تظاهرات گسترده توده ایی در شهرهای کردستان ایران در حمایت از خواست مردم کردستان عراق
حسن رحمان پناه
بنا بر گزارشات مختلف از شهرهای کردستان ایران ، روز دوشنبە ٣مهرماه برابر با ٢٥ سپتامبر ٢٠١٧ شهرهای کردستان ایران در دو استان کردستان و ارومیە شاهد تجمعات و نمایشات مختلف شادی و خوشحالی مردم در حمایت و همبستگی با مردم کردستان عراق و در دفاع از خواست برگزاری رفراندوم و حق طبیعی و انسانی مردم کردستان عراق در تعیین سرنوشت خویش و تشکیل دولت مستقل بود. در این روز و همزمان با برگزاری همپرسی در کردستان عراق ، تودە وسیعی از مردم ناراضی و معترض در شهرهای سنندج ، سقز ، مریوان ، بانه ، مهاباد، بوکان و نقاط دیگر به خیابانها سرازیر شدە و حمایت و همبستگی خود را با مردم ستمدیدە کردستان عراق در دستیابی بە خواست دیرینه خود ، حق تعیین سرنوشت و ایجاد دولت مستقل اعلام نمودند. شادی ، پایکوبی و حمایت از مردم کردستان عراق ، از سوی مردم کردستان ایران در شرایطی آنجام می گیرد کە طی چند روز گذشتە ، بویژە یکشنبە و دوشنبە ، رژیم سرکوبگر و ضدمردمی جمهوری اسلامی ، با برگزاری مانور نظامی در مرز مشترک با کردستان عراق ، با نقل و انتقال سلاحهای سنگین و تانگ و نفربرهای مملو از نیروهای سپاه و گارد ویژە در برخی از شهرها و بویژه شهرهای مرزی ، با مانور و گشت زنی هواپیماهای جنگی برفراز شهرهای همجوار با کردستان عراق و در برخی نواحی، با شکستن دیوار صوتی ، ترس و نگرانی عمیق خود را از رویدادهای جاری در کردستان عراق و بویژه خواست استقلال و ایجاد حکومت محلی در این منطقە را به عریانترین شکل به نمایش گذاشت . مانورهای نظامی جمهوری اسلامی و میلیتاریزە کردن شهرها و مناطق کردستان تحت حاکمیت خود ، قبل از اینکە هشدار به عواقب رفراندوم در کردستان عراق باشد ، ترس و وحشت از خروش تودەای در ضدیت با استبداد مذهبی حاکم در کردستان ایران و کل این کشور است . جمهوری اسلامی به خوبی اگاه است کە با زور سرکوب و سرنیزە ، با استبداد و مشت آهنین ، با بیش از ٢٠٠هزار نفر نیروی نظامی و امنیتی در کردستان با پادگانهای نظامی عظیم در جوار شهرها ، با نظامی کردن کل این منطقە در غرب ایران ، به حاکمیت مذهبی و استبدادی خود کە هیچ سنخیتی با روحیە آزادیخواهی و حق طلبی مردم کردستان ندارد ، حکومت می کند. جمهوری اسلامی به خوبی اگاه است و می داند کە مردم کردستان به دنبال فرجە و روزنەای هستند تا در شرایطی مناسب، تکلیف خود را با نیرو و حاکمیتی کە با این مردم و خواست و مطالبات آن بیگانه است ، در یک برآمد و خیزش انقلابی و تودەای یک سرە کند. اگاه بودن جمهوری اسلامی از این حقایق است کە به هر ابزار و وسیلەی چە در داخل کشور از قبیل مانور نظامی ، میلیتاریزە کردن مناطق مختلف کردستان ، دستگیری و زندانی کردن مردم این منطقە ، کشتار مستقیم و روزانه در نوار مرزی، و چه در توطئە مشترک با دولت های مرتجع و مذهبی ترکیە و عراق در تدارک دسیسە، به منظور از میدان خارج کردن مردم مبارز و ناراضی کردستان است .
نکتە مهم دیگر در این رویدادها حمایت و همبستگی مردم کردستان ایران با مردم کردستان عراق است . حداقل از سال ١٩٧٥ و بعد شکست جنبش مردم کردستان عراق در این سال ، در توطئە مشترک آمریکا ، شاه ایران و صدام حسین و در پشت کردن رهبری آن جنبش به خواست و مطالبات مردم کردستان عراق ، در شرایطی کە مردم کردستان عراق هیچ پشت و پناهی نداشتند ، این مردم کردستان ایران بودند کە با آغوش باز به استقبال آوارگان کردستان عراق شتافتند. در سال ١٩٩١ مردم کردستان عراق کە باردیگر توسط آمریکا به قیام تودەای آنان از پشت خنجر زهراگین زدە شد و تودەهای زجرکشیدە با آوارگی میلیونی روبرو شدند ، برای بار دوم و در طول کمتر از ٢٠ سال، این مردم کردستان ایران بودند کە با آغوش گرم از آنان حمایت و استقبال کردند. اکنون و بار دیگر کە سرنوشت مردم کردستان عراق در برابر یک آزمون تاریخی قرار گرفتە و همه “دوستان و متحدین” احزاب حاکم و دولتمردان کردستان عراق به آنان پشت کردە ، حاکمان و شرکای نفت و دزدان طلای سیاە، مرزهای خود را در دو سوی کردستان ایران و ترکیە با کردستان عراق بستە و تهدید به دخالت و لشکرکشی نظامی و راه انداختن حمام خون می کنند و در شرایطی کە حاکمان بغداد نیز نگرانی از جنگ “داعش” را دارند پشت سر می گذارند و تهدید به “انفال ” های آیندە علیە مردم کرد در آن بخش می نمایند، این بار نیز مردم کردستان ایران هستند کە به حمایت و پشتیبانی از مردم کردستان عراق برخواستە ، به خیابانها سرازیرشدە و از خواست و مطالبات آنان حمایت می کنند. دوستان دروغین و یا در واقع دشمنان مردم کردستان از جملە دولت های امپریالیستی ، حاکمان نگهبان چاەهای نفت در منطقە خاورمیانه و دولتمردان نژادپرست و مذهبی حاکم بر ترکیە و ایران ، هیچگاه، دوست و پناهگاه مردم بی دفاع نبودە و همیشە از عوامل و فاکتورهای مهم در به بیراه بردن جنبش مبارزاتی مردم کردستان بودە و خواهند بود.
مردم مبارز کردستان ایران، برخلاف تبلیغات و تصورات کوتاه بینان و سطحی نگران کە همیشە آنان را به سکوت و بی تحرکی متهم می کردند، مردمی اگاه ، سیاسی ، حزبیت یافتە ، معترض و تسلیم ناپذیر بودە و بارها برگ های زرینی بر تاریخ مبارزات خود افزودەاند . دو اعتصاب عمومی تودەای در فضای خفقان و سرکوب ، برگزاری اول ماه مه ها و هشت مارس ها ، شرکت در اعتراضات سراسری معلمان ، دفاع از زندانیان سیاسی در بند ، تجمع اعتراضی و سازماندهی گل کشت ها در حمایت از آنان ، دفاع از حقوق کودکان و جشن آدم برفی ها ، حمایت بی دریغ از محرومترین بخش طبقە کارگر، یعنی کارگران کولبر ، حمایت و دوستی پایدار با محیط زیست و آشتی با حیوان و پرندگان در قفس و شکستن قفس ها و رهایی آنان ، همدوش و همگام با همه این اقدامات و در دل مبارزە روزانه و لحظە به لحظە با استبداد دینی حاکم برایران، مسکوت نماندن در مقابل رژیم و از درون جامعە خشت روی خشت گذاشتن به منظوری در هم پیچیدن طومار مملو از جرم جنایت حکومت اسلامی در هماهنگی با تودەهای کارگر و ستمکش در ایران ، از دلایل و ویژەگی های زندە بودن جنبش انقلابی کردستان در گذشتە و حال است.
اکنون کە در داخل کشور سنگرهای دیگر تقابل با جمهوری اسلامی در حال تحکیم و گسترش است ، بویژە جنبش اعتراضی کارگری ، جنبش معلمان، زنان ، دانشجویان و مردم معترض ، جنبش انقلابی کردستان مسیر پیشروی و کسب دست آوردهای بیشتر را باید در همسویی و تقویت این جنبش ها ، همگام و همراه با جنبش مبارزاتی و انقلابی در منطقە بیابد. در مناسبات سرمایەداری امروز و به حکم درهم آمیزی این سیستم جهانی ، هرحرکت و مبارزەای بلافاصلە انعکاس جهانی می یابد . جبهە ارتجاع و در تقابل آن ،جبهە انقلاب نیز از متحدین خود تغذیە و نیرو می گیرند، تضعیف یا تقویت می شوند. تقویت جنبش انقلابی کردستان در همراهی و همسویی با جنبش رادیکال و انقلابی در ایران ، منطقە و جهان و در همراه نشدن با جبهە ارتجاع ، امپریالیست ها ، سازماندهندگان جنگ های نیابتی و منطقەای و در کنار گذاشتن سیاست و مواضع لیبرالی و تسلیم طلبانه در درون جامعە کردستان و در اتخاد سیاست های انقلابی و سوسیالیستی است.
دوشنبە ٢٥ سپتامبر ٢٠١٧