ترجمه – آرژانتین: اعتصاب ملی 28 آگوست ترجمه آزاد- حمید قربانی

آرژانتین: اعتصاب ملی 28 آگوست
Argentina: National Strike August 28
عکس: تظاهرات کارگران اعتصابی آرژانتین،  در روز اعتصاب ملی – 28 آگوست، 2014
Millions of workers went on strike around the country
میلیون ها کارگر در سراسر کشور اعتصاب کردند.
منبع خبر- سایت اخبار انقلاب- 29 آگوست 2014
ترجمه آزاد- حمید قربانی
جا دارد، این ترجمه را بعنوان یک شاخه گل رُز تقدیم به کارگران دلیر و بی باک و حق طلب معدن ذغال سنگ  بافق و کارگران و زحمتکشان شهر بافق و بویژه خانواده های کارگران اعتصابی و بازداشت شده توسط نیروهای سرکوبگر رژیم جمهوری اسلامی سرمایه داری نمایم. امیدوارباشم، که بعنوان یک تجربه مفید واقع شود.
یک عضو کنگره ی ملی آرژانتین ، نماینده کنگره،  از استان بوئنوس آیروس (Buenos Aires) کریستیان کاستیلو از حزب چپ  (PTS)  و کارگر عضو جبهه ((FIT اتحادیه های کارگری و یکی از شرکت کننده گانِ در اشغال جاده اصلی که در این اعتصاب ملی شرکت کرده است ، در این باره می گوید:
“میلیونها کارگر در سراسر کشور در این اعتصاب شرکت کرده اند. بیشترین آنها عضو اتحادیه هائی که فراخوان اعتصاب را داده اند، نیستند. اما ، آنها مایلند که پیام قوی و محکمی  را برای دولت و رئوسا بفرستند.”
کریستیان کاستیلو شخصاٌ با بقیه  رهبران  حزب اتحادیه ی سوسیالیست  و با
کارگران اعتصابی از کارخانه های  Kraft Foods, Lear, RR Donnelley، Pepsico, ÖDE و سایر کارگران و اعضای سازمان های اجتماعی در تظاهرات و اشغال جاده اصلی (Pan American Highway) شرکت نموده است.
کاستیلو می گوید : « با وجود اینکه  رئیس اتحادیه مرکزی  کارگران، بدون کوشش در سازماندهی کارگران و شرکت در تظاهرات ، فراخوان شرکت در اعتصاب ملی را (سراسری) را داده بود، اما شرکت کارگران توده ای است.»
 و او ادامه می دهد:
«تعداد زیادی از کارخانه های صنعتی، حتی لی آر و فولکس واگن تعطیل شده اند، آنجا، رئوسا، این روز را روز استراحت نامگذاری نموده اند، زیرا کارگران سر کار حاضر نشدند و آنجا پیدا نیستند. هر طوری که بوروکرات -های  اتحادیه ای  و ائوسای کارخا نه ها مایلند نامگذاری نمایند، آنها در این نام گداری آزاد هستند. اما، آنها، متروها  را  تقریبا متوقف شده یافتند. کارگران و مردم زحمتکش و عادی نارضایتی خود را از تورم، اخراج ها و مالیات بالای بر درآمد اعلام داشتند.»
در منظقه 11 در روز اعتصاب ملی جاده را بلوکه کرده اند. در بلوکه کردن جاده در نزدیکی پل Pueyrredón  کارگران شل، رهبران حزب اتحادیه ای سوسیالیست(PTS)  کارگران کاسا و هوندا، ونیز از کمیته ی  کارخانه Coca Cola shop-steward، اعضائی از اتحادیه ی معلمان , LAN: s (Airline ) shop-steward kommitté همراه سایراعضا و هواداران  گروههای چپ شرکت داشتند، یکی از رهبران به نام دِل کافیو که همراه رفقای کارگرش از اتحادیه ی کارگران مترو شرکت کرده است،چنین گفت:
« این سومین اعتصاب در سطح ملی است که رئیس جمهور کریستنا فرناندِز با آن روبرو شده است. حتی بوروکراتهای اتحادیه وقت زیادی  داشتند که چنین اعتصابی را فراخوان دهند. با وجود ترس و وحشت  زیاد موجود از اخراج های  توده ای در کارخانه ها ، و ابنکه  اتحادیه های مهم دیگر شرکت نکردند، میلیون ها کارگر تمایل دارند که شنیده شوند و اعتراض خود را بر علیه دولت  و رئوسا اعلام کردند.”
پلیس بر علیه تظاهر کننده گان که پل Pueyrredon   را بلوکه کرده بودند، تیر اندازی نمود.
در این اعتصاب و رژه  که با پرچم های سرخ تزئین  شده بود همچنین  یکی ازرهبران حزب (PTS) از اتحادیه کارگران  متروها با رفقایش شرکت کرده است. حتی نماینده گان احزاب چپ در پارلمان شرکت داشته اند.
متن اصلی گزارش، ویدئو و عکس ها را در لینگ زیر می توانید ببینید
http://revolution-news.com/argentina-national-strike-august-28/
موخره – مترجم-  ما گارگران،  تولید کننده اصلی نعم مادی و معنوی جامعه معاصر هستیم. ما، کارگران،  لیاقت رهبری جامعه بشری را داریم و نه، مفتخوران سرمایه دار، رئوسای کارخانه ها، بانک دارها،سردمداران دولت های سرکوبگر و کشیشان و ملایان مرتجع. به باور ما، کارگران، شما سرمایه – داران و نماینده گان سیاسی تان، سردمداران دولت های خون ریزتان، جرثومه های موئزه کن مذهبی تان و رئوسای  و اعضای قوای سه گانه تان، زائدترین، نالازمترین و مضرترین موجودات زنده ی روی کره ارض و خود طبیعت هستید که چون بختک خونمکی روی پیکر ما و متحدانمان یعنی سایر زحمتکشان جوامع امروزی افتاده اید و خون ما را می مکید. شما امروزه هیچ شرکتی در تولید مایحتاج جامعه ی انسانی ندارید.  شما  و سیستم گندیده  تان، دیگر فاسد شده اید، دیگر حتی به درد مردن هم نمی خورید، زیرا که مدتهاست که مرده اید، فقط باید دفن شوید. اگر که زنده بودن، مفید بودن به حال پیشرفت و ترقی جامعه انسانی درک و فهم شود و نه ایجاد جنگ و کشتار و قتل عامِ انسان های مفید و مولد و ویرانی مادر همه نعم مادی، زمین!
اما با این وجود، متأسفانه،  رفقای کارگر، این  هم درست است که  در شرایط کنونی اجتماعی یعنی جامعه سرمایه داری، با وجود اینکه سرمایه داران نالازم هستند، اما این انگل ها- دشمنان ما، یعنی طبقه ی حاکمه با غصب کارِ مرده ما، کارگران، پدران و اجداد ما، یعنی ابزار تولید، همه چبز را در دستان خون آلود خویش قبضه کرده اند  و بر این مبنا، ما را تبدیل به برده گانی کرده اند که فقط فرق ما،  با برده گان دوران باستان در این است که آنها یکبار و برای همیشه فروخته و یا اسیر می شدند و با زور شلاق به کار گمارده می شدند، ولی از حداقل مایحتاج زندگی برخوردار بودند، اما ما، باید  هر روز یک بار و به مدت چندین ساعت از روز که گاهی تا 18 ساعت نیز طول می کشد، یا بمدت معلومی از یک هفته و چند ماه و چند سال، خود را در بازار به سرمایه داران بفروشیم تا از قبل فروش نیروی کارمان، بتوانیم حداقلی برای امورات روزمره مان داشته باشیم تا زنده بمانیم و کودکانمان را،  برای تبدیل شدن به کارگران آینده بزرگ کنیم. سرمایه داران هر روز بر اثر همین کار مان، پول دار و پول دار تر شده و دستگاه عریض و طویلی به نام دولت، اساسا، برای سرکوب ما، بهم زده اند. طوری وانمود می کنند که ما چیزی نیستیم و آنها همه کاره اند. ولی در واقع این طور نیست، چونکه همه می دانند که جامعه ی معاصر را اساسا، ما  کارگران ساخته ایم، ولی زیر سلطه آنها قرار داریم، زیرا که اتحاد*1 نداریم و با یکدیگر در حال رقابت هستیم. ولی، این را  نیز بدانیم و آگاه باشیم، اگر ما متحد شویم، دست همدیگر را بگیریم، به چرندیات شان در باره خدا و میهن، منافع ملی و امنیتی ملی یعنی منافع سرمایه داران و امنیت سرمایه شان، گوش فرا ندهیم ویکدیگر را برای منافع آنها و به فرمان آنها در جنگ ها نابود نکنیم،  هبسته و سازمان بیابیم، تشکلات توده ای طبقاتی مان و بخصوص حرب سیاسی مان را ایجاد کنیم، لوله های توپ را بسوی آنها برگردانیم*2، آنها را چون خار و خاشاک می روبیم و خود و همه و حتی آنها را نیز، اگر زنده ماندند، رها می کنیم. آری، ما، این توان را داریم، نشان داده ایم که داریم. این را در انقلاب 1871 مشهور به کمون پاریس، انقلاب سرُخ کارگران روسیه ی در اکتبر 1917 و همچنین در ایران در سال 1357 و… نشان داده ایم. انجام این امر یعنی پیروزی انقلاب کمونیستی،  در اراده طبقاتی مان موجود است، فقط باید به این باور آوریم و آنرا از بالقوه به بالفعل، بوسیله مبارزه و نبرد طبقاتی، جنگ طبقات متضاد المنافع  تبدیل کنیم.
 اکنون جا دارد که به پشتیبانی از رفقای کارگرمان، کارگران اعتصابی معدن ذغال سنگ بافق و… برخیزیم*3.
این را نیز بدانیم که  ضامن پیروزی مان، اتحاد آگاهانه و انقلابی ماست. همبستگی بین المللی کارگری یگی از شرایط مهم و اساسی برای پیروزی  انقلاب کمونیستی و قهرآمیزماست. بکوشیم با یاری رسانی به هم طبقه ایهایِ مان، در سطح جهان، این همبستگی را تقویت کنیم، زیرا که دشمن ما، طبقه سرمایه دار، یک طبقه ی جهانی هست.
*1و 3- کارگران جهان، به پاخيزيد- سروده ای ازجوهيل، برگردان : پرتوياران وخوانش علی پيچگاه
https://www.youtube.com/watch?v=T-zwBHbBWew
الف- قطعنامه برشت:
rashiceage.blogfa.com/post-131.aspx
ب- برای آینده گان
https://www.youtube.com/watch?v=oW2mHLS7Vu4
30 آگوست 2014