حسن رحمان پناه – مرگ ٥ هزار پناهجو در دریا در سال٢٠١٦

مرگ ٥ هزار پناهجو در دریا در سال٢٠١٦

حسن رحمان پناه

خبرگزاری “آسوشیتدپرس” از قول “سازمان ملل متحد” اعلام کرد “به دنبال ناپدید شدن حدود ۱۰۰ نفر از سرنشیان دو قایق واژگون شده در آب‌های نزدیک ایتالیا، شمار پناهجویانی که از ابتدای سال ۲۰۱۶ میلادی قصد داشتند به صورت غیرقانونی خود را به اروپا برسانند و در میانه راه جان خود را از دست دادند، به دست کم پنج هزار نفر رسید.”

همچنین این خبرگزاری نوشت ” این آمار در مقایسه با آمار مشابه در سال پیش از آن افزایش یافته است. در سال ۲۰۱۵ بیش از یک میلیون نفر می‌خواستند از راه دریا به اروپا بروند که ۳ هزار و ۷۷۱ نفر در میانه راه جان باختند.” در بخش دیگری از گزارش میخوانیم ” در سال جاری میلادی، که تا یک هفته دیگر به پایان می رسد، تنها ۳۶۰ هزار نفر موفق شدند به سلامت از دریا عبور کنند؛ که در اکثر موارد از آب‌های بین لیبی و ایتالیا استفاده کردند.”

“ویلیام اسپیندلر” سخنگوی کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در نشستی در ژنو سوئیس گفت، “با احتساب ۱۰۰ نفری که روز گذشته در دو حادثه جداگانه قایق‌های حامل آنها واژگون شد و هنوز اثری از آنها یافت نشده و گمان می رود که کشته شده‌اند، آمار قربانیان امسال از ۵ هزار نفر گذشت. ایشن در ادامه افزود، این یعنی در سال ۲۰۱۶ به طور متوسط در هر روز، ۱۴ نفر که در جستجوی امنیت یا زندگی بهتر در اروپا به آب‌ زدند، در میانه راه در دریای مدیترانه جان خود را از دست دادند.”

بنا بر اعلام سازمان ملل، “علاوه بر شرایط نامساعد جوی، دلایل دیگری مانند کیفیت و ایمنی پائین قایق‌های مورد استفاده قاچاقچیان و برخی تاکتیک‌های جدید آنها برای فرار از دست ماموران امنیتی، از دلایل عمده افزایش آمار تلفات هستند.”

سال ٢٠١٦ کە روزهای آخر آنرا سپری می کنیم ، سالی مرگبار و مملو از فاجعە برای پناهجویان گریزان از جنگ ، کشتار ، خونریزی، سرکوبگری و دیکتاتوری بود . در کانون این فجایع، کشورهای سوریە ، عراق ، لیبی ، یمن ، افغانستان و ممالک دیکتاتورزدە، همچون ایران در رآس دیگر ممالک قرار داشتند. هر روزە بخشی از اخبار مطبوعات و نهادهای اطلاع رسانی ، پخش صحنەهای دلخراش از مرگ کودکان ، زنان ، جوانان و افراد میان سال و مسن، با فرار از میدانهای نبرد و آتش جنگ ارتجاعی طرفهای درگیر و از سوی دیگر غرق شدن در دریا و نشان دادن اجساد بی جان آنها در کنار ساحل و در کیسەهای سیاه از صحنە تلویزیون و لابلای روزنامەها بود. دهها و صدها خانوادە دستەجمعی جانباختند. هنوز از سرنوشت صدها انسان اطلاعی در دست نیست و بسیاری از خانوادەها ، شب به امید دریافت خبر از عزیزانشان سر بربالین می گذارند، اگرچه می دانند در آیندە نیز خبری از آنان نخواهد بود. این خیل عظیم انسانها، دلبخواه و داوطلبانه، زادگاه ، محل کار و زندگی خود را ترک نکردند و عاشق قارە “سبز” نبودند . بلکە جنگ ناخواستە ، جنگ تحمیلی ، جنگ ضدبشری و جنگ برسر مصالح و منافع نهادهای عظیمی مالی_نظامی ، جنگ بر سر تقسیم مجدد جهان،  مافیایی قدرت در مراکز امپریالیستی، کشورهای محور و نزدیک به هریک از این قدرت ها ، چنین جنگ های را طراحی ، سازماندهی ، هدایت و پیش بردند. آنان به این جنگ ها نیاز داشتند و دارند تا چرخ اقتصاد و بازار آزاد ، مالکیت مقدس خصوصی و نئولیبرالیسم حریص و جنگ طلب بچرخد ، سلاحهای کهنه فروختە شدە و بر سر مردم زجرکشیدە خاورمیانه ، افریقا و جاهای دیگر ریختە شود. انبارهای اسلحە باید از سلاحهای قدیمی تر خالی گردند تا زرادخانەهای نوین ، با ابعاد وحشتناک کشتار و بی رحمی جای آنان را بگیرند و بر سر انسانها امتحان شوند.

پناهجویان غرق شدە در دریا در جستجوی زندگی امن برای خود و خانوادەهایشان  از دست جنگ سالاران ، وحوش اسلامی از نوع جمهوری اسلامی حاکم بر ایران ، داعش ، جبهەالنصرە، القاعدە، طالبان ، الشباب ، حشدالشعبی ، “سلطان” اردوغان ، وهابی های حاکم بر عربستان ، نژادپرستان حاکم بر اسرائیل و دیگر همپالگی های آنان از جنگ و سرکوب گریختند و طعمە دریا شدند. آنان قربانیان نظم موجود سرمایەداری و مافیای وابستە و دست دردست پلیس و نهادهای امنیتی دولت های درگیر در قاچاق انسان هستند.

زندگی شایستە انسان در هر مکان و گوشەای از جهان ، با داشتن امنیت کامل ، کار یا بیمه بیکاری ، سرپناه و محل مناسب زندگی ، حق انسانی و طبیعی هر انسانی فارغ از نژاد ، مذهب ، جنسیت ، ملیت و موقعیت و امکانات طبقاتی است . نظام سرمایە محور کە چنین حق طبیعی و انسانی را از انسانها سلب و بیرحمانه آنان را یا در جنگ و یا در دریا، طعمە سودپرستی و حفظ بقاء اقلیتی انگل و مفت خور در قدرت می نماید ، نظامی وحشی و ضدانسانی است و قعر دریا مکان شایستە دفن همیشگی آن است .

جمعە ٢٣ دسامبر ٢٠١٦