متن پیاده شده مصاحبه تلویزیون پرتو با اسماعیل ویسی
مجازات اعدام بدون قید وشرط ملغی باید گردد!
تلویزیون پرتو: اخیرا در شهر سنندج اخباری بدست ما رسیده است که کیومرث نصیری ، نوجوان زیر 18 سال در یک نزاع دسته جمعی، فردی را بطور غیر عمد به قتل رسانیده است بیداگاه حکومت اسلامی، مجازات قصاص را به وی تحمیل کرده است. ماجرا چیست ؟ چرا رژیم اسلامی کودکان را زندانی و مجازات مرگ را در مورد آنان اجرا می کند؟
اسماعیل ویسی: قبل از اینکه به سوال شما جواب بدهم باید تاکید کنم که مجازات اعدام، جنایت سازمانیافته و آگاهانه دولت و نهاد حاکمیت علیه مردم بیدفاع است. اعدام قتل عمد دولتی است. قربانیان اعدام هر که باشند، در این واقعیت تغییری نمیدهد که حکومت اسلامی در ایران بخاطر ارعاب جامعه و گستراندن چتر سرکوب و اختناق و خفه کردن هرگونه صدای نارضایتی اجتماعی بطور روزمره اعدام کرده و میکند. اعدام نه مجازات است و نه با اجرای قانون مجازات اعدام عدالتی در جامعه اجرا میشود. به همین خاطر است که، ما حزب حکمتیست برای الغای بی قید و شرط مجازات اعدام تلاش میکنیم. ماشین کشتار جمعی جمهوری اسلامی ماشین اجرای مجازات اعدام در طول حاکمیت ارتجاعی اش که میتوان گفت همزاد آن می باشد بیوقفه و در ابعاد هرچه وسیع تری بکار خود ادامه داده و تاکنون حدودا 150 هزار انسان را در جامعه ایران از فعالین کمونیست، کارگران برابری طلب و آزادیخواه و فعالین جنبشهای سیاسی- اجتماعی و هرکسی که اظهار نارضایتی کرده و به عملکرد و موجودیت سیاسی- اجتماعی اش معترض بوده است، برای حفظ بقای خود، به جوخه اعدام سپرده است. بعبارتی اعدام وکشتار جزء لاینفک این رژیم می باشد. در سطح جهانی بعنوان بزرگترین قاتل شناخته شده است. جهت اطلاع بیشتر شما به تازه ترین گزارشی که در روز 18 فروردین ماه 1395 – 6 آوریل 2016 در سایتهای فارسی زبان منتشر شده و مستند و غیر قابل انکار است اشاره می کنم. در گزارش آمده است . تعداد اعدام‌ها در سال 2015 بیش از 50 % نسبت به سال 2014 افزایش داشته و این تعداد اعدام از سال 1989 تاکنون بی‌سابقه بوده. در سال گذشته 1634 نفر اعدام شده اند. 89 درصد اعدام‌ها در سال 2015 در سه کشور ایران، پاکستان و عربستان انجام شده است. سازمان عفو بین الملل در گزارش خود تصریح کرده است که سال 2015 در ایران 977 نفر را حکومت اسلامی اعدام کرده است. این در حالی است در سال 2014 تعداد اعدام ها در ایران 743 نفر بوده است. در میان اعدام‌شدگان چهار نفر زیر 18 سال بوده‌اند که بنا بر تعریف کودک محسوب می‌شوند و اعدام آنها نقض پیمان‌های بین‌المللی است. عملا در دولت تدبیر و امید روحانی مجازات اعدام سیر صعودی داشته است.
اینها گوشه ای از آمار اعدامهائی است که به بیرون درز کرده و بخشا در زندان و بخشا در ملا عام صورت گرفته است. جمهوری اسلامی و روحانی در دنیای دیپلماتیک لبخند میزنند و در ایران و منطقه قصابی میکنند. شرکای جمهوری اسلامی و دولتهای مدافع “حقوق بشر” که خود مشغول جنایت در خاورمیانه اند بخاطر سود و منافع خود، به سکوت مرگبارشان ادامه میدهند. اما برای مردم ایران مسئله روشن است: این حکومت کشتار، اعدام و جنایت، سرمایه داری، استثمار و تبعیض است. این حکومت بدون ریختن خون و بدون اعدام نمیتواند به بقای ننگینش ادامه بدهد. به همین دلیل بدون تردید میتوان گفت اعدام قتل عمد دولتی است. اعدام جنایت سازمانیافته و آگاهانه دولت و نهادهای قدرت علیه مردم بیدفاع و عملا سلب حق حیات بطور آگاهانه از انسان است. ما بعنوان حزب حکمتیست از هر حرکت وجنبشی برای لغو مجازات اعدام در ایران و هر جای جهان قاطعانه حمایت میکنیم و تمامی انسانهای آزادیخواه و احزاب و جریانات سیاسی- اجتماعی مخالف مجازات اعدام را فرامیخوانیم که برای الغای بی قید و شرط مجازات اعدام بمیدان بیایند.
در رابطه با کیومرث نصیری همانطوری که در سوال شما آمده است، ایشان درسال 1393 که کمتر از 18 سال داشته است در یک نزاع دسته جمعی، فردی را بطور غیر عمد به قتل رسانیده است ” بیداگاه حکومت اسلامی، در مهرماه 1394 در اولین جلسه دادگاه به ریاست قاضی حامد سلطان‌بخش در شعبه یک دادگاه کیفری سنندج ، مجازات مرگ (قصاص) را به وی تحمیل کرده است، این حکم اخیراً به اطلاع او رسیده است.
در حال حاضر در زندان مرکزی شهر سنندج، بغیر از کیومرث نصیری، 4 نوجوان دیگر بنامهای یوسف محمدی، زمان بازداشت 14 ساله ، هیمن اورامی نژاد، زمان بازداشت زیر 18 سال ، سیاوش محمودی زمان بازداشت 17 ساله ، آمانج حسینی (اویسی) زمان بازداشت 17 ساله ،هماکنون در زندان بسر میبرند. این نوجوانان متاسفانه بدلیل جرائمی چون قتل غیر عمد، درحین نزاع هائی که در اوان جوانی و نو جوانی پیش میاید، زندانی و زیر حکم اجرای مجازات اعدام و قصاص در زندان شهر سنندج هسنتد و ممکن است هر آن مجازات مرگ در مورد شان اجرا شود. تلاش برای نجات این جوانان باید جزیی از تلاش جبهه آزادیخواهی و برابری طلبی باشد.
تلویزیون پرتو: راجع به وضعیت کیومرث و 4 نوجوان دیگر که بیداگاه حکومت اسلامی حکم اعدام را به آنان تحمیل کرده است و هر آن ممکن است، حکم مرگ در موردشان اجرا شود صحبت کردید. سوال اساسی این است چرا قصاص؟ این چه پدیده ای است و چرا حکومت اسلامی به صدور حکم اعدام در زمینه های(جرائم) متفاوت متوسل می شود؟
اسماعیل ویسی: بطور قطع در این رابطه حکومت اسلامی سرمایه داران در ایران مقصر و بانی اصلی چنین وضعیتی است. بجای اینکه کودکان و نوجوانان در دنیای شاد کودکی خود بسر ببرند حق و حقوق انسانی- اجتماعی شان برسمیت شناخته شود و از خشونت بدور باشند، از زندگی شاد، ایمن و خلاق لذت ببرند، از رفاه و امکانات رشد مادی و معنوی در محیطی پویای تربیتی و اجتماعی برخوردار باشند، ممنوعیت کاری،تضمین عدم تنبیه بدنی فشار و آزار روانی در محیطهای آموزشی و اجتماعی برخوردار باشند دنیای سرمایه و قوانین خشن و ضد انسانی آن زندگی نابرابر و غیر انسانی را به آنان و خانواده هایشان تحمیل کرده است . سرکوب و رشد و گسترش روزافزون اخنتاق سیاسی وبرسمیت نشناختن حق و حقوق ابتدائی مردم، دستگیری وحبس فعالین کارگری، سیاسی- اجتماعی ، دخالت در زندگی خصوصی مردم بویژه زنان و جوانان، عدم تامین و امنیت شغلی و معیشتی،رشد و گسترش بیکاری، فقر و فلاکت و تعرض گسترده و افسار گسیخته به سطح زندگی و معیشت اکثریت مردم، رشد و گسترش پدیده های شوم کودکان کار و خیابانی، کارتن خوابی، فحشا و اعتیاد در میان جوانان زیر سن 18 سال در سطح مدارس راهنمائی، حاشیه نیشنی از شاخص های اساسی و غیر قابل انکار امروز جامعه ایران به یمن وجود حاکمیت ضد انسانی رژیم اسلامی سرمایه داران می باشد. رژیمی که در بن بست اقتصادی – سیاسی و اجتماعی قرار گرفته و برای ادامه حیات ارتجاعی و استثمارگرانه، از سوق دادن هرچه بیشتر جامعه به استیصال، فقر و فلاکت و عملا گرسنگی دادن توده مردم زحمتکش برای تحمیل شرایط بدتر، متفرق کردن مبارزات کارگری و اجتماعی از هیچ ترفندی دریغ نمیورزد. بدلیل وجود این شرایط بسیار مخاطره آمیز و تثبیت و تحمیل ناچیزترین سطح زندگی و دستمزد 4 برابر زیر خط فقر ، که عوارض منفی انسانی- اجتماعی آن گسترش هر چه بیشتر فقر، فلاکت، استیصال و گسترش پدیده کودکان کار و خیابان ، فحشا، تن فروشی، اعتیاد و دیگر مصائب اجتماعی می باشد در نظر بگیرید. در حال حاضر حدودا 250 کودک با مادرانشان در سیاه چالهای اسلامی بسر می برند. بجای آنکه در دنیای کودکی شان زندگی کنند. چقدر رنج آور است و تاثیرات مخرب چنین وضعیت تحمیل شده به آنان، در تداوم زندگی شان ، چگونه خواهد، بود؟
اما چرا مجازات قصاص؟ این چه پدیده ای است و چرا حکومت اسلامی به چنین عمل شنیعی متوسل میشود؟ ببینید مجازات قصاص- اعدام ضد انسانی ترین عملکرد برای سلب حق حیات از انسان بطور آگاهانه و جزو قوانین عقب مانده اسلامی می باشد. وضعیت و شرایطی که رژیم اسلامی به جامعه ایران تحمیل کرده است اسف بار است، این وضعیت نارضایتی عمیقی را در میان اکثریت توده مردم دامن زده است ، جنایتکاران حکومتی بر این مسئله آگاه هستند. بر همین اساس است که از متحد شدن و متشکل شدن و همیاری و همبستگی توده های مردم در هر سطحی واهمه دارند و با تمامی امکانات به سرکوب آنان می پردازد. حکومتی که بزرگترین قاتل مردم در آن جامعه است و تاکنون حدودا 150 هزار نفر را با برنامه و سازمانیافته اعدام کرده است. اینها میخواهد با اجرای قانون مجازات قصاص، بدست خانواده افرادی که متاسفانه به قتل رسیده اند، نشان بدهند که عادل هستند و عدالت را رعایت می کنند اما در واقع هدفی جز دامن زدن به تفرقه و جدائی و نفرت پراکنی در جامعه ندارند. با متوسل شدن به این شیوه تلاش می کنند با استفاده از احساسات مردم و عواطف خانواده مقتول، جنایات خود را لاپوشی کنند. این سیاستی است آگاهانه، می توان و باید آنرا بشکست کشانید!
تلویزیون پرتو: بعنوان سوال آخر پیام شما بطور کلی برای مردم آزدایخواه در کردستان و بویژه شهر سنندج و خانواده هائی که فرزندانشان به قتل رسیده اند و اکنون این 5 نفر ،که بیداگاه حکومت اسلامی حکم اجرای مجازات قصاص را بر آنان صادرکرده است چیست و مردم چکار باید بکنند؟
اسماعیل ویسی : باید تاکید کنم عمیقا با خانواده هائی که عزیزان و جگرگوشه هایشان را از دست داده اند احساس همدردی میکنم. با تمام وجود عواطف، فشارهای روحی و روانی را که در نتیجه از دست دادن فرزندانشان بر آنان وارد شده است، درک می کنم و قطعا نه تنها افراد فامیل و دوست و آشنایانشان، بلکه هرانسان شریفی در آن جامعه ودر محل سکونتشان، آنان را درک می کند. غم از دست دادن عزیزان و نزدیکان سنگین است! اما راه چاره تقابل و متوسل شدن به اجرای مجازات قصاص نیست. کشته شدن کسی که بعنوان قاتل معرفی شده است، دردی را درمان نخواهد کرد. منجر به بازگشت عزیز از دست رفته نخواهد شد. این عمل بجز اینکه پدر و مادر و خانواده هائی دیگری را داغدار کند و تفرقه و جدائی و نفرت پراکنی و دشمنی به بار بیاورد ثمر دیگری ندارد. مقصر اصلی که حکومت اسلامی است که تبرئه شده و و سود میبرد
بخشش و متوسل شدن به عشق و عواطف انسانی برای جلوگیری کردن از قتل و کشتار مجدد و داغدار نکردن خانواده ای دیگر تنهاراه چاره ممکن است. همسایه ها، دوستان و آشنایان در شهر و محل سکونت می توانند نقش اساسی ایفاء کنند. با خانواده مقتولین تماس برقرار کرده و ضمن ابراز همبستگی و همدردی اجتماعی با آنان، تفاضای عفوو قانع کردنشان به گذشت و بخشش بسیار مؤثر است. بخشش قاتل ممکن است. در شهر مریوان در تابستان گذشته خانم ثویبه سرداری با تصمیمی بسیار انسانی، قاتل فرزندش را بخشید. در شهر سنندج چندی قبل آقای یدی همیلی ، هنگام اجرای حکم قصاص، در تصمیمی انسانی، طناب دار را از گردن ” قاتل ” در آورد و او را بخشید.هم خانم ثویبه و هم آقای یدی، زندگی مجدد را با تصمیمی انسانی به آنان باز گرداندند. مجسم کنید. عمق این حرکت انسانی را و ایجاد شوق وشادی در مادر و پدر و سایر افراد فامیل و آشنایان آن افراد. در سطح ایران موارد مشابهی طی 2-3 سال اخیر بسیار اتفاق افتاده است.
تقاضای انسانی من و قطعا تمامی انسانهای شریف در کردستان از خانواده مقتولین و شاکیان این 5 نفر کیومرث نصیری- یوسف محمدی – هیمن اورامی – سیاوش محمودی. – آمانج حسینی (اویسی ) که تصمیمی انسانی بگیرند. تصمیمی مشابه آنچه آن 2 نفر در شهرهای مریوان و سنندج گرفتند. آنان را ببخشند. زندگی را به آنان باز گردانند. این حرکت عمیقا انسانی و غیر قابل فراموشی است! امیدوارم که خانواده های مقتولین چنین تصمیمی بگیرند و این افراد از مرگ نجات پیدا کنند. این تقاضای انسانی و اساس پیام من است!
یک نمونه دیگر از بخشش- در کرمانشاه
هنگام پیاده کردن متن مصاحبه، با گزارش دوباره بخشش- مادر مقتول، طناب دار را از گردن قاتل در آورد منتشر شده در 28 فروردین ماه 1395 از کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، در شهر سنندج روبرو شدم. مختصر گزارش سحرگاه روز چهارشنبه 26 فروردین‌ماه 1395، در زندان مرکزی شهر سنندج، مادری پس از9 سال بردباری از خون فرزندش گذشت و قاتل فرزندشرضا جلالی اهل کرمانشاه را بعد از گذشت 9 سال زندان، در پای چوبه دار بخشید. او پس از درآوردن طناب دار از گردن قاتل فرزندش، به وی پیشنهاد میکند که در مناطق محروم کردستان یک مدرسه بنا کند. چقدر زیبا و مسرت انگیز است. باز گرداندن زندگی به انسانی!
اسماعیل ویسی
4 اردیبهشت 1395- 23 آوریل 2016
