نگاهی به کنگره چهارم سکولار دموکرات ها در هامبورگ
یک کنگره، چندین افق – دو آلترناتیو
حبیب نصوحی
روزهای دهم و یازدهم ماه سپتامبر کنگره چهارم سکولار دمکراتهای ایران در هامبورگ برگزار شد. سخنرانان مختلف از موافقین و مخالفین دعوت شده بودند. سخنرانان با نظرات متفاوت ابراز عقیده کردند. حضار هم با تشویق جمعی یا محدود و فردی هم نظری و توافق شان را در قبال سخنان سخنرانان نشان میدادند. معلوم بود میزبانان این کنگره و فعالین سکولار دمکرات سبک کار و سیاستهای مختلفی دارند. فقط در دو مورد هم نظر بودند که بعضی بشکل آرام و منطقی و بعضی دیگر با هیجان و بدون رعایت حرمت دیگران ابراز نظر می کردند.
اما عمدتا سر دو موضوع هم نظر بودند؛ یکی موضع ضد کمونیستی شان بود و دومین قبول استراتژی جلب نظر دولتهای غربی از طریق مراجعه به دولتها و سفارتخانه های مختلف برای آلترناتیو شدن و همه باهم شدن مخالفین جمهوری اسلامی بود. این نظرات اما یک منتقد جدی داشت. آذر ماجدی این افق و استراتژی را نقد کرد. میهمانان دیگر از موضع تشویق و آرزوی موفقیت و آفرین بر شما واکنش نشان دادند.
آذر ماجدی گفت سکولاریسم ضروری است ولی کافی نیست. وی تاکید کرد که مواظب سکولاریسم راست باشید که صرفا در مورد اسلام موضع می گیرد و با ادیان دیگر کاری ندارد. وی ادامه داد که اولا از دمکراسی تصاویر مختلفی وجود دارد، از ترکیه تا فرانسه و آمریکا تحت شمول دموکراسی قرار میگیرند و ثانیا دموکراسی پاسخگوی معضلات و خواستهای مردم نیست. سوسیالیسم را برای آزادی و برابری و رفاه کارگران و زنان و پرستاران و معلمین و بیکاران و جوانان و برای رهایی کل جامعه میخواهد و اعلام کرد سازماندهی تمام اپوزیسیون زیر یک چتر امکان پذیر نیست. دو سه نفری به شیوه ای ناپسند با این سخنان برخورد کردند. آذر ماجدی ادامه داد که اپوزیسیون میتواند برسر احترام به آزادی بی قید و شرط بیان، عقیده، احزاب، تشکل و اعتراض و لغو مجازات اعدام به توافق رسد و متعهد شود که در برابر تکرار سناریوی افغانستان و عراق در ایران خواهد ایستاد. آذر ماجدی مراجعه به دولتها و سفارتخانه ها را برای آلترناتیو شدن نادرست خواند و گفت که اینها همان قدرتهایی هستند که جمهوری اسلامی را برای سرکوب انقلاب پنجاه و هفت به ایران آوردند، به حمله به افغانستان و عراق، به دخالت ناتو در لیبی و بمباران سوریه و عواقب این جنایات اشاره کرد و گفت دولتهای غربی برنامه شان “رژیم چنج” است نه ایجاد یک جامعه آزاد و برابر. آذر ماجدی “یک دنیای بهتر” برنامه حزبش را بعنوان آلترناتیو ارائه کرد.
دراین کنگره دو آلترناتیو دمکراسی و سوسیالیستی در مقابل هم ایستادند. طرفداران “دموکراسی” از هرکجا باشند، به هر زبانی صحبت کنند علیه سوسیالیسم تبلیغات تهمت آمیز و دروغین براه می اندازند. نباید به آنها متوهم بود. در این کنگره هم تبلیغات علیه سوسیالیسم شروع شد. میهمانی گفت: صحبتهای آذر ماجدی خارج از موضوع بود. این همان سخنرانی بود که وستروله ضد کمونیست، وزیر امور خارجه سابق و متوفی آلمان را “زنده یاد” خطاب کرده و همکاری همه با هم برای تو دهنی زدن به خامنه ای را تبلیغ کرده بود. یک فعال سکولار دموکرات بهانه گرفت که صحبتهای آذر ماجدی نوآوری ندارد! گویی سکولار دمکراسی پدیده ای نوآور است! یک فرد بعنوان سئوال میکروفون را گرفت و با اشاره به اینکه شوروی و چین را آذر ماجدی کمونیست نمیداند، کمونیسم امروز ما را با دین اسلام و اختلافات گروههای اسلامی همطراز اعلام کرد. معلوم است کسانی که توان ایراد به کمونیسم کارگری را ندارند باید فتوا صادر کنند. فعال دیگر از جناح چپ سکولار دمکراتها سوال کرد چه تضمینی هست که کمونیسم کارگری بعد از به قدرت رسیدن به تعهدات و برنامه اش عمل کند؟
فعالین جنبش کمونیسم کارگری سازماندهی میکنند تا برنامه و خواست هایشان به پرچم مبارزاتی جنبش کارگری، جنبش آزادی زن و جوانان معترض تبدیل شود. تضمین ما آنها هستند. اما کسانی که برای آلترناتیو شدن درِ دولتها و سفارتخانه ها را میزنند چه تضمینی دارند؟
۸ سپتامبر ۲۰۱۶