرن به مراتب پیچیده تر از جامعه ی سنتی است ولی در بسیاری مواقع فرهنگ توده ی مردم در جامعه ی سنتی در حال عبور به جامعه ی مدرن به مراتب پیچیده تر از جامعه ی مدرن است. چون به قول دورکهایم در این شرایط نابسامانی اجتماعی وجود دارد.  در اروپا بخشی از مردم این را قبول کرده اند که یا بلاخره بی دین هستند و یا دین دار. در اروپا یک نفر یا بلاخره حقوق زن را به رسمیت می شناسد و یا نمی شناسد. اما در خاورمیانه، ایران و کردستان وضعیت به مراتب متفاوت تر و پیچیده تر از این حرف هاست. طرف در عین اینکه مشروب می خورد نماز هم می خواند و روزه هم میگیرد و با ویسکی افطار می کند و به بزغاله هم رحم نمی کند. از کمونیسم صحبت می کند و به اخوند هم سرفطره می دهد و در مراسم مرگ مردم فاتحه می خواند.

طرف در ایران و کردستان ادعای “مدرن” بودن می کند ولی از لحاظ عملی مناسباتش با یک اخوند تفاوتی ندارد. طرف از ازادی و برابری صحبت می کند ولی با اهنگ های ضد زن می رقصد و زنش را همچون یک پرنده ی قفسی در قفسی به اسم اشپزخانه نگه می دارد. طرف از حقوق کودک صحبت می کند و ادعای کمونیست بودن هم دارد ولی شبی نیست که کودکانش بدون کتک خوردن سر بر بالین نهند. در این شکی نیست که فرهنگ غالب در هر جامعه فرهنگ طبقه ی حاکم است ولی در کردستان ایران سال هاست که این مردم خود را با طبقه ی حاکم و دولت جمهوری اسلامی بیگانه می دانند. ادعا می شود که در کردستان ایران چپ و کمونیسم قوی است!! من نمی دانم که این چه نوع چپ و کمونیستی است که نمی تواند در مقابل اراذل و اوباش مطرب مقاومت کند. این چپ چه چپی است که نمی تواند فرهنگ سازی کند.  ایا این چپ و کمونیست قوی کردستان به اندازه ی یک لات بی سر و پا مثل عزیز ویسی می تواند ادم جذب کند؟! مردم حاضرند برای ترانه های ضد زن امثال عزیز ویسی از نان شب شان بزنند تا بتوانند سی دی ان را بخرند، اما اگر سی دی و دی وی دی سخنرانی فلان رهبر کارگری را به مردم بدهید و حتی بهش حقوق بدهی که گوش دهد باز هم گوش نخواهد داد! ممکن است گفته شود شرایط امنیتی است. بله هست ولی به بهانه ی امنیتی بودن شرایط نباید به افیونی به اسم موزیک ضد زن و ارتجاعی چند تا فاحشه ی مغزی روی اورد!!

 

موسیقی اصیل کردی مساوی است با سکسیسم

سنت زن ستیزی ریشه در مناسبات طبقاتی، فئودالی، کاپیتالیستی و مذهبی_ اسلامی و سنتی_ عشایری جامعه ی کردستان دارد. تا 40 سال پیش جامعه ی کردستان ایران کاملا فئودالی بود. بعد از انقلاب 57 ایران بقایای مناسبات اقتصادی فئودالی تا حدود زیادی ریشه کن شد، ولی فرهنگ فئودالی و عشایری هنوز توانسته است سیطره ی خود را بر جامعه حفظ کند. کم نیستند کسانی در کردستان که هنوز پیشوند و پسوند شیخ و بیک و خان و غیره دارند، خون خود را مقدس می دانند و مردم را رعیت خطاب می کنند. ده سال پیش در ایران یک همسایه داشتیم که خود را شیخ و از نوادگان پیامبر اسلام می دانست و لباس کهنه ی سبز را پاره می کرد و به عنوان تبرک و دستبند به مردم می فروخت و می گفت دختران من تنها می توانند با شیخ ازدواج کنند. ناگفته نماند اطلاعاتی هم بود.  مناسبات تولیدی عقب مانده، فرهنگ عقب مانده، اخلاقیات عقب مانده، اپوزیسیون عقب مانده و هنر و ادبیات عقب مانده تولید می کند. کافی است در شهرهای کردستان ایران در خیابان های شلوغ قدم بزنید، انچنان فحش های رکیک جنسی به خواهر مادر دیگران داده می شود که برای یک نفر که با فرهنگ پوسیده ی این جامعه بیگانه است گوشخراش و غیرقابل تحمل است. زیر زبان و روی زبان هر انسان شهری و روستای در کردستان ایران الت تناسلی است و فحش هایی که داده می شوند در ان همیشه زن مفعول فرض شده است. بی گمان موقعی که جامعه تا این اندازه ارتجاعی و عقب مانده است امثال عزیز ویسی تبدیل به کاریزما می شوند. عزیز ویسی یک نفر از صدها نفری است که در بیشتر اهنگ هایش زن را مطلقا کالای جنسی فرض می کند. مطربان زیادی دیگری وجود دارند که به مراتب پرمتیوتر و عقب مانده تر از عزیز ویسی هستند. حسن زیرک که در کردستان در حد خدا پرستش می شود بیشتر اهنگ هایش در مورد توصیف الت تناسلی و سینه و باسن زن است.

 

این همه تناقض را چطور می توان حل کرد!

 

چه موسیقی و چه رقص کردی شدیدا مردسالارانه و ضد زن هستند. در کردستان ایران گفته می شود که چپ و کمونیسم در جنوب کردستان بسیار قوی و فعال است ولی در بیشتر نقاط جنوب کردستان زن و مرد از هم جدا می رقصند! در شمال کردستان که تاریخا پایگاه حزب دمکرات قدیم و جدید بوده است و حزب دمکرات یک حزب کاملا ارتجاعی است برعکس جنوب کردستان ایران زن و مرد دست در دست هم می رقصند. اگر کمونیست بودن را معیار ازادی خواهی بدانیم، پس لازم است در جایی که کمونیست ها فعالتراند ازادی خواهی بیشتر باشد و زنان راحت تر نفس بکشند و اگر ناسیونالیسم و مذهب را ارتجاعی بخوانیم پس باید در شهرهای تحت نفوذ حزب دمکرات کردستان که حزبی هم ناسیونالیست و هم مذهبی است، زن ازادی کمتر داشته باشد!! این تناقضات را کدام یک از رهبران احزاب سیاسی می توانند جواب دهند. چپ و راست ایران و کردستان تنها یک کار بلدند و ان این است که وراجی کنند و هیچ کمونیستی را سراغ ندارم که به صورت دقیق و رادیکال به سراغ بررسی تناقضات رفتاری و هنجاری در جامعه ی ایران و کردستان رفته باشد.

 

در کدام یک از جریانات سیاسی در مقابل موزیک ارتجاعی، هنر ارتجاعی، ادبیات ضد زن و ضد کودک هنر و ادبیات اوانگارد و انقلابی تولید شده است؟! چپی که در سطح کلی گویی باقی مانده است و به تغییرات  اتوماتیک امیدوار است در خواب خرگوشی خواهد مرد.

 

در نهایت می توانم بگویم مبارزه با سنت، فرهنگ، هنر و ادبیات و فرهنگ ارتجاعی و مذهبی کار فعالین سیاسی داخل کشور، احزاب و سازمان های چپ و کمونیستی است و بی توجهی به این مسائل و مسائلی از این دست و از طرف دیگر سرمایه گذاری جریان اپورتونیست و ناسیونالیست سوفیستی مثل پ ک ک که جدیدا مشغول تبلیغ سوفیسم و مدیتیشن و خزعبلاتی مانند انارشیسم و سوسیالیسم فئودالی و غیره  است، بر روی مسائل بسیار جزئی توده یی شدن این جریان را در پی داشته است. من به شخصه با تمام وجود با ایدئولوژی ارتجاعی انارشیستی فئودالیستی و سوفیسم پ ک ک مخالفم و تا ابد هم در نقد این جریان خواهم نوشت، اما در این نباید شک کرد که چپ و کمونیست ایران و کردستان برای ادامه ی فعالیت در کردستان ایران باید از پ ک ک اجازه بگیرند و این برای این جریانات یعنی فاجعه!  تولید هنر انقلابی، رادیکال و اوانگارد و تلاش برای خنثی کردن ضد هنر افیون گر اراذل و اوباش مطرب در کردستان یک وظیفه ی فوری تمام کسانی است که به اینده یی برابر و بدون تبعیض جنسی و نژادی و غیره فکر می کنند. باید دهان این مرتجعان را با نقد اتشین بست و تحت هیچ شرایطی سازش نکرد. بیچاره ها به خود بیایید و قبل از اینکه با شنیدن یک موزیک همچون میمون شروع به رقصیدن کنید، به محتوای ان توجه کنید و بفهمید که ایا توهین به خود شماست یا نه.

 

24.04.16