فاجعه بزرگ در معدن یورت
معدنچیان محبوس و مصدومین نیاز به کمک فوری دارند
در انفجاری که ظهر امروز در معدن یورت در آزادشهر استان گلستان اتفاق افتاد طبق آمار رسانه های حکومتی تاکنون جنازه ۲۱ نفر از کارگران از معدن خارج شده و بین ۲۶ تا ۵۰ نفر نیز در عمق ۱۸۰۰ متری زمین محبوس هستند. آمار مجروحان تاکنونی نیز ۶۹ نفر اعلام شده که حال دو نفرشان وخیم است.
مقامات حکومتی میگویند امکانات کافی برای نجات کارگران محبوس در زیر زمین به محل را تامین کرده اند اما به اظهارات مسئولان حکومتی مطلقا نباید اعتماد کرد. باید فشار آورد تا فورا بیشترین امکانات برای نجات معدنچیان بکار گرفته شود و مجروحان در هر بیمارستان و هر نقطه ای از کشور که لازم است با بیشترین امکانات مورد مداوای فوری قرار گیرند. به خانواده های نگران و عصبانی میگویند متفرق شوید اما نه تنها خانواده ها بلکه هر کس که میتواند باید خود را به محل برساند تا حکومتیان و مفتخوران فشار را روی خود حس کنند.
حسن صادقلو استاندار گلستان با بیشرمی تمام گفته است: “علت انفجار به علت سهلانگاری یکی از تعمیرکاران اتفاق افتاد و جرقهای ایجاد شد که منجر به انفجار در تونل معدن شد” و راه حلش این است: ” از مردم میخواهم برای نجات کارگرانی که در عمق زمین گرفتار شده اند دعا کنند”!
در مقابل یکی از کارگران معدن میگوید: “از روز گذشته بوی گاز در معدن استشمام میشد. موضوع به مسئولان توضیح داده شده بود ولی در محل کارگاه یک دستگاه گاز برای سنجش گاز در معدن وجود نداشت. این تونل ها یکطرفه و محوطه بسته هستند و راه دیگری ندارند، در مدت یک ربع تا ۲۰ دقیقه اکسیژن تمام میشود و وقتی انفجار صورت میگیرد همه موجودات زنده در تونل بر اثر گازگرفتگی جان خود را از دست میدهند و متاسفانه تاکنون هیچ گونه عکس‌العملی از سوی مسئولان انجام نشده بود. بارها این موضوع را تذکر دادیم اما هر کسی اعتراضی میکرد از کار اخراج میشد”. این کارگر اضافه میکند که کارگران این در دو کارگاه در شیفت ۱۶ ساعته میکنند و ۸۰۰ هزار تومان دستمزد میگیرند اما همین حقوق هم پرداخت نشده و کارگران ۱۸ ماه حقوق طلب دارند.
این گوشه ای از حقایق مربوط به این انفجار است که بیان یک جنایت آشکار در حق کارگران است. مقامات از همین الان مسئولیت این فاجعه را به گردن کارگران سهل انگار می اندازند. عین این را در جریان فاجعه پلاسکو هم شاهد بودیم. امثال قالیباف و ارگان های حکومتی راست راست میگردند، خطا را به گردن ساکنین سهل انگار پلاسکو انداختند و آتش نشانان معترض را بعنوان توبیخ به محل های ناخواسته منتقل کردند. اینبار نباید آنها را راحت گذاشت.
کلیه ارگان های حکومتی، و کلیه مقامات حکومتی و دار و دسته های مختلف حکومت هم از ناامنی این معدن و معادن دیگری که هر سال تعداد زیادی قربانی میگیرد مطلعند، هم حقوق چند بار زیر خط فقر را خود تصویب کرده اند، هم از نپرداختن حقوق ها مطلعند و هم شاهد اعتراضات هر روزه کارگران بر سر این موضوع هستند. کارگران این معدن نیز بارها و بارها علیه این وضعیت اعتراض کرده اند، ناامنی معدن را بارها به ارگان های مختلف اطلاع داده اند، علیه نپرداختن دستمزدها بارها تجمع کرده اند، اما میگویند کسی به هیچ خواست آنها رسیدگی نکرده است.
این جنایت بی پاسخ نخواهد ماند و باید کل جامعه علیه آن بلند شود. اما در این لحظات نجات جان کارگران محبوس در زیر زمین و کارگران مصدوم فوری ترین کاری است که باید انجام شود و این بدون فشار همه جانبه مردم در آزاد شهر و در سراسر کشور صورت نخواهد گرفت. فشار به جنایتکاران حاکم را باید فورا و در سراسر کشور شروع کرد.
حزب کمونیست کارگری ایران
۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۶، ۳ مه ۲۰۱۷
