اخبار کارگری
بخش ایران: نسان نودینیان
بخش بین المللی: داوود رفاهی
تجمع اعتراضی کارگران خط لوله ی پالایشگاه گاز فراشبند با خانواده!
جمعه٢٧اسفندماه، کارگران خط لوله ی پالایشگاه گاز فراشبند باهمراهی خانواده در اعتراض به عدم پرداخت بموقع حقوق،عیدی ومطالبات دیگر، نداشتن قرار داد کاری،عدم ارائه فیش حقوقی و اخراج بدون دلیل کارگران دست به تجمع در مصلی فراشبند زدند.
کارگران با بیان اینکه در محیط کار هیچگونه آرامش روحی نداریم و تمامی ماه ها باید با شکایت و تجمع حقوق خود را بگیریم گفتند: چند روز دیگر عید نوروز است و ما نیز هرکدام بیش از ٧٠٠ الی ٨٠٠ هزار تومان به مغازه ها بدهکاریم و دیگر کسی به ما قرض نمیدهد و پیمانکار نیز میخواهد با مقدار ٥٠٠ الی ٦٠٠ هزار تومان عیدی و سنوات ما را رد کند.
تجمع اعتراضی نسبت به اخراج کارکنان بیمارستان شهر کتالم رامسر
(٢٥اسفند)،جمعی از کارکنان بیمارستان واهالی شهرکتالم رامسردراعتراض به اخراج ٥٠نفر ازکارکنان وکادر درمانی دست به تجمع دراین بیمارستان زدند.
مسؤولان ارشد شهرستانی در بیمارستان کتالم حضور نیافته‌اند. مردم و کارکنان بیمارستان نیز از خروج دکتر صلواتی معاون اداری مالی دانشگاه آزاد جلوگیری میکنند و درب ورودی بیمارستان قفل شده است تا به گفته خودشان تکلیف این تصمیمات و کارکنان این مجموعه روشن شود.
به گزارش منابع خبری محلی،در آستانه شب عید و فرا رسیدن ایام تعطیلات نوروزی، در شهرستانی گردشگری همچون رامسر حوالی ظهر روزگذشته دانشگاه آزاد تنکابن اقدام به اخراج ٥٠نفرازکارکنان و کادر درمانی بیمارستان شهر کتالم در شهرستان رامسر کرده است.
این تصمیم عملا به تعطیلی بیمارستان شهر کتالم خواهد انجامید.
تجمع کارگران سندیکای واحد در اعتراض به دستمزدهای زیر خط فقر
روز ٢٥ اسفند تعدادی ازرانندگان وکارگران شرکت واحداتوبوسرانی بنا بر قراری قبلی در اعتراض به تعیین دستمزد کارگران چند برابر زیر خط فقر درمقابل وزارت کار حضوریافتند. این درحالی بود که با توجه به تجمعات اعتراضی کارگران شرکت واحد در سال جاری، پس از فراخوان سندیکا برای حضور در مقابل وزارت کار فشارهای مدیریتی و حراست بر کارگران افزایش یافت و مرخصی کارگران و رانندگان لغو گردید. همچنین استقرار نیروهای پلیسی و امنیتی در مقابل وزارت کار مانع از برگزاری تجمع اعتراضی کارگران گردید. حضور اعتراضی کارگران شرکت واحد که به دلیل تعیین دستمزد ناعادلانه و چند یرابر زیر خط فقر سال ٩٦ در مقابل وزارت کار صورت گرفته بودپس از ساعاتی پایان یافت.
دومین روز تجمع اعتراضی کارگران پیمانکاری کارگاه مرکزی پالایشگاه آبادان
از صبح روز پنجشنبه ٢٦اسفند کارگران پیمانکار شرکت “بهساخت فراز جنوب” که در کارگاه مرکزی پالایشگاه آبادان کارمیکنند، بواسطه تعویق پرداخت دو ما مزد ، سنوات خدمت و نیز پاداش و عیدی پایان سال دست ازکار کشیده ودر مقابل محل کارگاه مرکزی پالایشگاه آبادان دست به تجمع اعتراضی زدند. این کارگران روز گذشته نیز در اعتصاب بودند و زیر فشار این اعتراضات کارفرما مجبور شد ٥٧٠ تومان به صورت علی الحساب به کارگران پرداخت کند. امروز نیز یک میلیون دیگر به حساب کارگران واریز شد. ولی کارگران تمام طلبهایشان را میخواهند.
کارگران پیمانکاری کارگاه مرکزی پالایشگاه آبادان همچنین به سطح نازل حقوقهایشان اعتراض دارند و میگویند با وجود اینکه بیشتر آنها کارگر فنی هستند اما به آنان حداقل دستمزد پرداخت میشود. در حالی که سقف دستمزد کارگران فنی و متخصص بین هشت میلیون تا ١٢میلیون ریال است . کارگران خواستار دستمزد مساوی در برابر کاری مساوی هستند.
تجمع اعتراضی پیمانکاران برق کردستان مقابل اداره برق
آنها به عملکردشرکت توزیع برق استان درانجام تعهداتش اعتراض كردند
١٠٠نفر از کارگران کارخانه روغن نباتی قو دست به تجمع زدند
از ساعت ٩ صبح روز ٢٦ اسفند در حدود ١٠٠نفر از کارگران کارخانه پارس قو تولید کنند روغن نباتی قو به نمایندگی از ٢٣٠ کارگر این کارخانه در اعتراض به عدم پرداخت دستمزد ماههای دی، بهمن ، اسفند و عیدی آخر سال و عدم واریز حق بیمه (دی و بهمن) ٩٥ آنها مقابل شرکت نهان گل، سهم دار عمده کارخانه روغن نباتی قو تجمع کرده‌اند. به گفته کارگران کارفرما تنها برای تعدادی از کارگران مزد و مزایای دی ماه را واریز کرده است. عدم واریز ٢ ماه حق بیمه هم موجب شده دفترچه بیمه‌های تامین اجتماعی‌مان تمدید یا تعویض نشود.
پایان اعتصاب چهاروزه کارگران شهرداری بروجرد بدنبال پرداخت یک ماه حقوق وعیدی!
روز ٢٦ اسفند اعتصاب چهارده روز کارگران شهرداری با پرداخت یک ماه حقوق و عیدی آنها موقتا پایان گرفت. این کارگران ٦ ماه دستمزد طلب دارند. کارگران شهرداری بروجرد در آخرین تجمعی که مقابل ساختمان شورای شهر (روز چهارشنبه ١٨اسفند ماه) برگزار شد به نشانه اعتراض به صورت نمادین سفره خالی را مقابل ساختمان شورای شهر پهن کردند و پیگیر طلبهایشان شدند
ویژه پیامهای نوروزی
پیام اتحادیه آزاد کارگران ایران به مناسبت فرا رسیدن سال ١٣٩٦
بار دیگر سر سبزی و طراوت در حال سر برآوردن از واپسین روزهای زمستان است و مام طبیعت آغوش خود را برای زایشی نو باز کرده است تا نوید بخش آغازی برای زندگی و حیات در پهنه زمین باشد. اما سهم ما کارگران از این تولد عظیم و شکوهمند چیزی جز فقر و فلاکت، عدم پرداخت مزد و اخراج سازیهای خانمان برانداز تا واپسین روزهای سال نبوده است و شادی چند روزه ی بودن در کنار خانواده به مناسبت ایام نوروز چیزی است که به سرعت سپری و در پس آن کوهی از رنج و محنت تا پایان سالی دیگر همراه مان خواهد شد.
با این حال و علیرغم این چرخه ضد انسانی حاکم بر زندگی ما کارگران، امید به برپائی دنیایی بهتر و مبارزه برای رهائی از ستم، آن چیزی است که به ما انگیزه ای بالا برای زندگی و بودن می بخشد و ما با این امید، امسال نیز همچون سالهای گذشته قدم در سال نو خواهیم گذاشت و مبارزات بی وقفه ای را که تا واپسین روزهای سال گذشته در جای جای کشور ادامه دادیم با اتحاد و قدرت عمل بیشتری از سر خواهیم گرفت.
هر چند در سال ١٣٩٥ توام با تحمیل فقر و فلاکت بیشتر، سرکوب اعتراضات حق طلبانه کارگران ایران ابعاد گسترده تری پیدا کرد با این حال ایستاگی متحدانه و جسورانه ما کارگران در سال گذشته بیش از پیش قدرت سرکوب را به چالش کشید و کارگران هپکو، روغن نباتی جهان، پلی اکریل اصفهان و…، با راهپیمائی های باشکوه و بازنشستگان لشکری و کشوری با تجمعات متحدانه و بی وقفه خود نشان دادند که هیچ نیرویی را، یارای وادار کردن طبقه کارگر ایران به تمکین به شرایط مصیبت بار کنونی نیست. گذشته از این اعتراضات رو به پیش، اعتصاب غذای مشترک جعفر عظیم زاده و اسماعیل عبدی و به چالش کشیدن رویکرد امنیتی به فعالیتهای صنفی و مدنی، که موج عظیمی از حمایتهای کارگران و معلمان در داخل کشور و طبقه کارگر جهانی را به همراه داشت نشان داد که از این پس سرکوب فعالیتهای صنفی و مدنی و امنیتی کردن اعتراضات کارگران و معلمان چیزی نیست که دستگاه سرکوب براحتی قادر به پیشبرد آن باشد.
در سالی که گذشت، راهپیمائی ها و اعتراضات کارگران مراکز مختلف تولیدی و صنعتی و پیوستن خانواده ها به این اعتراضات، شکل گیری اعتراضات بیکاران در بخشهایی از کشور، به میدان آمدن جنبش عدالتخواهانه دانشجویی، شکل گیری اعتراضات سراسری در میان بخشهایی از کارگران همچون مخابرات و برق، تجمعات متحدانه بازنشستگان لشکری و کشوری و همبستگی کارگران و معلمان، همه و همه، نقطه عطفی در اعتلای جنبش عدالتخواهانه مردم ایران بود که بی تردید با آغاز سال نو وارد مراحل تعیین کننده ای در مصاف با وضعیت مصیبت بار موجود خواهد شد. مصافی که بویژه علیه فقر و فلاکت و دستمزدهای چندین برابر زیر خط فقر، اتحاد و همبستگی هر چه بیشتری را در میان کارگران و معلمان و بازنشستگان به ارمغان خواهد آورد و جنبشی عظیم و سرکوب ناپذیر را در برابر شرایط فلاکت بار موجود شکل خواهد داد.
ما در اتحادیه آزاد کارگران ایران، خود را بخشی از این مبارزه و رشد و اعتلای آن میدانیم و با تاکید بر تجدید نظر فوری در حداقل مزد سال ١٣٩٦ و فراخوان به کارگران برای اعتراض به آن، عید نوروز را به عموم مردم شریف ایران، بویژه به خانواده های کارگران و معلمان دربند و تمامی زندانیان آزادیخواه صمیمانه تبریک میگوییم و به همه عزیزانی که در دفاع از حقوق انسانی مردم ایران، عید نوروز را پشت میله های زندان سپری میکنند درود میفرستیم .
ما تلاش و مبارزه و اتحاد و همبستگی بیشتر برای پایان دادن به وضعیت مشقت بار کنونی را سرلوحه آغازی دگرگون کننده در سال نو قرار خواهیم داد و همدوش و همراه با همه کارگران و معلمان و بازنشستگان در سراسر کشور، لحظه ای از مبارزه برای دست یابی به حقوق انسانی مان باز نخواهیم ایستاد.
اتحادیه آزاد کارگران ایران – ٢٩ اسفند ماه ١٣٩٥
با شادباش سال نو
ما زندانیان سیاسی بهنام (اسد) ابراهیم زاده، امیر امیرقلی و زانیار مرادی فرا رسیدن سال نو، سال ٩٦ را به همگان تبریک میگوییم. سال سختی را پشت سر گذاشتیم. متاسفانه در این روزها که طبیعت نوید بهار دیگری را میدهد، باز هم باید از اینکه چه سختی هایی را پشت سر گذاشتیم، سخن بگوییم. میدانیم که در آستانه سال نو بسیاری از شما مردم بخاطر اینکه فرزندتان و یا یکی از عزیزان و بستگان نزدیکتان، در زندانند و کنارتان نیست، درد دارید. میدانیم بسیاری از شما که عزیزی را از دست داده اید و یا عزیزی را در زیر احکام وحشیانه اعدام دارید، جایشان را در این ایام شادی و جشن گرفتنها خالی می بینید و درد دارید. میدانیم بسیاری از شما که ماهها حقوق و دستمزدتان را نگرفته اید، شما که با دستمزدهای چند بار زیر خط فقر، دستمزد ٩٣٠ هزار تومانی که برای سال ٩٦ تعیین کرده اند، زندگی و معیشتتان در خطر است و شما که دغدغه هزینه های سرسام آور ایام عید را هم دارید، فرارسیدن نوروز، برایتان کمرنگ تر و کمرنگ تر میشود. و خلاصه اینکه برای بسیاری از شما مردم، این ایام شادی با غباری از غم نیز همراه است.
ما را در کنار خود بدانید و بیایید تا همه با هم عهد ببندیم و اجازه ندهیم که غبار غم ودرد ، شادی نوید بخش برای زندگی ای بهتر را از دلهایمان دور کند. به فریاد اعتراض علیه فقر چند هزار نفر از معلمان، بازنشستگان و معترضینی که در همین اسفند ماه در مقابل مجلس با شعارهایی چون خط فقر ٤ میلیون ، حقوق ما یک میلیون طنین انداخت، فریادی که هر روز گسترده تر میشود، فکر کنیم. به مارش اعتراض کارگران هپکو فکر کنیم که با سرود زیر بار ستم نمی کنیم زندگی، سرود همبستگی همه ما مردم را سر دادند. به طنین شعار زندانی سیاسی آزاد باید گردد، در تجمعاتی که در برابر مجلس و زندان اوین به پا شد فکر کنیم. به اعتراضاتی که در دانشگاهها به راه افتاد و بیانیه فراگیرش را هم دادند و گفتند نه به تفکیک جنسیتی فکر کنیم. به مبارزین اعتراض علیه اعدام و برای حق حیات فکر کنیم. به همه اینها فکر کنیم و در کنار هم متحد و پرامید بهار را جشن بگیریم. نوروز را جشن بگیریم. ما بر این باوریم که همه چیز از بهاری خجسته حکایت دارد. به استقبالش برویم. سال نو بر همگی شاد. نوروزتان پیروز
بهنام ابراهیم زاده، امیر امیر قلی پور و زانیار مرادی از زندانهای رجایی شهر و اوین
اسفند ٩٥
گزارش
٨٠ کارگر خدماتی ناحیه ٤ شهرداری اهواز مطالبات مزدی ٩٥ خود را دریافت نکرده‌اند
٨٠ نفر از کارگران خدماتی ناحیه ٤ شهرداری اهواز مطالبات مزدی دی، بهمن، اسفند و عیدی خود را دریافت نکرده‌اند.
عدم پرداخت٤ماه حقوق وعیدی کارگران اداره کل ورزش و جوانان استان همدان!
٤ماه حقوق وعیدی کارگران اداره کل ورزش و جوانان استان همدان پرداخت نشده است. کارگران و نیروهای شرکتی اداره کل ورزش و جوانان استان همدان هنوز منتظر دریافت چهارماه حقوق و عیدی خود هستند.
عدم پرداخت١٦ماه حقوق کارگران کارخانه سپید نام زاگرس!
:١٦ماه حقوق کارگران سپید نام زاگرس بزرگترین کارخانه تولید اتصالات الکتروفیوژن گازوآب واقع در شهرکرد،منطقه صنعتی سامان ٢پرداخت نشده است.
کارگران کارخانه سپید نام زاگرس:بعد از اعتراضات کارگران، بازرسانی که از اداره کار آمدند با رشوه‌ای که از کارفرما دریافت کردند از ایشان حمایت کردند و گفتند “ما خودمان نیرو می‌آوریم و اینها را اخراج کنید”.
عدم پرداخت حقوق،عیدی ودیگرمطالبات کارگران شهرداری شاندرمن!
یک ماه حقوق، سه ماه اضافه کار، عیدی و سنوات کارگران شرکتی شهرداری شاندرمن پرداخت نشده است.
به گزارش منابع خبری محلی، در حالی که اسفند ماه به بیست و هشتمین روز خود رسیده است کارگران شرکتی شهرداری شاندرمن حقوق نگرفته اند.این کارگران علاوه بر حقوق اسفند ماه، ٣ ماه اضافه کار، عیدی و سنوات پایان سال را دریافت نکرده اند.
در شرایطی که حقوق کارگران شرکتی شهرداری ها چیزی در حدود ١ میلیون تومان و حداقل هزینه یک خانوار کارگری در شهرها برای سال ٩٥، ٢٧٤٤٠٠٠ تومان تقریب زده می شود، چگونه میتوان بدون دریافت همین حقوق اندک زندگی کرد؟
حداقل دستمزد خفت بار سال ٩٦ تعیین شد
حداقل دستمزد کارگران با ١٤.٥ درصد افزایش به ٩٣٠ هزارتومان در ماه رسید.
به گزارش خبرنگار ایلنا، مذاکرات مزدی ٩٦ پس از چهارده ساعت حدود ساعت ٥ صبح امروز (٢٤ اسفند) خاتمه یافت.
در نتیجه این مذاکرات، حداقل دستمزد کارگران با ١٤.٥ درصد افزایش به ٩٣٠ هزارتومان در ماه رسید.
سایر سطوح مزدی ١٢ درصد به علاوه رقم ثابت روزانه ٦٧٦٨ ریال افزایش پیدا کرد
براساس این مذاکرات، پایه سنواتی ٥١ هزار تومان تعیین شد.
از قرار معلوم، مزایای مزدی ثابت مانده و تغییری نکرده است.
افزایش حقوق ٩٦ کارگران/١٤.٥ درصد برای حداقل بگیران و ١٢ درصد برای سایر سطوح /بن خواربار و حق مسکن ثابت ماند
دستمزد ٩٦ حداقل دستمزد کارگران برای سال ٩٦با افزایش ١٤.٥ درصدی به رقم ٩٣٠ هزار تومان رسید اما برای سایر سطوح افزایش ١٢ درصدی بعلاوه روزانه ٦٧٦٨ ریال مورد تصویب شورایعالی کار قرار گرفت.
شورای عالی کار با افزایش ١٤.٥ درصدی دستمزد برای حداقل بگیران و ١٢ درصد برای سایر سطوح موافقت کردند.
در راستای مصوبه شورایعالی کار، سایر سطوح مزدی از ابتدای سال ٩٦ به میزان ١٢ درصد آخرین مزد(ثابت یا مبنا موضوع ماده ٣٦ قانون کار) سال ٩٥ به اضافه روزانه ٦٧٦٨ ریال(شش هزار و هفتصد و شصت و هشت ریال) افزایش می‌یابد.
با اعمال افزایش این بند مزد شغل کارگران مشمول طرح‌های طبقه‌بندی مشاغل مصوب وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و نیز مزد ثابت سایر کارگران نباید از مبلغ روزانه ٣٠٩٩٧٧ ریال (سیصد و نه هزار و نهصد و هفتاد و هفت ریال)بند ١ کمتر باشد.
بن خواربار ثابت ماند
نرخ پایه سنوات در سال ٩٦ در مورد کارگران دارای قرارداد دائم و موقت مشمول قانون کار که دارای یک سال سابقه کار هستند و یا یک سال از دیافت آخرین پایه سنوان آنان در همان کارگاه گذشته باشد. اعم ازا ینکه حق سنوات یا پاداش پایان کار خود را تسویه حساب کرده باشد یا خیر روزانه ١٧.٠٠٠ ریال (هفده هزار یال) تعیین می گردد.
تبصره: نرخ پایه سنوات کارگران مشمول طرح های طبقه مشاغل برای گروه یک مبلغ مذکور و سقف آن در گروه ٢٠ به میزان ٢٢٦٠٠ ریال همانندسال گذشته خواهد بود و برای سایر گروه ها بر اساس جدول اعلامی اداره کل روابط کار و جبران خدمت اقدام خواهد شد.
به کارگران فصلی به نسبت به مدت کارکردشان در سال٩٥ٰ میزان مقرر در این بند یا تبصره (١ ) آن حسب مورد اقدام خواهد شد.
مبلغ کمک هزینه اقلام مصرفی خانوار به عنوان مزایای رفاهی و انگیزه ای موضوع تبصره ٣ ماده ٣٦ قانون کار ماهیانه ١١٠ هزار تومان از سوی کارفرمایان پرداخت می شود.
میزان بن خواربار و حق مسکن مانند سال گذشته بدون تغییر باقی ماند
دادگاه تجدید نظر رسیدگی به اتهامات محمود بهشتی روزچهارشنبه، ٢٥ اسفند در شعبه ٣٦ برگزار شد.
محمود بهشتی لنگرودی، سخنگوی کانون صنفی معلمان استان تهران، در دادگاه بدوی به ٥ سال زندان محکوم شده بود که این حکم مورد اعتراض وی قرار گرفت. این سومین حکم سخنگوی کانون است وی تا کنون طی سه حکم مجزا به ١٤سال حبس محکوم شده است که آخرین حکم وی مربوط به پرونده تجمعات سال ٩٣می باشد.
شاکی این پرونده قرارگاه ثارالله است و در صورت تایید این حکم در دادگاه تجدید نظر، حکم مذکور قابلیت اجرا خواهد داشت.
کارگران
بیانیه اتحادیه آزاد کارگران ایران پیرامون حداقل مزد سال آینده: حداقل مزد ماهیانه ٩٣٠ هزار تومانی لکه ننگی است بر دامن دولت و نهادهای دست ساز کارگری
پس از چند ماه خیمه شب بازی و همکاری نهادهای ضد کارگری با دولت و کارفرمایان برای تحمیل حداقل مزد چندین برابر زیر خط فقر به طبقه کارگر ایران، صبح امروز حداقل مزد ٩٣٠هزار تومانی به امضای طرفین رسید و یکبار دیگر سالی پر از رنج و مشقت برای میلیونها خانواده کارگری رقم خورد.
تعیین چنین مزد خفت باری از سوی شورایعالی کار و امضای آن توسط نماینده های دست ساز کارگری چیزی نبود که بر ما کارگران پوشیده باشد. چرا که دهه هاست با بکارگیری چند ماشین امضا به نام نماینده کارگر به جای نماینده های واقعی ما کارگران در نهادی به نام شورایعالی کار، چنین وضعیتی جاری است و سال به سال فقر و فلاکتی روز افزون بر میلیونها خانواده کارگری تحمیل میشود.
با این حال امسال، نهادهای ضد کارگری همچون کانون عالی شوراهای اسلامی و دیگر نهادهای دست ساز، تحت فشار جنبش کارگری ایران، چهره های کمتر شناخته شده ای را به معرکه مسائل کارگری و تعیین حداقل مزد وارد کردند و آنان با اعلام سبد هزینه دو میلیون و چهار صد و هشتاد هزار تومانی و تبلیغات ریاکارانه بر روی آن، دست آخر با گذاشتن امضایشان بر پای حداقل مزد ٩٣٠ هزار تومانی، چشم در چشم میلیونها خانواده کارگری به آنان اعلام کردند فقر و گرسنگی بی پایان، تنها سهم ٥٠ میلیون نفر انسان در این مملکت از زندگی است.
کارگران و همکاران در سراسر کشور
هیچکس به اندازه خود ما کارگران نمیداند که حداقل مزد ٩٣٠هزار تومانی یعنی چه؟ تعیین چنین مزدی یعنی له شدن و لگد مال شدن شان و منزلت ما کارگران، یعنی محروم شدن بیش از پیش فرزندان خردسال ما از تحصیل و رانده شدن صدها هزار کودک به خیابانها برای شیشه پاک کنی و دستفروشی و تکدی گری، یعنی خودکشی بیشتر و بیشتر ما کارگران بدلیل درماندگی از گذران زندگی، یعنی طولانی تر شدن صف کلیه فروشی، یعنی گسترش پدیده گور خوابی و کارتن خوابی، یعنی فروپاشی بیش از پیش خانواده های ما و از دست رفتن دختران و پسران جوان مان و تباه شدن زندگی آنان، یعنی مرگ از گرسنگی و تن فروشی گسترده تر زنان و یعنی نابودی آخرین ذره های انسانیت.
از طرف دیگر هیچکس نیز به اندازه خود ما نمی تواند مبشر پایان دادن به این همه فلاکت و بدبختی باشد. همه ما بهتر از هر کسی میدانیم که تنها چیزی که در این مملکت وجود ندارد احساس مسئولیت دولتها در قبال زندگی و هستی ماست. اینرا ما هر روزه با پوست و گوشت خود در مراکز تولیدی و صنعتی لمس میکنیم و میدانیم که حتی آنجا که همین دستمزد چندین برابر زیر خط فقر ما را نیز نمی پردازند و ما بناچار دست به اعتراض میزنیم از استاندار و شورای تامین و نیروی انتظامی و گارد ویژه همگی در مقابل ما صف میکشند و با تهدید و ارعاب از ما میخواهند تا صدایمان در نیاید. این آن چیزی است که از برنامه و قانون برای اداره زندگی و بودن و زیستن ما کارگران در این مملکت وجود دارد.
به همین دلیل ساده و با توجه به تعیین حداقل مزد ٩٣٠هزار تومانی به مثابه تحمیل قطعی فقر و گرسنگی روز افزون تر بر ما کارگران و خانواده هایمان در سال ١٣٩٦، دیگر نباید به امید چیزی جز اعتراض و نیروی متحد خودمان برای خلاصی از وضعیت مشقت بار موجود بنشینیم. باید در جای جای کشور و به عنوان امری بسیار حیاتی، دستهایمان را در دست همدیگر بگذاریم و در ابعادی سراسری با خواست رهائی از فقر و فلاکت، نیروی به هم پیوسته خود را به جنبشی عظیم تبدیل کنیم و متحد و همراه با بازنشستگان و معلمان، گامهای تعیین کننده ای را برای پایان دادن به مصائب موجود برداریم. این یگانه راهی است که در سال آینده پیش روی ما کارگران قرار دارد و لاغیر.
اتحادیه آزاد کارگران ایران – ٢٥ اسفند ماه سال ١٣٩٥
بیانیه مشترک کارگران خباز سنندج و مریوان در رابطه با دستمزد سال٩٦
کارگران، مردم شریف ایران!
تحرکات مربوط به تعیین دستمزد کارگران برای سال٩٦ از چند روز پیش به این سو به جریان افتاده است. مقامات دولتی، تشکلهای کارفرمایی، اطاق بازرگانی و تشکل های اسما کارگری از شورای اسلامی کار که بی ربط ترین تشکل به طبقه کارگر می باشد تا خانه کارگر و غیره و غیره همگی به این بحث وارد شده اند. این اجماع ضد کارگری در یک سمفونی گوش خراش در صدد است با دست آویز قرار دادن ” شرایط نابسامان اقتصادی ” و با تکیه بر بودجه ریاضتی دولت، امسال هم مانند سالهای گذشته دستمزد کارگران را چندین مرتبه زیر خط فقر تعیین کند. برای رسیدن به این مهم و آماده نمودن ذهنیت کارگران و خانواده های آنان و برای تحمیل یک دستمزد غیر واقع؛ دولت چندی پیش حقوق کارکنان خود را برای سال ٩٦ حدود ١٠ درصد افزایش، اعلام نمود.
همچنین محمد باقر نوبخت سخنگوی دولت در نشست خبری اخیرش درباره حداقل دستمزد گفته است ” دولت خود را مقید به افزایش دستمزدها بر اساس نرخ تورم می داند ” چنین اظهار نظرهایی در شرایطی صورت می پذیرد که مرکز آمار ایران نرخ تورم بهمن ٦.٨درصد اعلام کرد. چنین نرخی از تورم با پرواز ناگهانی قیمت اقلام و / ماه را با یک دهم درصد کاهش نسبت به ماه گذشته کالاهای ضروری خانوارهای کارگری در آستانه سال نو به صورت سرسام آور، در حالی است که دستمزد ماهیانه کارگران جوابگوی گذران تنها چند روز از ماه را دارد. علاوه بر آن دولت با اعمال مالیات بر ارزش افزوده بر روی کلیه کالاهای مصرفی، عملا درصدی از همان دستمزدهای زیر خط فقرمان را به جیب مبارک سرازیر می کند. دیگر ناهنجاری های اجتماعی ناشی از بیکاری، اخراج سازی، عدم پرداخت دستمزدها، عدم امنیت شغلی و…. هم پیشکش
.در این شرایط اسفناک اجتماعی که زندگی اکثریت قریب به اتفاق کارگران تحت تاثیرات منفی آن قرار دارد، ما کارگران خباز به دلیل عدم افزایش دو سال و نیم دستمزدمان، بسی بی حقوق تر از هم طبقه ای های خود زندگی مشقت باری را گذرانیدم. بطوری که دستمزد ما کارگران خباز طی حدود شش سال گذشته تنها دو بار و آن هم بنا به عرفی غیر قانونی، همزمان با افزایش قیمت آرد و نان؛افزایش پیدا کرده است. به همین خاطر ما کارگران خباز بار دیگر منوط کردن افزایش دستمزدها به افزایش نرخ نان را غیر قانونی دانسته و ضمن آنکه خواستار عدم افزایش قیمت ضروری ترین کالای سفره کارگران یعنی نان می باشیم، می خواهیم دستمزدهایمان در اولین روز فروردین هر سال همزمان با افزایش دستمزد دیگر کارگران، افزایش پیدا کند__
کارگران!
همانگونه که همگان می دانیم هر سال دولت و کارفرمایان بسته به اوضاع و احوال خودشان دستمزدها را تعیین می نمایند نه بر اساس قدرت طبقه کارگر، چون اساسی ترین فاکتوری که در تحمیل مزدی برابر با بالاترین استانداردهای امروزین بشر نقش موثری ایفا میکند، همانا سازمانیابی طبقاتی کارگران به صورت مستقل از دولت و کارفرما در سطحی سراسری است که متاسفانه غایب است، نه در تعیین تکلیف شورای عالی کار یا هر سازمان و تشکل دیگری… ما کارگران شاغل در خبازی های سنندج و مریوان سازمانیابی طبقاتی کارگران را امری ضروری دانسته که باید برای تحقق آن گام های مستحکمی برداریم تا از موانع پیش رو، از برخوردهای انحصارطلبانه گرفته تا نگاه های فرقه ای و گرایشات خرده بورژوایی و… عبور کنیم.
ما ضمن حمایت از خواست و مطالبات همه کارگران، معلمان، پرستاران و… خود را در کنار آنان می بینیم و با رد سیاست سه جانبه گرایی در تعیین دستمزد کارگران، خواهان افزایش دستمزدهای سال ٩٦ ، طبق نرخ تورم و سبد معیشتی هستیم که حقوق ٢٤ میلیون تومانی مدیران کشور بر اساس آن به تصویب رسیده است.
انجمن صنفی کارگران خبازی های سنندج و حومه
انجمن صنفی کارگران خبازی های مریوان و سروآباد
اسفند ماه١٣٩٦
اعتراض بیش از ١٤٠٠ نفر به حداقل دستمزد تعیین شده برای سال ١٣٩٦
بیانیه اعتراضی جمعی از معلمان عدالتخواه ایران پیرامون روند و میزان حداقل دستمزد برای نیروهای آموزشی مشمول قانون کار و سایر کارگران و زحمتکشان، مورد حمایت بیش از ١٤٠٠ نفر از اقشار اجتماعی قرار گرفته است.
در بخشی از این بیانیه آمده است :
ما به‌عنوان جمعی از معلمان عدالتخواه ایران ضمن درخواست حداقل دستمزد به میزان سه میلیون تومان برای هر فرد، خواستار اعمال بند دوم ماده ٤١ قانون کار و نرخ واقعی تورم به‌صورت توأمان برای تعیین حداقل دستمزد هستیم و برای احقاق حقوق نیروهای آموزشی مشمول قانون کار خواهان حضور نمایندگان معلمان در کانون‌های صنفی مستقل درروند تعیین حداقل دستمزد هستیم.
در حالی که پیش بینی می شود حداقل دستمزد معلمان مشمول قانون کار حدود یک میلیون تومان برای سال ٩٦ تعیین گردد که دولت و مجلس به بهانه تورم‌زا بودن ، مانع افزایش حقوق معلمان، کارگران ، پرستاران و سایر زحمتکشان می‌گردند در یک تناقض آشکار مجلس با تصویب حقوق ماهانه ٢٤ میلیون تومانی، عملاً زمینه قانونی شدن فیش‌های نجومی را فراهم می‌نماید. همان‌هایی که به معلمان و زحمتکشان توصیه میکنند که نباید سطح مطالباتشان فقط مادیات باشد و معلمان را به جایگاه و منزلت ازدست‌رفته ارجاع میدهند حقوق روزانه آنان معادل حقوق یک ماه یک معلم حق‌التدریسی و کارگر است. ما به این ظلم آشکار و بی‌عدالتی عریان اعتراض داریم و برای زندگی شرافتمندانه مبتنی بر کرامت انسانی و ارزش‌های بنیادین مانند صلح، برابری، آزادی و مشارکت در سرنوشت از طریق تشکل یابی مستقل تأکید میکنیم.
همکاران و معلمان عزیز!
با امضای فرم نگار زیر در این پویش جمعی برای عادلانه نمودن حداقل دستمزد برای همه زحمتکشان بخصوص معلمان مشمول قانون کار مشارکت نمایید.
هم‌وطن گرامی!
شما می‌توانید با امضای فرم نگار بعنوان یک شهروند و نوشتن حوزه فعالیت خود مانند دانشجو، پرستار، کارگر، فعال زنان، محیط‌زیست، اجتماعی، کودکان و … حامی این حرکت جمعی باشید.
فرم نگار : https://docs.google.com/…/١FAIpQLScY٩UWRmLaoj٨٤٤zx…/viewform
@ettehad
بیانیه مشترک شوراهای صنفی دانشجویان کشور به مناسبت پایان سال
نظام آموزشی کشور تحت فشار سیاست‌گذاری‌هایی ناعادلانه و محروم‌کننده قرار دارد. متاسفانه شاهدیم هرسال بر حجم چنین سیاست‌هایی افزوده میشود و گروه‌های محروم، زنان و ساکنین شهرهای پیرامونی هر روز بیشتر امکان ورود خود به دانشگاهها و رشته‌های موردعلاقه شان را از دست میدهند. دانشگاهها با سرعت به سمت تشدید و تعمیق پولی‌سازی در حرکتند؛ در توضیح این وضعیت همین بس که بدانیم فقط درحدود هفت درصد دانشجویان کنونی در کل کشور از آموزش ( ونه امکانات رفاهی) رایگان برخوردارند. نگاهی به چندی از سیاستهای اخیر وضعیت را روشن‌تر می‌سازد: از تشدید بومی‌گزینی، افزایش صندلی‌های پولی و کاهش ظرفیت رایگان دانشگاهها، اعمال محدودیت‌ها و حذف برخی رشته‌ها در جهت همگام‌سازی دانشگاهها با بازار، واگذاری و اجاره‌ی فضاهای دانشگاهی (به بخش خصوصی) و در نتیجه کاهش حق استفاده ی دانشجو از فضاها (مسکونی، ورزشی، تفریحی و غیره)، افزایش انفجارآمیز هزینه‌های رفاهی (برای مثال از سال ٨٨ تا سال ٩٥ هزینه‌ی هر پرس غذای دانشجویی حدودا ١٣ برابر شده است)، و طرح هدایت تحصیلی که تبعیض بیش از پیش علیه زنان را نیز شامل می شود و همچنین پولی‌کردن خدمات مختلف دانشگاهی ( قواعد طنزآمیزی مانند اجبار به پرداخت پول به ازای هر واحد درسی افتاده) تا مصوبه‌هایی همچون «حذف یارانه از غذای دانشجویی»، « کیف پول الکترونیک دانشجو» (مکانیسمی برای پولی سازی کل امکانات خرد و کلان دانشگاه) و سایر سیاست های خرد و کلانی چون این موارد. بارها تاکید کرده‌ایم که مبرهن است تثبیت این سیاست‌ها جز به معنای انحلال تام وتمام دانشگاه در بازار و محروم‌سازی اقشار فرودست و تبعیض علیه زنان در آموزش نیست. ما و تمام دانشجویان و اقشار آگاه، در تمام این سال‌ها درمقابل این هجمه‌ها مقاومت کرده‌ایم؛ صدای خود را در دفاع از ساحت آموزش و دانشگاه با ابزارهای مختلف به گوش مسئولین امر رسانده‌ایم: نشریات، نامه‌ها بیانیه‌ها، تجمعات علیه تبعیض‌های جنسیتی، قوانین سنوات و ….
آن‌چه واضح است متولیان آموزشی پاسخی منطقی برای مطالبات و اعتراضات به‌حق ما نداشته و ندارند؛ چرا که بهتر از هر کس می دانند سیاستهایشان خلاف قانون اساسی کشور و ضد گروه‌های حاشیه‌ای و محروم جامعه است و قابلیت دفاع ندارد. اما مساله بدین‌جا ختم نمی‌شود. آنان گویی نه تنها نمی‌خواهند این مطالبات را بشنوند بلکه به زعم خود با مدد گرفتن از نهادهای امنیتی داخل و بیرون دانشگاه می‌توانند خدشه ای در مقاومت دانشجویان علیه این سیاست شوم ایجاد کنند.
در آخرین نمونه‌ی فشارهای امنیتی و انضباطی می توان به احضار و برخورد گسترده فعالین صنفی در دانشگاه های تهران، صنعتی شریف، علم و صنعت، صنعتی نوشیروانی، تحصیلات تکمیلی کرمان، علامه طباطبایی، شهید بهشتی و تشدید فضای امنیتی در دانشگاهها اشاره کرد. هر چند در مورد دیگر دانشگاه ها و تشکل های دانشجویی نیز اخبار ضد و نقیضی به گوش می رسد.
اکنون قاطعانه اعلام می داریم همانگونه که تاکنون اجازه موج سواری جناحی بر مقاومت‌های دانشجویان دربرابر این سیاست‌ها را نداده‌ایم، اکنون نیز در آستانه انتخابات ریاست جمهوری اجازه چنین سوء استفاده‌ای را نخواهیم داد؛ اما به آنان که باید بشنوند هشدار می دهیم: به بهانه‌ی انتخابات ریاست جمهوری، نیروهای امنیتی و انضباطی را به میدان مطالبه‌خواهی دانشجویان وارد نکنید؛ ما صراحتا اعلام می‌داریم مطالبات ما مربوط به یک دولت و مجلس خاص نیست که بخواهد در چنین بزنگاه‌هایی بروز کند، بلکه ما مصرانه و در مقابل هر دولتی، خواهان الغای کلیه قوانین تبعیض‌آمیز و توقف بازاری‌سازی و پولی‌سازی ساختار آموزشی کشور هستیم. سیاست‌گذاران باید خود متوجه باشند که با برخوردهای امنیتی، فضا را به التهاب نکشانند. به‌هر روی ما از مطالبه‌ی خود در دفاع از ساحت آموزش کوتاه نمی‌آییم و در مقابل دخالت‌های بی‌جای نهادهای امنیتی و انضباطی که بناست برای پیشبرد ساده‌ی سیاستهای غلط سیاست‌گذاران فضا ایجاد کند، سکوت نمی کنیم و چنانچه چنین برخوردهای امنیتی و انضباطی ادامه یابد و متولیان آن عقب ننشینند، پاسخی جدی‌ای برای آن خواهیم داشت.
حداقل دستمزد ٩٣٠هزار تومان تعیین شد.
کارگران به زندگی زیر خط فقر تن نمیدهند
سرانجام در آخرین روزهای سال کمیته سه جانبه دستمزد دولت، از بالای سر کارگران میزان حداقل دستمزد برای سال ٩٦را معادل ٩٣٠هزارتومان یعنی حدود یک چهارم خط فقر اعلام. کرد. این جانیان بعد از کلی غور و تفحص سبد هزینه دو میلیون و ٤٨٩ هزارتومانی خانوار کارگری را تعیین کردند. خودشان اذعان کردند که در این سبد بسیاری از اقلام هزینه ها حذف شده است و بعد از “لحاظ ” کردن همه اینها با گستاخی تمام حداقل دستمزد کارگران برای سال آتی را ٩٣٠ هزار تومان تعیین کردند. کارگران به این بردگی و زندگی زیر خط فقر تن نمیدهند.
کارگران از قبل با بیانیه هایشان، با تجمعات هزاران نفره و با شعار خط فقر ٤ میلیون، حقوق ما یک میلیون اعتراض خود را به دستمزدهای زیر خط فقر اعلام کرده و در تجمعاتشان اولتیماتوم داده اند، که به مبارزاتشان برای افزایش دستمزدها در قدم اول به بالای خط فقر ادامه میدهند. هم اکنون طومارهای اعتراضی بر سر همین خواست در میان معلمان و کارگران در جریان است.
جمعی از معلمان عدالتخواه در اعتراض به سطح دستمزدهای زیر خط فقر بیانیه ای داده و از همکاران خود حصوصا معلمانی که مشمول قانون کارند و نیز از دانشجویان، پرستاران، کارگران، فعالین زن، فعالین محیط زیست، فعالین دفاع از حقوق کودک و حامیان این حرکت خواستار شده اند که فرم نگار آنان را امضا کنند.
نمونه دیگر طومار اعتراضی کارگران سندیکای واحد در اعتراض به دستمزدهای زیر خط فقر است که جریان دارد.
همچنین اتحادیه آزاد کارگران ایران نیز چند سالی است که برای این خواست اعلام کرده و طوماری ٤٠ هزار نفره جمع شده و تا کنون به ابتکار این اتحادیه تجمعات اعتراضی ای در مقابل مجلس به پا شده است.
بدین ترتیب جنبش برای خواست افزایش دستمزدها که اساسا یک جنبش اجتماعی و علیه فقر است و در آن کارگران، معلمان، بازنشستگان، پرستاران در صفی متحد ایستاده و به جلو می آیند، قویتر از هر وقت در میدان است. کارگران دستمزدهای زیر خط فقر را نخواهند پذیرفت.
شهلا دانشفر
حمایت از سیزده کارگر معترض کارخانه سوئز در مصر
خطر بازگرداندن این کارگران به زندان
امضا ها ادامه دارد
در سوم ژانویه پلیس مصر به صف اعتراض کارگران سوئز در مصر حمله کرده و ١٣ کارگر اعتصابی را دستگیر کردند. حمله خشونت آمیز به کارگران IFFCO با هدف شکستن مقاومت کارگران به شرایط غیر انسانی و وحشیانه کارفرمایان و تحمیل ریاضت اقتصادی بر کارگران انجام گرفته است.
هزاران نفر از اعضای اتحادیه های کارگری از کمپینی که توسط فدراسیون جهانی غذا، کشاورزی و اتحادیه های کارگران هتل ( آی یو اف ) در همبستگی با فعالان اتحادیه کارگری روغن سوئژ به راه افتاده اعلام حمایت کرده اند. اتحادیه آی یو اف ، بیش از ٤٥٠٠ ای میل اعتراضی به مدیر آی اف کو ارسال کرده و به تصمیم این شرکت در مورد ممانعت به کار کارگران بعد از اعتصابشان برای دستمزد و شرایط کار اعتراض کرده است.
بدین ترتیب پس از یک کمپین جهانی، در ٢٩ ژانویه کارگران همه این سیزده کارگر که در دادگاه سوئز به تحریک کارگران به اعتصاب محکوم شده بودند، تبرئه شدند، اما دادستان به این تصمیم اعتراض کرده این کارگران دوباره محاکمه خواهند شد. ١٥ کارگر اتحادیه غذا در مصر از جمله دبیر کل این اتحادیه از بازگشت به کار و فعالیت در اتحادیه منع شده و زیر فشار هستند که استعفا دهند.
کارگران در اتحادیه IFFCO روغن های خوراکی کارخانه در سوئز در مصر برای دفاع از اتحادیه خود و خشونت و سرکوب کارفرما و دولت مبارزه میکنند.
کارگران IFFCO نیاز به پشتیبانی جهانی دارند. شبکه همبستگی کارگری خاورمیانه و شمال آفریقا (WSNMN) همصدا با هزاران کارگر در مصر حمایت خود را از سیزده کارگر معترض سوئز که بخاطر مقاومتش در برابر سرکوب ها قرار است محاکمه شوند، اعلام میدارد.
ما از حق اعتصاب و تظاهرات به عنوان حقوق اساسی برای کارگران مصری و خواسته های آنان برای یک زندگی بهتر حمایت می کنیم. همه کارگران IFFCO باید از تمام اتهامات تبرئه شوند و حق تشکل در هر سازمان و اتحادیه ای را که میخواهند دارند.
زنده باد همبستگی کارگری
شبکه همبستگی کارگری شرق میانه و شمال آفریقا (WSNMN)
١٧ مارس ٢٠١٧
بین المللی
کرانه باختری – راهپیمایی مشترک زنان اسرائیلی و فلسطینی برای صلح
صدها نفر از زنان فلسطینی و اسرائیلی هوادار صلح که یکی از نزدیکان خود را در مناقشه بین دو طرف از دست داده اند، روز جمعه ١٠ مارس در کرانه باختری راهپیمایی کردند.
فعالان مدنی حاضر در این راهپیمایی یک دیوار دست ساخت را به نشانه چیرگی بر اختلاف بین اسرائیلی ها و فلسطینیان تخریب کردند. بر روی دست نوشته هایی که تظاهرکنندگان در دست داشتند شعارهایی بر ضد اشغالگری اسرائیل نوشته شده بود.
اخلاص الشاتیه، فعال مدافع صلح می گوید: “من دختری داغدیده هستیم. در سال ٢٠٠٤ میلادی پدرم در این مناقشه به دست یک شهرک نشین اسرائیلی کشته شد اما این امر مانع از این نشد که در راه صلح فعالیت کنم. می دانم که نفرت و حساسیت زیادی بین مسلمانان و اسرائیلی ها و یهودیان وجود دارد و این به تاریخ ما باز می گردد، اما می توانم بگویم که ما قادر خواهیم بود این سد را بشکنیم زیرا درد مشترکی داریم. نمی خواهم هیچ دختر اسرائیلی برای از دست دادن پدرش همانند من که اکنون از این مسئله رنج می برم غمگین باشد و به سوگ بنشیند. ”
این راهپیمایی تحت تدابیر امنیتی اتخاذ شده توسط نیروهای امنیتی اسرائیل و توسط یک انجمن هوادار صلح که بیش از ٦٠٠ خانواده داغدیده اسرائیلی و فلسطینی را گردهم آورده است برگزار شد.
سازمان ملل – هشدار در مورد خطر قحطی در چهار کشور سومالی، سودان جنوبی، نیجریه و یمن
سازمان ملل زنگهای خطر را به دلیل قحطی و در پی آن مرگ و میر در چهار کشور سومالی، سودان جنوبی، نیجریه و یمن به صدا درآورد.
استیون اوبراین، معاون دبیر کل سازمان ملل در امور بشردوستانه و هماهنگ کننده کمکهای اضطراری، پس از بازدید از کشورهای دچار قحطی طی گزارشی گفت: “ما در یک نقطه بحرانی از تاریخ ایستاده ایم. ما اکنون با بزرگترین بحران انسانی از زمان تاسیس سازمان ملل روبرو هستیم. اکنون بیش از ٢٠ میلیون نفر در چهار کشور با قحطی و گرسنگی روبرو هستند. بدون تلاش های جمعی و همکاری جهانی، مردم از گرسنگی خواهند مرد. ”
او تاکید کرد که ویژگی مشترک تمام این کشورها، درگیری های داخلی است و بر این اساس ضروری است که جامعه بین المللی برای پایان دادن به این خشونتها و افزایش سرمایه گذاری در این کشورها وارد عمل شود.
در یمن اگرچه تمام طرفهای درگیر متعهد شده اند تا امکان دسترسی مردم مناطق درگیری به کمکهای بشردوستانه را فراهم کنند اما در واقع هیچ کاری در این زمینه انجام نشده است.
علاوه بر درگیری های داخلی، در آفریقا به دلیل خشکسالی های طولانی، منابع تامین آب خشک شده اند و هزاران نفر مجبور به نوشیدن آبهای الوده هستند.
سودان جنوبی در بدترین وضعیتی که تا کنون داشته قرار دارد. خشکسالی و نبود آب و غذا هزاران نفر را از جوامع روستایی بسوی شهرها کشانده و هر روز بر صف طولانی مردم گرسنه مقابل مراکز توزیع غذا اضافه می شود.
وضعیت در سومالی نیز غم انگیزتر از سال ٢٠١١ میلادی است یعنی زمانی که ٢٦٠ هزار نفر از قحطی جان باختند. تنها در دو ماه گذشته ٤٧ کودک به دلیل سوء تغذیه در بیمارستان بنادیر در پایتخت سومالی جان باخته اند و دستکم ١٢٠٠ کودک در همین دوره زمانی در مراکز پزشکی تحت درمان بودند.
بلاروس – عقب نشینی دولت در برابر اعتراضات مردمی
“الکساندر لوکاشنکو” که خود را با افتخار “آخرین دیکتاتور اروپا” می نامد مجبور شد در برابر تظاهرات مردمی عقب نشینی کند.
دولت بلاروس روز پنجشنبه ٩ مارس، اعلام کرد که قانون جدید مالیات فعلا اجرایی نخواهد شد. طی روزها و هفته های اخیر هزاران نفر از مردم بلاروس علیه قانونی که شهروندان فاقد شغل و کم درآمد را مجبور به پرداخت مالیات می کند تظاهرات کردند.
براساس این قانون که به “قانون علیه پارازیت های اجتماعی” معروف شده است، قرار بود که برای کسانی که کمتر از ١٨٣ روز در سال کار می کنند جریمه ای برابر با ٢٥٠ دلار تعیین شود.
برزیل – اعتراضات گسترده به “اصلاح” قانون بازنشستگی
هزاران نفر از شهروندان برزیل روز چهارشنبه ١٥ مارس در اعتراض به اصلاحیه قانون بازنشستگی دولت محافظه کار میشل تمر به خیابان آمدند.
در همین حال صدها نفر از معترضان نیز توانستند به داخل ساختمان وزارت اقتصاد یورش برده و آنجا را اشغال کنند.
شهر سائو پائولو نیز که مرکز اقتصادی برزیل بشمار می رود شاهد اعتراض و اعتصابهای گسترده بود. لولا دا سیلوا، رئیس جمهوری سابق این کشور نیز در گردهمایی روز چهارشنبه در اعتراض به سیاستهای ریاضت اقتصادی دولت حضور داشت.
میشل تمر در قالب بخشی از سیاستهای ریاضتی خود پیشنهاد کرده خدمات رفاه اجتماعی و مزایای بازنشستگی محدود شود و سن بازنشستگی نیز از ٦٥ به ٧٠ سال افزایش یابد.
نرخ بیکاری در برزیل بیش از ١٢ درصد است و نزدیک به ١٣ میلیون نفر در این کشور جویای کار هستند.
اسراییل – سازمان ملل اسرائیل را به برپایی رژیم آپارتاید متهم کرد
سازمان ملل متحد برای نخستین بار، اسرائیل را به برپاکردن “رژیم آپارتاید”علیه فلسطینی‌ها متهم کرد. برپایی رژیم آپارتاید از سوی منتقدان اسرائیل بارها علیه این دولت ابراز شده، اما این نخستین‌باری است که سازمان ملل متحد در یکی از گزارش‌های خود این لفظ را در مورد اسرائیل به کار می‌برد.
گزارش یادشده می نویسد که “تقسیم و جداسازی استراتژیک مردم فلسطین” روش اصلی اسرائیل برای تحمیل آپارتاید بوده است. بر این مبنا، اسرائیل فلسطینیان را به چهار گروه تقسیم کرده و برای هر کدام از آنها “قوانین، سیاست‌ها و اقدامات متفاوتی” در نظر گرفته است. به این اعتبار، و بنابر گزارش سازمان ملل، اکنون اسرائیل تبعیض و جداسازی نژادی را نهادینه کرده است.