حمایت از دادگاه ایران تریبونال
تشکیل وهدف دادگاه ایران تریبونال لندن – لاهه و در پایان محکوم کردن رژیم جمهوری اسلامی ایران نقطه عطفی در تاریخ مبارزات خستگی ناپذیر سی و چهار ساله مردم ایران می باشد.
من به سهم خودم به مردم مبارز و آزادی خواه ایران و به تمام فعالانی که در این کارزار مبارزاتی شرکت کردند و از خود مایه گذاشتند تبریک میگویم و دست آنها را به گرمی می فشارم و از صمیم قلب به آنها درود می فرستم. تا اینجای مبارزه خانواده های جانباختگان و زندانیان سیاسی و مردم دلسوز ومبارز و سازمانهای سیاسی اپوزیسیون که فعالین بی شماری را در این سه دهه از تاریخ معاصر ایران از دست دادند و دیگر در بین ما نیستند بلکه در قلب ما جای دارند نتیجه مبارزات خستگی ناپذیر خود را دیدند و آن را جشن گرفتند و آماده قدمهای بعدی هستند.
هر چند که این دادگاه در حال حاضر حکم و جنبه اجرایی ندارد ولی خودش زمینه چینی حرکات و مبارزات بعدی را فراهم آورده است. با برپایی این دادگاه بین المللی مردم جهان و دیگر دولتها فریاد دادخواهی سه دهه مردم در بند ایران را شنیدند ودیدند وفهمیدند که ماهییت این رژیم چیست. حتی آن دسته از حکومتهایی که پشتیبانان بی چون و چرای رژیم اسلامی بودند حالا با دیدی دیگر البته برای منافع و مصالح خودشان نه مردم ایران همچنانکه در تونس و مصر و لیبی هم دیدیم نگاه میکنند.
موضوعییت این دادگاه مردمی فقط به جنایات رژیم در سالهای دهه شصت ختم نمی شود بلکه کارزاری است علیه جنایتهای حکومت اسلامی در طی حاکمییت سی و چهار ساله اش و کل سیستم و ماهییت ضد انسانی و آزادی خواهی و جنایتکار بودن آن است.
در اقدامات بعدی باید روابط و مسایل حقوقی – دیپلماتیک – سیاسی – اقتصادی و نظامی رژیم را هدف مبارزات سیاسی قرار داد و به جامعه جهانی نشان داد که این یک رژیم قانونی و مردمی و نماینده آراء مردم نیست و با زور و سرکوب و خفقان حکومت میکند. این رژیم نباید در هیچ جایی نمایندگی داشته باشد چونکه نماینده واقعی مردم ایران نیست و در جامعه بین المللی حق ندارد و نمی تواند خود را نماینده این مردم جا بزند. کشورهای دیگر وقتیکه از دمکراسی وحکومت دمکراتیک و مردمی حرف می زنند باید روابط و مناسبات سیاسی و دیپلماتیک ونظامی خود را با رژیم قطع کنند و سران ونمایندگان ودیپلماتهایش را از جلسات بین المللی تحریم و اجازه شرکت نداشته باشند. سفارتخانه ها وکنسولگریها و دفاتر نمایندگی آن در خارج در اصل مراکز جاسوسی واداره اطلاعات و ارشاد اسلامی حکومت هستند و باید برای همیشه بسته شوند. هر نوع معامله سیاسی – نظامی و اقتصادی ممنوع شود چونکه این فقط مردم عادی هستند که از روابط و معامله های همه جانبه کشورهای خارجی و رژیم آسیب می بینند و دست اندرکاران رژیم ثروتمندتر و با دست بازتر به سرکوب مردم مبارز ادامه خواهند داد.
مبارزه برای محاکمه تمام افراد ریز و درشت رژیم در جلو چشم مردم ایران وجهان تا به زبان خودشان کتاب جنایاتشان را باز کنند و حقایق ناگفته آشکار شوند. آشکار کردن تمام زندانهای مخفی که فقط دست اندرکاران رژیم از آنها خبر دارند. رو کردن لیست اسامی تمامی اعدام شده گان و اسامی زندانیان سیاسی که هیچکس از وضعییت زندان و زنده بودنشان خبری ندارد. اقرار به محل گورهای دسته جمعی وانفرادی واسامی جان باختگانی که در آنجاها خفته اند. دست اندرکاران ریز ودرشت رژیم بطور حتم از جای آنها خبر دارند و بدون شک لیست اسامی آنها را هم دارند. با این وصف صحنه جنایات رژیم برای مردم جهان روشن خواهد شد و هم اینکه مردم انقلابی و خانواده های جان باختگان عزیز بتوانند با تقدیم شاخه های گل بر سر مزار این عزیزان یادشان را گرامی و نامشان را زنده نگه دارند.
جنایات جمهوری اسلامی همچنان ادامه دارند. وضعییت اسفبار زندانهای اوین – کهریزک – تبریز – سنندج – عادل آباد – وکیل آباد و گوشه وکنار کشور را ببینید روزی نیست که انسانی بالای چوبه دار نرود. وضعییت زلزله زدگان شهر اهر و اطراف را مشاهده کنید به جای آنکه به مردم آسیب دیده غذا و لباس گرم وسر پناه بدهند آنها را دستگیر و با آزار و شکنجه دادن روانه زندانهای تبریز وارومیه و اهر می کنند. هر روز شاهد آن هستیم که در گوشه و کنار کشور کارگران – دانشجویان – معلمان معترض – نویسنده گان و شاعران – جوانان بیکار- زنانی که نمی خواهند در زندان حجاب اسلامی باشند و فعالان سیاسی و غیره را به بهانه های مختلف دستگیر و روانه سیاهچالهای خود و سپس تعدادی از آنها را هم اعدام می کنند. وضعییت هلاکت بار اقتصادی مردم و افزایش بی سوادی روز افزون و نبود بهداشت و مسئله اعتیاد که دامن کل جامعه را گرفته است و هزاران نمونه دیگر که این رژیم باعث و بانی آنها میباشد.
این اعمال رژیم ددمنش و جنایتکار باید متوقف شوند و در اینجا فقط یک راه وجود دارد و آنهم سقوط جمهوری اسلامی می باشد. حمایت و پشتیبانی از دادگاه ایران تریبونال و نتایج حکم آن یکی از راههای مختلف مبارزه با رژیم قتل و کشتار است.
در اینجا بر عهده کمونیستها و کارگران سوسیالیست آگاه و مبارز چه گروهی و چه انفرادی است که با تمام دیگر اقشار آزادی خواه و مبارز جامعه دست در دست هم داده ومتحدانه علیه این حکومت جهل و سرمایه قدم نهایی را بردارند. هر چقدر که اپوزیسیون و مردم از هم جدا و پراکنده باشند و اتحادی در روند مبارزه وجود نداشته باشد طول عمر رژیم بیشتر خواهد بود.
زنده باد مبارزه سوسیالیستی
زنده باد آزادی و انسانییت
بهمن شیرازی 23/11/2012
.