یک سوم حداقل دستمزد زنان توهین به نیمی از جامعه
افسانه زیجی
بر طبق آمار و گزارش مشاور وزیر صنعت و معدن در ایران، “زنان در بسیاری از موارد یک سوم حداقل دستمزد قانون کار را دریافت می کنند”. حداقل دستمزد در سال 1394، 712425 هزار تومان است و کارگر زن به صرف زن بودنش یک سوم این مبلغ یعنی 237484 هزار تومان دریافت میکند. و این یعنی فاجعه. این را میدانیم که کارگران با حداقل دستمزد قانون کار زیر خط فقر زندگی میکنند و وضعیت شان هر روز برده وارتر می شود و حتی صاحبان سرمایه همین حداقل دستمزد را درست و به موقع به کارگران پرداخت نمی کنند. دریافت دستمزد برابر در قبال کار مشابه از حقوق و مطالبات پایه ای زنان است. اما متاسفانه در اروپا و کشورهایی چون سوئد نیز دستمزد زنان در قبال کار مشابه با مردان، کمتر از دستمزد مردان میباشد و ریشه این نابرابری و تبعیض را می توان در سیستم سرمایه داری و ضد زن یافت.
استقلال اقتصادی و اشتغال زنان کمک بزرگی است در جهت پیشرفت و مبارزه با وضعیت نابرابر موجود در جامعه. زنان در نظام سرمایه داری از هر طرف تحت ستم و فشار هستند و هر روزه در تقابل با این وضعیت اسفبار قرار می گیرند. قوانین ارتجاعی و ضد زن در جمهوری اسلامی مزید بر علت شده و فقر و فرودستی بیشتری به زنان تحمیل میکند .این شرایط نابسامان و نابرابر از هر طرف زنان را زیر منگنه قرار داده است. وقتی زن با یک سوم حداقل دستمزد باید زندگی را بچرخاند که قطعا امکان پذیر نیست. این توهین به نیمی از جامعه است. زیر بار فقر و نداری زنان زیادی به مواد مخدر و تن فروشی روی می آورند.
بر اساس گزارش معاون اداری و امور مالی مجلس”ستاد مبارزه با مواد مخدر”، اعتیاد زنان رو به افزایش است. این آمارها که از طرف کار بدستان و عوامل جمهوری اسلامی اعلام می شود هنوز واقعیت صد در صد جامعه را نشان نمی دهد اما بر اساس همین آمارها وضعیت زنان و روی آوردن شان به مواد مخدر سرسام آور است تا جایی که با “زنانه شدن اعتیاد در ایران” از آن اسم می برند. پرداخت یک سوم حداقل دستمزد به زنان، هرچه بیشتر آنها را به تن فروشی و مواد مخدر سوق میدهد.
وضعیت اسف بار و تحت فشار بودن زنان همزاد جمهوری اسلامی است. چنین قوانین و نظامی نمیتواند جوابگوی این همه بدبختی و نابسامانی زنان در جامعه باشد. راهی میانه ای در کار نیست. جمهوری اسلامی باید سرنگون شود.
***