اخبار کارگری
بخش ایران: نسان نودینیان
بخش بین المللی داوود رفاهی
هفت تپه یک پارچه اعتراض
تجمع کارگران بازنشسته و نی بر شرکت نیشکر هفت تپه امروز دوم اسفند ٩٦ در اعتراض به عدم پرداخت مطالبات. این تجمع در حال حاضر به مقابل ساختمان مدیریت کشیده شده است.
به گزارش منتشر شده از سوی سندیکای نیشکر هفت تپه امروز چهارشنبه دوم اسفند، کارگران روز مزد هفت تپه به همراه کارگران نی بر، به دلیل پرداخت نشدن مطالبات خود دست از کار کشیدند.مطالبه فوری کارگران دریافت دستمزد آذر ماه می باشد.
طبق این گزارش کارگران از ورود ماشینهای حامل نیشکر به کارخانه جلوگیری می کنند.
بنا بر خبر کارخانه تعطیل شده است وکارگران در محوطه شرکت دست به تجمع زده اند اما تاکنون هیچ کس پاسخگوی مطالبات کارگران نبوده است.
در قسمت پایانی بیانیه خبری سندیکای نیشکر هفت تپه چنین آمده است:”ما تنها با اتحاد و مبارزه متشکل می توانیم به خواست های خود برسیم. ما نه تنها خواستار پرداخت تمامی حقوق ،عیدی و پاداش باید باشیم، بلکه باید با اتحاد و همبستگی سراسری کارگران خواستار حداقل دستمزد ها بر مبنی ٥ میلیون تومان برای سال ١٣٩٧باشیم. تنها با اتحاد و همبستگی ما می توانیم حق و حقوق خود را از صاحبان سرمایه باز پس بگیریم.
زنده باد اتحاد و همبستگی کارگران !
خواست حداقل مزد ٥ میلیون تومان را به خواست سراسری کارگران و تمامی مزدبگیر تبدیل کنیم!”
فراخوان ماگارگران وکارمندان بازنشسته نیشکرهفت تپه ارسالی به کانال اتحادیه آزاد کارگران ایران
باسلام
فراخوان ماگارگران وکارمندان بازنشسته نیشکرهفت تپه که بالغ بر٣٠٠نفرهستیم که در آذرماه ٩٦بازنشسته شده ایم اعلام میکنیم بعلت پرداخت نشدن ٤درصدخود که بازهم بادروغ پردازی مسئولین شرکت که وعده امروز فردا میدهند
روز٤شنبه ٢/١٢/٩٦درب شرکت تحصن میکنیم اگر پرداخت شد چه بهتر
اگرنشدسمت کارخانه حرکت میکنیم
باتشکرکارگران و کارمندان بازنشسته
به نقل از تلگرام انجمن برق و فلز کرمانشاه
رانندگان شرکت واحد در اعتراض به عدم پرداخت مطالباتشان روز یکشنبه ششم اسفند چراغ اتوبوس‌ها را روشن میکنند
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه با انتشار این بیانیه نوشت:
مدیریت شرکت واحد در سال جاری تهاجمات وسیعی نسبت به قطع مطالبات به حق کارگران کرده است. مطالبات مربوط به شارژ کارت اعتباری، لباس فرم رانندگان و لباس کار کارگران تعمیرگاه و توقفگاه، ارتقاء گروه رانندگان همچنین تسهیلات بلاعوض مسکن برای اکثریت رانندگان معوق شده است. و رانندگان و کارگران در این زمینه اعتراضات جدی دارند.
مدیریت شرکت واحد در سال جاری تهاجمات وسیعی نسبت به قطع مطالبات به حق کارگران کرده است. مطالبات مربوط به شارژ کارت اعتباری، لباس فرم رانندگان و لباس کار کارگران تعمیرگاه و توقفگاه، ارتقاء گروه رانندگان همچنین تسهیلات بلاعوض مسکن برای اکثریت رانندگان معوق شده است. و رانندگان و کارگران در این زمینه اعتراضات جدی دارند.سندیکای واحد بنا به درخواست رانندگان و کارگران از همه رانندگان دعوت کرده است که در روز یکشنبه ششم اسفند در اعتراض به عدم پرداخت مطالبات رانندگان و کارگران چراغ‌های اتوبوس‌های خود را در طی روز روشن نمایند.
١٨بهمن هشتمین روز از اعتراضات کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی عضو پروژه سپیدار ٢و٣ تعاونی مسکن
٥ سال از موعد تحویل مسکن گذشته اما پروژه فقط ٤٥ درصد پیشرفت داشته
پروژه ٢٦٠ عضو دارد
مرگ بر ستمگر، درود بر کارگر، یک اختلاس کم بشه مشکل ما حل میشه
تجمع اعتراضی
ادامه اعتراض تعدادی ازرانندگان شرکت واحد عضوسپیداردووسه نیمه ساخته ،امروز٣٠بهمن ماه مقابل شهرداری تهران
٥ سال از موعد تحویل مسکن گذشته و اعضا بلاتکلیف هستند-▫️پروژه٢٦٠عضو دارد
اعتصاب وتجمع همزمان کارگران کارخانه چوکا وشرکت جنگل شفارود
صبح روز دوشنبه شانزدهم بهمن ماه، کارگران کارخانه چوکا وشرکت جنگل شفارود همزمان دراعتراض به عدم پرداخت ماه حقوق دست از کارکشیده وتجمع کردند.
کارگران کارخانه چوکا٤ماه و کارگران شرکت جنگل شفارود ٦ماه مزد طلب دارند.
در حرکت اعتراضی این روز یکی از خبرنگاران در حالی که مشغول تهیه خبر از تجمع کارگران جنگل شفارود بود توسط ماموران نیروی انتظامی بازداشت شده و به دادگاه برده شد. اکنون این کارگران خواهان پرداخت فوری طلبها و آزادی خبرنگار بازداشت شده هستند.
تجمع اعتراضی اهالی چهار روستای شهرستان دزفول نسبت به بیکاری مقابل درب کشت و صنعت کارون شوشتر
پیش از ظهر روزدوشنبه سی بهمن ماه حدود ٨٠ تا ٨٥ نفر از مردم چهار روستای «خیبر»، «عظیم»، «باقر»، «حاجات» در شهرستان دزفول برای دومین روز دراعتراض به بیکاری دست به تجمع مقابل درب کشت و صنعت کارون شوشترزدند.
خواست آنان اشتغال در این شرکت و داشتن تامین اجتماعی است.
٣٠ بهمن: کارگران نیشکر هفت تپه در محل کار دست به اعتصاب زدند.
کارگران نیشکرهفت تپه به دلیل عدم دریافت دستمزد آذر ماه ، دست از کار کشیدند.
با گذشت بیش از یک هفته از وعده کارفرما مبنی بر پرداخت حقوق آذر ماه ،متاسفانه تاکنون دستمزد آذر ماه پرداخت نشده است و طبق معمول کارفرما با وعده های توخالی دست به فریبکاری می زند.
بر اساس خبر های دریافتی تا کنون تعداد کمی از کارگران حقوق آذر ماه را دریافت کرده اند و دستمزد بیش از نیمی از کارگران هنوز پرداخت نشده است.به همین دلیل، یعنی عدم دریافت حقوق آذر ماه و همچنین عدم لغو قرار داد پیمانکاری اقبالی ، اکنون کارگران بخشهای کارخانه تولید شکر و مهندسی و تجهیزات مکانیکی در محل کاردست از کار کشیده و در اعتصاب هستند.
به نقل از تلگرام سندیکای نیشکر هفت تپه
تجمع اعتراضی
٣٠ بهمن:تجمع اعتراضی کارگران دکل ملی حفاری بخاطر ده ماه حقوق معوقه.
دومین روز اعتراض کارگران گروه ملی صنعت فولاد اهواز
روز ٣٠ بهمن در اعتراض به سه ماه عدم دستمزد معوقه،تجمع در مقابل دفتر مدیریت شرکت تجمع کردند.
در همین رابطه این کارگران در روز قبل از آن نیز درب ورودی کارخانه را مسدود نموده و اعلام کردند که تا تسویه مطالباتشان اجازه تولید نخواهند داد.
تجمع اعتراضی
٢٩ بهمن: اعتصاب کارگران مخازن سبز عسلویه به دلیل ٥ ماه حقوق معوقه و تهدید به اخراجها
اولتیماتوم سراسری معلمان حق التدریس به دولت بخاطر عدم تعویق پرداخت حقوقهایشان
صدها نفر از معلمان سراسر كشور در همان دقایق اولیه تشکیل كمپین پیگیری پرداخت حق التدریس ها با ثبت اسامی خود طی توماری به آموزش و پرورش اعلام كرده اند كه از پایان بهمن ماه جاری در كلاس های درس حاضر نخواهند شد
معلمان علاوه بر مطالبه حق التدریس سال جاری تحصیلی هنوز حق الزحمه امتحانات سال گذشته را نیز دریافت نکرده اند
٢٩ بهمن: اعتصاب کارگران در پتروشیمی مخازن سبز عسلویه
کار.گران شرکت های کیسون و تهران جنوب به خاطر عدم دریافت مطالبات خود برای دومین روز متوالی دست به اعتصاب زدند. این کارگران مدت ٦ ماه تا یک سال است حقوق نگرفته اند
تجمع کارگران ذوب آهن مقابل ساختمان اداری توحید ذوب آهن، ٢٩ بهمن ٩٦ برای پیگیری خواستهایشان
خواستها فوری بازنشستگان که در نامه خود اعلام کرده بودند:
مواردی كه در آخرین نامه شماره ١٢١٠٠٣٤٦ كانون به مدیر عامل محترم ذوب آهن نوشته شده بود از قرار ذیل است.
١ – انعقاد قرارداد بیمه تكمیلی دارندگان دفترچه سلامت.
٢ – پرداخت هزینه های انجام شده توسط خود عزیزان از اواخر سال ٩٤ تا دی ماه سال٩٥.
٣ – انعقاد بیمه عمر و حوادث برای سال ٩٧.
٤ – پرداخت و تسویه هزینه تكملی دندانپزشكی از ٩٥/١٢/١ لغایت ٩٦/١٠/١ تا ٧٠ درصد آن ، و ارائه بیلان و عملكرد حساب مربوط به آن ، كه نزد بیمارستان شهید مطهری پولاد شهر است.
٥ – پرداخت غرامت همكاران عزیزمان كه از مهر ماه سال ٩٣ تا اردیبهشت سال ٩٤ برحمت ایزدی پیوسته اند (رحمة الله علیهم) ، و ذوب آهن یكطرفه قراردادش را با بیمه قطع كرده است.
٦ – پرداخت عیدی.
٧ – پرداخت بن سالی یكبار.
٨ – پرداخت مبلغ حدود شش میلیارد و اندی تومان به صندوق بازنشستگی فولاد جهت برگرداندن و محاسبه ٢ سال میانگین بجای ٥ سال بازنشستگان از تاریخ ٩٣/٤/١ تا تاریخ ٩٤/١١/١ و لغو تعهد اخذ شده غیر قانونی از ایشان.
٩ – انعقاد قرارداد با یكی از بیمه های ایران یا ملت یا … برای دارندگان دفترچه های درمانی فولاد ، تا عزیزان در سر تا سر كشور بتوانند از خدمات آن قرارداد بهرمند گردند.
١٠ – برای برقراری حقوق بازنشستگان تا دی ماه امسال هم قرار شد اقدام نموده ، تا حقوق آن عزیزان پرداخت گردد.
زیر فشار اعتراض این کارگران قبلا مصوب شده بود که عیدی و بن کارگران سالی یکبار پرداخت شود و دستور اجرای آن را تا تاریخ دهم اسفند ٩٦ اعلام شده است. و قرار شد تا تاریخ پانزدهم اسفند ٩٦ مجوز اجرایش صادر شود.
تجمع اعتراضی کارگران پیمانکاری پالایشگاه آبادان
روزشنبه بیست وهشتم بهمن ماه، جمعی از کارگران پیمانکاری پالایشگاه آبادان دراعتراض به عدم پرداخت مطالبات و شرایط برده وار خود و قوانین ویژه مناطق اقتصادی خود مقابل دفتر اشتغال منطقه آزاد اروند تجمع کردند. به اعتقاد این کارگران، به دلیل محدودیت‌هایی که در مقررات اشتغال این منطقه برای کارگران وضع شده است، کمتر کارگری شانس پیروزی در برابر کارفرمایان و پیمانکاران در محاکم کار ویژه این مناطق را دارد.
اعتصاب کارگران سد سرنی میناب دراعتراض به عدم پرداخت ماه ها حقوق
کارگران سد سرنی میناب دراعتراض به عدم پرداخت ماه ها حقوق برای چهارمین بار*دست به اعتصاب زدند. کارگران سد سرنی شهرستان میناب از مهرماه تا کنون حق و حقوشان را دریافت نکرده اند و برای اعتراض به این موضوع دست به اعتصاب زدند.
به گفته کارگران شرکت تعهد داده بود حقوق هر ماه را بپردازد ولی تا کنون بیش از چند ماه میگذرد و به این وعده عمل نکرده اند. شرکت سد سرنی بدنبال اعتصاب کارگران متعهد شده تا یکشنبه هفته پیش رو حقوق کارگران را بپردازد اما طبق خبرهای رسیده تا کنون حقوقی پرداخت نشده است.
تجمع اعتراضی
کارگران شرکت ابریشم امروز دوشنبه ٣٠ بهمن در اعتراض به عدم پرداخت ١١ ماه حقوق در برابر فرمانداری شهرستان صومعه سرا تجمع کردند.
تجمع همزمان کارگران بازنشسته و شاغل در نیشکر هفت تپه
صبح روز ٣٠ بهمن حدود ١٠٠ نفر از کارگران بازنشسته مجتمع «نیشکر هفت تپه» امروز در محوطه این شرکت دست به اعتراض زدند. همزمان کارگران بخش های کارخانه تولید شکر، مهندسی و تجهیزات مکانیکی در اعتراض به عدم پرداخت حقوق آذر ماه دست از کار کشیدند.
از قرار معلوم ترک کار ٢٨٠ نفر از کارگران طبق قانون از یکم آذر ماه سال جاری صادر شده است اما به دلیل پرداخت نشدن هزینه بازنشستگی از سوی کارفرما، از آن زمان تاکنون سازمان تامین اجتماعی برای این کارگران مستمری برقرار نکرده است. در این روز کارگران بازنشسته در اعتراض به عدم پرداخت ٤درصد سهم کارفرما به سازمان تامین اجتماعی برای تکمیل سیکل بازنشستکی شان، وارد شرکت شده و دست به تجمع در مقابل نیروگاه کارخانه با قصد قطع برق و خاموش کردن کوره کارخانه زدند که با دخالت درخشانی و حراست از اینکار منصرف شدند. این کارگران در حال حاضر از یک سو بدلیل بازنشستگی، نه از شرکت حقوقی دریافت میکنند و نه بدلیل عدم واریز ٤ درصد سهم بیمه از سوی کارفرما به حساب سازمان تامین اجتماعی، سیکل بازنشستگی شان تکمیل شده است تا برای گذران زندگی حقوق بازنشستگی دریافت کنند.
از سوی دیگر کارگران شاغل در هفت تپه نیز در این روز دست به اعتصاب زدند. این کارگران روز قبلش نیز دست از کار کشیده بودند اما با دخالت درخشانی مدیر کارخانه و دادن وعده پرداخت حقوق آذر ماه که قرار بود تا ظهر دیروز انجام شود، به سر کارهای خود بازگشتند. ولی خبری از پرداخت دستمزد نشد و در اعتراض به آن امروز ٣٠ بهمن کارگران دست به اعتصاب زدند.
عدم پرداخت حقوق آذر ماه بیش از نیمی از کارگران شرکت نیشکر هفت تپه و سردواندن آنان از سوی کارفرما در حالی ادامه دارد که بدنبال قوت گرفتن خبر استعفای کاظمی قائم مقام جدید مدیر عامل شرکت، یکی از پیمانکاران عمده شرکت به نام اقبالی که با خواست کارگران از کار برکنار شده بود بار دیگر وارد شرکت شده است و همین مسئله موضوع تداوم بدعهدیهای کارفرما و تلاش برای عدم پرداخت حقوقهای معوقه کارگران را در هفته های پایانی سال دامن زده است. اقبالی در حالی در شرکت حضور پیدا کرده است که در پی اعتصاب شش روزه کارگران شرکت نیشکر هفت تپه در آذر ماه سالجاری ،کارفرما در حضور مسئولین فرمانداری و اداره کار شوش متعهد شده بود پیمانکاری اقبالی را بر چیده و با کارگران آن قرار داد مستقیم منعقد کند.
از همین رو صبح روز ٣٠ بهمن در حالی کارگران بخشهای تولید شکر و مهندسی و تجهیزات مکانیکی در شرکت نیشکر هفت تپه دست به اعتصاب زدند.
خبر برگرفته از گروه تلگرام اتحادیه آزاد کارگران ایران
اعتصاب وتجمع همزمان کارگران کارخانه چوکا وشرکت جنگل شفارود
صبح روز دوشنبه شانزدهم بهمن ماه، کارگران کارخانه چوکا وشرکت جنگل شفارود همزمان دراعتراض به عدم پرداخت ماه حقوق دست از کارکشیده وتجمع کردند.
کارگران کارخانه چوکا٤ماه و کارگران شرکت جنگل شفارود ٦ماه مزد طلب دارند.
در حرکت اعتراضی این روز یکی از خبرنگاران در حالی که مشغول تهیه خبر از تجمع کارگران جنگل شفارود بود توسط ماموران نیروی انتظامی بازداشت شده و به دادگاه برده شد. اکنون این کارگران خواهان پرداخت فوری طلبها و آزادی خبرنگار بازداشت شده هستند.
کارگران
تداوم بد عهدی های کارفرما و اعتصاب کوتاه کارگران شرکت نیشکر هفته تپه
بنا بر گزارشهای ارسالی از سوی کارگران شرکت نیشکر هفت تپه به اتحادیه آزاد کارگران ایران، بدنبال ادامه روال تاکنونی حقوقهای معوقه کارگران شرکت نیشکر هفت تپه و پرداخت فقط حقوق آذر ماه بخشهایی از کارگران و کارکنان شامل رسمی های کارخانه، تجهیزات و کشاورزی و عدم پرداخت آن به کارگران روزمزد، اداری، بازرگانی و… صبح امروز در حالیکه زمزمه اعتصاب در میان کارگران پیچیده بود و بخشهایی از آنان حدود پانزده دقیقه ای دست از کار کشیده بودند درخشانی مدیر کارخانه بلافاصله وارد مسئله شد و با اعلام اینکه تا ظهر حقوق آذر ماه باقی مانده کارگران واریز خواهد شد، آنان اعتصاب خود را ادامه نداده و بر سر کارهایشان بازگشتند.
عدم پرداخت حقوقهای معوقه و وضعیت فلاکتبار کارگران شرکت نیشکر هفته تپه در حالی ادامه دارد که بنا بر خبرهای غیر رسمی، کیومرث کاظمی قائم مقام مدیر عامل شرکت نیشکر هفته تپه که بدنبال اعتصاب شش روزه کارگران در آذر ماه سالجاری و برکناری سیامک افشار به این سمت منصوب شده بود بدلیل عدم تامین مالی برای اداره شرکت، همکاری خود را در این سمت با کارفرما به حالت تعلیق در آورده و از سوی دیگر بنا بر خبری که صدا و سیما پخش کرده است مدعی العموم به موضوع عدم پرداخت حقوقهای معوقه کارگران شرکت نیشکر هفت تپه ورود کرده و طی جلسه سه ساعته ای با مسئولین شرکت، مصوب شده است هیاتی از دادستانی شوش از محل شرکت بازدید و با بررسی مشکلات کارگران، برنامه ریزیهای لازم برای حل آنها انجام شود.
اما کارگران شرکت نیشکر هفت تپه همه این مسائل را وسیله ای برای سر دواندن خود ارزیابی میکنند و با توجه به نزدیک شدن به هفته های پایانی سال و عدم پرداخت دستمزدهای معوقه و عیدی و پاداش ،در تب و تاب اعتصاب و اعتراض بسر می برند.
اتحادیه آزاد کارگران ایران – ٢٩ بهمن ماه ١٣٩٦
کارگران گروه ملی فولاد اهواز صبح امروز یکشنبه ٢٩ بهمن در اعتراض به عدم پرداخت سه ماه دستمزد، درب ورودی کارخانه را مسدود نموده و اعلام کردند که تا تسویه مطالباتشان اجازه تولید نخواهند داد.
گرارش اتحادیه آزاد از اعتراضات کارگران گروه ملی صنعت فولاد اهواز
کارگران گروه ملی صنعت فولاد اهواز از صبح امروز بطور یکپارچه ای دست به اعتصاب زده اند
بنا بر گزارشهای ارسالی کارگران گروه ملی صنعت فولاد اهواز به اتحادیه آزاد کارگران ایران، آنان از ساعات اولیه صبح امروز در اعتراض به عدم پرداخت سه حقوق ماههای آذر و دی و بهمن دست به اعتصاب زده و اقدام به تجمع در برابر کارخانه کرده و بمدت دو ساعت با مسدود کردن دربهای ورودی مانع ورود و خروج به آن شدند.
بنا بر این گزارش، بدنبال تداوم این تجمع و احتمال بسته شدن جاده اهواز – خرمشهر که بخشی از آن از مقابل شرکت گروه ملی فولاد اهواز میگذرد، کارگران اعتصابی این شرکت تجمع خود را به داخل کارخانه کشاندند و با توجه به اینکه هیچ یک از مسئولین شرکت حاضر به پاسخگوئی به خواستهای کارگران نشدند آنان تا لحظه تنظیم این خبر (ساعت ١٤ ظهر) همچنان در اعتصاب هستند.
کارگران گروه ملی صنعت فولاد اهواز هم اکنون سه ماه دستمزد معوقه دارند و با توجه به نزدیک شدن به هفته های پایان سال مصرانه خواهان دریافت دستمزدهای معوقه خود هستند و اعلام کرده اند تا همه حقوقهای معوقه پرداخت و دیگر مطالباتشان بر اورده نشود دست از اعتصاب و اعتراض بر نخواهند داشت.
بنا بر اظهار کارگران گروه ملی صنعت فولاد اهواز، کارفرمای این شرکت علاوه بر عدم پرداخت حقوق کارگران، بیمه های آنان را نیز از آذر ماه سالجاری به این سو به صندوق سازمان تامین اجتماعی واریز نکرده و همین امر باعث شده سازمان تامین اجتماعی از تمدید دفترچه های درمانی کارگران خودداری کند. همچنین سرویسهای ایاب و ذهاب کارگران هم مختل شده و کارفرما از حدود یکماه پیش به بهانه کاهش هزینه ها از حدود ١٣٠ سرویس موجود کارخانه برای ایاب و ذهاب کارگران، ٥٠ سرویس را تعطیل و همین مسئله مشکلات بسیاری را برای کارگران ایجاد کرده است.
بنا بر این اظهارات، بدلیل عدم پرداخت بموقع حقوق کارگران گروه ملی فولاد اهواز، کارگران این شرکت بزرگ تولیدی برای گذران زندگی با این شرایط که اقساط این وامها بطور مستقیم از حقوق پرسنل کسر و به حساب بانک واریز شود اقدام به دریافت وام از بانک ملی مستقر در شرکت کرده اند اما کارفرما اقساط این وامها را از حقوق کارگران کسر و به حساب بانک واریز نکرده است و همین امر باعث شده ، بانک مذکور حساب کارگرانی را که اقدام به دریافت وام کرده اند مسدود نماید. علاوه بر این، کارفرما در یک دزدی آشکار دیگر از حقوقهای کارگران، از خرداد ماه سالجاری اقدام به انعقاد قرارداد بیمه تکمیلی با بیمه البرز کرده است، اما علیرغم کسر ماهیانه مبلغ این بیمه از حقوق کارگران، وجوه را به حساب شرکت بیمه البرز واریز نکرده و به همین دلیل این شرکت بیمه هیچگونه سرویس دهی به کارگران انجام نمیدهد.
کارگران گروه ملی صنعت فولاد اهواز، در اعتصاب امروزشان خواستهای خود را به شرح زیر اعلام و تاکید کرده اند تا رسیدن به این خواستها اعتصاب و اعتراضات خود را ادامه خواهند داد.
١- پرداخت یکجا و کامل حقوق ماههای آذر، دی، بهمن و تعیین تکلیف چگونگی پرداخت عیدی و پرداخت حق بیمه تامین اجتماعی
٢- برقراری بیمه تکمیلی پرسنل
٣- ساماندهی و برقراری مجدد سرویسهای ایاب و ذهاب کارگران
اتحادیه آزاد کارگران ایران – ٢٩ بهمن ماه ١٣٩٦
رضا شهابی دوباره راهی زندان شد
رضا شهابی عضو هیات مدیره سندیکای واحد پس از اتمام مرخصی اش در ساعت ١٩ روز یکشنبه ٢٩ بهمن به زندان اوین مراجعت کرد. رضا شهابی با اتهامات امنیتی بخاطر مبارزاتش در دفاع از حقوق کارگران و خواستهای انسانی اش در زندان. رضا شهابی بدلیل بیماریهای متعددی که اساسا در دوران زندانش به آن مبتلا شده است، بیمار و نیاز به درمان دارد. رضا شهابی باید فورا آزاد شود.
رضا داودی
شناخت کارگر و نقش و جایگاه وی در روابط تولیدی سرمایه داری و ارزش آفرینی وی، شاه کلید تحلیل دستگاه سرمایه داری است . جایگاه کارگر در پروسه تولید و فربه گی نظام سرمایه داری بسیار مهم و پر اهمیت می باشد .
کارگر به فردی اطلاق می شود که نیروی کار خود را به ازای دستمزد معین – که در نظام سرمایه داری به شکل پول است – می فروشد و از این طریق امرار معاش می کند .
بررسی عمیقتر ، نشان دهنده ی کالایی شدن نیروی کار کارگر در نظام سرمایه داری است و حاوی ارزش مبادله ای است . نیروی کار کارگر پس از خریداری توسط سرمایه دار روی سرمایه ی ثابت سرمایه دار عمل کرده و محصولی را تولید می کند که یا قابل فروش است و یا به شکل نوعی کالا- سرمایه در آمده که در روند تجدید تولید به عنوان ماده ی خام اولیه و یا ابزار تولید ، در پروسه ی ارزش افزایی سرمایه مورد استفاده قرار می گیرد و زمینه ساز انباشت سرمایه و بازتولید روابط سرمایه داری می شود .
در نظام سرمایه داری که به طور مستمر و پیوسته روابط سرمایه داری تولید و بازتولید می شود همه چیز از جمله روابط و مناسبات انسانی ، عاطفی ، اخلاقی و … گرفته تا مایحتاج روزمره ی مردم به شکل کالا و دارای ارزش مبادله در می آید و اصولا کار در معنا و شکل حقیقی آن به منظور تولید ارزش مصرف ، معنای خود را از دست داده و همه چیز در خدمت افزایش زایی سرمایه در می آید . در چرخه ی مزبور که روز به روز قوی تر می شود نظام سرمایه داری تمامی مقاومت ها علیه خود را شکسته و خرد می کند و در نهایت با منطق خود سازگار و هماهنگ می کند .
علم و دانش نیز از گزند این دستگاه عظیم و قوی برکنار نمانده و در خدمت نظام و به شکل کالا در خدمت ارزش افزایی سرمایه در آمده و کارگرانی تحت عنوان کارگران یقه سپید را به وجود آورده که در پروسه ارزش افزایی سرمایه در ازای فروش دانش خود به جرگه ی عظیم کارگران در خدمت این نظام پیوسته و از این طریق امرار معاش نمایند.
صاحب علم و به طور خاص ، معلم که نقش وی به عنوان کارگر فکری و یقه سپید هدف این مقاله است در ازای دستمزد به شکل پول در یک بازه ی زمانی مشخص و از قبل تعیین شده باید به تدریس مباحث خاص و از قبل تعیین شده توسط مراجع قانونی بپردازد تا بدین طریق روند ارزش افزایی سرمایه را تسریع و تسهیل نماید . همانطور که اشاره شد ، معلم بایست مطالبی که توسط مراجع قانونی به وی دیکته شده را به دانش آموز دیکته نماید و نه آن چیزی که خود می خواهد و خود تشخیص می دهد . در بخش صنعت نیز کارگر یدی باید کالایی تولید کند که سرمایه دار از وی خواسته و نه کالای دلخواه خود .
با مقایسه این دو نوع کارگر تفاوتی ماهوی بین فعالیت کارگر یقه سپید و یقه آبی یا یدی مشاهده نمی شود و تفاوت در ظاهر کالای تولیدی توسط این دو نوع کارگر و ارائه ی آن در بازار فروش است . کالای کارگر یقه آبی مستقیما وارد بازار فروش می شود و ملموس است ولی کالای تولیدی معلم تربیت و تعلیم نیروی متخصص برای خدمت در دستگاه سرمایه داری است و به بیانی دیگر می توان گفت معلم در بازتولید تولید نیروی کار به عنوان کارگران یقه آبی و یا یقه سپید نقش مستقیم ایفا می کند .نیروی کاری که قبلا توسط منطق سرمایه داری به شکل کالای قابل خرید و فروش درآمده است .
نیروی متخصص تربیت شده توسط معلم در بازار کار ، چیزی جز نیروی فکر و یا تخصص خود برای مبادله با پول ندارد در نتیجه با ورود این نیروی متخصص در روابط مبادله ای پولی ، تعلیمات و دانش معلم به طور غیر مستقیم در کالا متبلور شده و عینیت می یابد ، به همان نحوی که نیروی کار کارگر صنعتی در کالا عینیت می یابد .
در روند کالایی شدن نیروی کار کارگر پدیده ی” از خود بیگانگی” ظهور می یابد و این پدیده برای معلم نیز رخ می دهد . همانگونه که کارگر صنعتی یقه آبی در اثر تخصصی شدن تولید در کمیت و کیفیت و در نهایت در تولید کلیت کالا دخالت و قوه ی اختیاری ندارد و به قطعه ای از یک ماشین عظیم درمی آید و کاملا تک بعدی می شود ؛ معلم نیز با تخصصی تر شدن علوم و تقسیم کار مانند کارگر یدی “از خود بیگانه” شده و به قطعه ی ماشین بزرگ آموزش تبدیل می شود.
در چنین اوضاع و احوالی و تشدید این روند ، تناقضی بزرگ با اهداف اولیه ی آموزش و پرورش هویدا می شود . شرط لازم و نه کافی آموزش آن است که معلم به طور پیوسته در مسیر پرورش و بهره گیری از استعدادها و ابتکارات خود به منظور پرورش قوه ی خلاقیت و ابتکار در دانش آموز قرار گیرد و اندیشه ی خلاقانه را در دانش آموز برانگیزد و به ظهور اندیشه های ناب و خلاق مجال بروز و ظهور دهد . با چنین روند از خود بیگانگی رو به تشدید ،آیا مجالی برای بروز ابتکار و اندیشه ی خلاق و نقاد می توان تصور کرد؟!
اگر معلم بخواهد علی رغم تمام مشکلات موجود که با آن دست به گریبان است ، اندیشه ی خلاق و مناسبات انسانی را سرلوحه ی کار خود قرار دهد و فارغ از تمام مناسبات بازار و اجبارهای موجود ارزشهای انسان مدارانه و تفکر انتقادی را به دانش آموزان آموزش دهد ، آیا می توان امیدوار بود که دانش آموز وی پس از ورود به بازار کار و جامعه ای که در آن روابط و مناسبات سرمایه سالارانه حاکم است دچار تضاد نشده و می تواند با مناسبات و ایدئولوژی سرمایه داری که با بهره گیری از تمام ابزارهای مادی و معنوی هر ساز مخالفی با خود را خفه می کند و اجتماعی همگن را به وجود آورده مبارزه کند ؟! آیا در وی یارای مقاومت وجود دارد و یا هژمونی سرمایه داری وی را مجبور به فراموشی و کنار گذاشتن ارزشهای انسان مدارانه می کند ؟ آیا یک نفر و یا یک اقلیت کوچک می تواند با نپذیرفتن روابط و مناسبات سرمایه دارانه در جامعه زندگی کند و خلاف جهت آب شنا کند؟ این فرضیه تا چه اندازه امکان تحقق و مجال دارد؟!
فرد تربیت شده با ارزشهای انسان مدارانه در جامعه ای که روابط و مناسبات پولی و کالایی حاکم است ، کالای مورد پسند بازار ندارد و در نتیجه تقاضایی برای عرضه ی وی وجود ندارد و گذراندن روزگار و تحصیل مایحتاج روزمره برای وی مشکل خواهد شد . مناسبات بازار همه ی ارزشها را یا قابل خرید و فروش می کند و یا باید ارزش ها، امر مبادله به عنوان سنگ بنای منطق سرمایه داری را تسهیل کنند در غیر این صورت ارزشها به شکل انتزاعی و بیگانه با جامعه به نظر می رسند . در چنین شرایطی و هژمونیی، یا فرد به مناسبات بازار تن می دهد و یا منزوی شده و گوشه ی عزلت می گزیند .
معلم و شاگرد که در این مهلکه گرفتارند و جزیی از جامعه هستند نمی توانند از آن خلاصی یابند . پس نتیجه چنین روابطی ” از خود بیگانگی ” روزافزون معلم و افت سطح کیفی آموزشی می باشد . البته نباید تلاش و فداکاری برخی معلمان و جهد آنان در ارائه خدمات مطلوب تر و با کیفیت آموزشی را نادیده انگاشت ولی چنانچه در بالاتر اشاره شد این تلاش و فداکاری نه تنها به نابودی مناسبات بازاری کمکی نکرده و فرد را در وهله ی اول دچار تضاد می کند و در وهله ی دوم بر عکس ، مناسبات کالایی و مبادله ای را مستحکم تر می سازد و سود آوری بیشتری برای دستگاه سرمایه داری به بار می آورد چون وظیفه ی معلم تربیت یک نیروی متخصص و کارآمد در بازار است پس اگر نیروی کار با هزینه ی کمتری و با کیفیت بهتری ساخته شود به نفع سرمایه است . چون با صرف هزینه ی کمتر موفق به تولید ارزش اضافی بیشتری شده و در نهایت معلم به مهره ای در جهت قوی تر کردن سرمایه در آمده و ارزش اضافی بیشتر از حد انتظار سرمایه را متحقق ساخته . تولید ارزش اضافی بیشتر موجبات تحکیم و تثبیت موقعیت سلطه ی سرمایه بر جامعه را فراهم می آورد .
در سطح تربیتی و پرورشی نیز وضع مشابهی را مشاهده می کنیم . تمامی دستگاه ها و نهادهای سرمایه داری در حفظ ، تحکیم و بازتولید اتوریته ی سرمایه از طرق گوناگون می کوشند. آموزش و پرورش نیز در بعد پرورشی به عنوان نهادی در خدمت سرمایه داری از این قاعده مستثنا نیست . نقش آموزش و پرورش در بازتولید اتوریته ی سرمایه را می توان پررنگ تر و مهمتر ارزیابی نمود ، چون علاوه بر تربیت نیروی کار و فراهم کردن حوزه ی مادی ، در حوزه ی معنوی نیز نقش بسزایی را بازی می کند . در حوزه ی پرورشی به صورت مستقیم و غیر مستقیم به تبلیغ و ترویج ایدئولوژی سرمایه داری می پردازد و با کار کردن بر روی اذهان خام و دست نخورده و جویای حقیقت ، به تحکیم ایدئولوژی خود می پردازد و زمینه های فکری و عقیدتی را برای خود فراهم می کند و در نهایت هر گونه شک و شبهه را خاموش می کند و ذهن پویا و حقیقت طلب کودکان را مسخ کرده و از آنها انسانهایی منفعل به لحاظ فکری می سازد که مطابق با مختصات دستگاه سرمایه داری فکر و عمل می کنند . در این سطح به دلیل شرایط خاص سنی دانش آموزان از ابتدا اذهان آنان را برای خدمت به سرمایه پرورش می دهند و آنچنان مناسبات و روابط موجود در جامعه تقدیس و بدیهی انگاشته می شوند که گویی هیچ بدیلی برای آن وجود ندارد و هر نوع شک در این مناسبات و عمل در جهت خلاف هنجارهای جامعه جرم تلقی شده و مستحق کیفر خواهد بود. حتی اگر فردی نیز دچار شک در این مناسبات شود به دلیل تربیتی که در دوران مدرسه به وی تعلیم داده شده به خود نهیب می زند و شروع به توجیه می کند که سایر بدیل ها تخیلی اند و با واقعیت همخوانی ندارند ولی غافل از اینکه پیش فرض را اشتباه گرفته و حقیقت را روابط و مناسبات سرمایه دارانه می داند پس دچار خطای تحلیل به دلیل تقدیس روابط موجود در دوران آموزش می شود .
در آموزش و پرورش سرمایه داری معلم نقش مرشد و مراد را بازی می کند و هر چه می گوید مقدس انگاشته می شود و سرپیچی از فرامین وی موجب شقاوت و بدبختی خواهد شد . معلمی که در چنین دستگاهی مسخ و “از خود بیگانه ” شده می تواند در خدمت تقدیس و روابط و مناسبات مذکور در بعد تربیتی و پرورشی نباشد؟! آیا به طور کلی تفکر خلاق و نقادانه در معلم وجود دارد که بتواند علی رغم تمامی مشکلات و اجبارهای تحمیلی به دانش آموز آموزش دهد و وی را فراتر از هنجارها و ارزشهای موجود جامعه رهنمون شود ؟!
اگر نیک بنگریم معلم و دانش آموز در دستگاه سرمایه دای کالایی هستند که قابلیت خرید و فروش دارند و آموزش و پرورش یک کارخانه ی بزرگ است که با استخدام معلمان و خرید نیروی فکری آنان و با در اختیار گذاشتن دانش آموزان به آنان به مثابه ی ماده ی خام اولیه ، از معلم انتظار دارد که به فکر و روح دانش آموز در چارچوب دستگاه سرمایه داری شکل دهد و از وی کالایی بسازد که دارای ارزش مبادله و گسترش و نفوذ روابط کالایی در کل جامعه باشد .
گزارش
٢٠ هزار دانشجوی بیکار
رئیس دانشگاه آزاد ازوجود ٢٠هزار دانشجوی بیکاردر مقطع دکترادر این دانشگاه خبر داد. در آبان سال جاری نیز وب‌سایت اقتصادآنلاین ازوجود ٢٠٤هزار بیکاردر ایران بامدرک فوق لیسانس ودکترا خبرداده بود .
گزارشی درباره اعتراضات دامنه داركارگران پیمانی منطقه ویژه پتروشیمی ماهشهر
یکی از کارگران پیمانی منطقه ویژه پتروشیمی ماهشهر : «یك ماهی می‌شود كه اعتصاب غذا كرده‌ایم. رستوران نمی‌رویم. اما دیدیم نتیجه نداد و كسی هم نپرسید دردتان چیست؟ مجبور شدیم به اداره كار مراجعه كنیم. باز هم نتیجه‌ای نگرفتیم و مجبور شدیم دست‌به‌دامان فرماندار شویم». پوزخند می‌زند و با ناامیدی می‌گوید: «منتظریم به وعده‌هایشان عمل كنند. اگر عمل شد كه چه بهتر، اگر نه باید فكر دیگری بكنیم».
كارگرمعترض دیگر: «هر موقع هم اعتراض می‌كنیم، با ما برخورد می‌كنند. امنیت شغلی‌مان را به خطر می‌اندازند. بارها برخی از همكارانمان را از اطلاعات ماهشهر خواسته‌اند. حراست شركت‌ها كه مرتبا ما را می‌خوانند و توبیخ می‌كنند و از در تهدید سخن می‌گویند».
بنابه گزارش رسانه ای شده بتاریخ٢٦بهمن ماه،اعتصاب در صنعت نفت را پایانی نیست. قراردادهای چهارگانه وزارت نفت با كارگران كه در قالب قراردادهای رسمی، معین، موقت و پیمانكاری بسته شده، كار را به‌صورت جدی در فاز تبعیض برده و همین تبعیض صدای كارگران را درآورده است. تفاوت دریافتی بین چهار تا پنج میلیون تومان در قالب تبعیض نقدی و مزایایی مانند دریافتی بابت بدی آب‌وهوا، حق مسكن و… كه چاشنی غیرنقدی آن است، چالش جدی كارگران با قراردادهای پیمانی شده است. توفان شن و خاك امان كارگران پیمانی منطقه ویژه پتروشیمی‌های ماهشهر را بریده اما سبب نشده تا دست از اعتراض بردارند كه یكی از موارد اعتراضی‌شان همان حق آب‌وهوایی است كه دیگران می‌گیرند و از آنها دریغ شده است. آخرین صدای كارگران در این بخش به مدت سه روز در ماهشهر شنیده شد. آنها در این تجمع اعتراضی شعار می‌دادند: «عزا عزاست امروز / روز عزاست امروز/ زندگی کارگر/ روی هواست امروز»
دیروز(٢٥بهمن) سومین روزی بود كه كارگران پیمانی مجتمع‌های پتروشیمی این منطقه دست به اعتراض زدند و پس از آنكه اعتصاب غذایشان بی‌نتیجه ماند، دست به دامان فرماندار جدید شدند. حالا فرماندار به آنها وعده داده تا مشكلاتشان را برطرف كند .
یكی از كارگرانی كه در این تجمع حضور داشت، آن‌قدر صدایش گرفته بود كه به سختی حرف می‌زد. می‌گوید: «در منطقه ویژه پتروشیمی‌های بندر ماهشهر سال‌هاست كه كارگران پیمانكار حق واقعی خود را دریافت نمی‌كنند. با ١٦ تا ١٨ سال سابقه كار، ماهی دو تا دوونیم میلیون تومان حقوق دریافت می‌كنم، اما فرد دیگری با همین سابقه كار یا حتی كمتر، حداقل چهار تا پنج برابر من چیزی حدود هفت تا هشت میلیون تومان حقوق می‌گیرد».
كمی نفس می‌گیرد و ادامه می‌دهد: «اعترا‌ض‌های ما به تبعیضی است كه بین نیروهای قراردادهای رسمی، معین و موقت با نیروهای پیمانی حاكم است. هر سه نوع قرارداد كارگری، مزایای بهتری از ما دارند»
او ادامه می‌دهد: «اینها فقط مزایای نقدی است. مزایای غیرنقدی مانند خانه‌های سازمانی یا ٥٠ میلیون ودیعه مسكن، پروازهای رایگان، خدمات درمانی رایگان و… هم هست. البته قراردادهای موقت هم كمی با مشكل در این زمینه‌ها مواجه هستند، اما دو قرارداد دیگر این‌گونه نیستند».
ریه‌های ما هم فیلتر آلودگی هوا ندارد!
به كنایه در مورد آب‌وهوای خاك‌آلود این روزهای خوزستان می‌گوید: «وقتی می‌بینیم فرد دیگری با یك قرارداد دیگر حق بدی آب‌وهوا می‌گیرد و منِ نوعی نمی‌گیرم، چه حالی باید باشم؟ كارگری كه در این بدی آب‌وهوای ماهشهر كار می‌كند، فقط با این مشكل مواجه نیست و آلودگی صنایع پتروشیمی را هم نفس می‌كشد. حالا چه فرقی است بین كارگران پیمانی كه این مزیت را ندارند و دیگرانی كه دارند؟ به فرماندار گفتیم آیا ریه‌های ما فیلتر آلودگی هوا دارد و آنها نه؟».
وزیر نفت هم ما را به رسمیت نمی‌شناسد
از نادیده‌گرفته‌شدن از سوی وزیر نفت گلایه می‌كند و می‌گوید: «٨٠ درصد تولید بر دوش همین نیروهای پیمانكاری است. در منطقه ویژه پتروشیمی‌های ماهشهر ١٠ هزار نفر فعال‌اند كه بالغ بر پنج‌هزارو ٣٠٠ نفر از آنها كارگران پیمانی هستند. اگر بخواهید كل صنعت پتروشیمی را در نظر بگیرید، بالغ بر ٧٠ هزار نفر در این صنعت، از كارگران پیمانی هستند كه حتی وزیر نفت هم آنها را به رسمیت نمی‌شناسد. وزیر فقط قراردادهای موقت به بالا را می‌بیند و ما را اصلا نمی‌بیند! ما برایشان اصلا وجود خارجی نداریم!».
اشاره او به تغییر وضعیت قراردادهایی است كه وزیر نفت وعده آن را داده بود و تنها به قراردادهای موقت ختم می‌شد و خبری از نیم‌نگاهی به كارگران پیمانی نیست كه نیست.
اعتراض می‌كنیم، برخورد می‌كنند
كارگر دیگری هم در ادامه حرف‌های همكارش می‌گوید: «هر موقع هم اعتراض می‌كنیم، با ما برخورد می‌كنند. امنیت شغلی‌مان را به خطر می‌اندازند. بارها برخی از همكارانمان را از اطلاعات ماهشهر خواسته‌اند. حراست شركت‌ها كه مرتبا ما را می‌خوانند و توبیخ می‌كنند و از در تهدید سخن می‌گویند». این را با اندكی چاشنی خشم می‌گوید. حالا اما امیدوار به فرماندار جدید منطقه هستند كه وعده داده مشكلاتشان را مرتفع كند.
وی افزاید: «انتظار نداریم مسئله‌ای كه در٢٠ تا ٣٠ سال ایجاد شده یك‌شبه حل شود، همین‌كه بدانیم مسئولان در جهت رفع این تبعیض‌ها گام بر‌می‌دارند برایمان كافی است».
می‌پرسم چه تعداد تجمع كرده‌اید؛ می‌گوید: «حول‌وحوش هزارو ٥٠٠ نفر تجمع كرده‌ایم… كار را تعطیل نكردیم. تعدادی ماندند كه كار شركت نخوابد و تعداد دیگر تجمع كردیم. از همه شركت‌های پتروشیمی تعدادی در تجمع حاضر شدند».
پایان تجمع به‌واسطه توافق با فرماندار
دیگری از توافق با فرماندار می‌گوید: «امروز سومین روز و روز پایانی بود…؛ به توافق رسیدیم و قرار شد قبل از عید، پاداشی در قالب كارت هدیه به كارگران پیمانی بدهند و بعد از عید نیز، سه، چهار آیتم را به دریافتی‌ها اضافه كنند و طرح طبقه‌بندی مشاغل را از اول فروردین در جهت بهبود دریافتی‌ها اعمال كنند».
یكی دیگر از كارگران می‌گوید: «یك ماهی می‌شود كه اعتصاب غذا كرده‌ایم. رستوران نمی‌رویم. اما دیدیم نتیجه نداد و كسی هم نپرسید دردتان چیست؟ مجبور شدیم به اداره كار مراجعه كنیم. باز هم نتیجه‌ای نگرفتیم و مجبور شدیم دست‌به‌دامان فرماندار شویم». پوزخند می‌زند و با ناامیدی می‌گوید: «منتظریم به وعده‌هایشان عمل كنند. اگر عمل شد كه چه بهتر، اگر نه باید فكر دیگری بكنیم».
قرارداد یك‌ساله با ١٦ سال سابقه
گله‌اش را پی می‌گیرد: «اغلب ما ١٦سال است اینجا كار می‌كنیم و فقط پیمانكار تغییر می‌كند. پیمانكار یك‌ساله با شركت قرارداد می‌بندد و با ما هم قرارداد یك‌ساله می‌بندد. اینجا اصلا امنیت شغلی در كار نیست»
پای غیردولتی‌های عرصه پتروشیمی در كار است
از او درباره تعداد مجتمع‌های پتروشیمی منطقه می‌پرسم. می‌گوید: «فكر می‌كنم حدود ١٢ تا ١٣ پتروشیمی در منطقه وجود دارد. تعدادی زیرمجموعه هلدینگ شستا و تعدادی زیرمجموعه هلدینگ خلیج فارس هستند. البته بقیه هم در اینجا سهم دارند». تعدادی كه این كارگر می‌گوید با واقعیت به میزان درخور توجهی فاصله دارد و به نظر می‌رسد این كارگر هم فقط به معیشتش می‌اندیشد و كاری به كار بزرگ‌ترها ندارد! براساس آخرین اخبار در منطقه حدود ٢٥ مجتمع پتروشیمی وجود دارد كه همچنان مشغول به كار در منطقه هستند. اصلاح این روند حاكم در قراردادها مختص به صنعت نفت نیست و تقریبا در تمامی مناطق آزاد، این اخلال موج می‌زند، بااین‌حال به نظر می‌رسد باید فكری ریشه‌ای برای تغییر قوانین مربوط به مناطق ویژه و آزاد در بُعد كارگری و همچنین تجدیدنظر در قراردادهای صنعت نفت كرد. البته اما و اگرها در این مورد هم كم نیست. در شرایطی كه دولت پول پرداخت حقوق كارمندان خود را ندارد و وزیر نفت هم معتقد است ٧٠ هزار نفر شاغل در صنعت نفت كافی است و باقی شاغلان فقط بار مالی ایجاد كرده‌اند، نمی‌توان امیدی به تغییر چندانی داشت.
برگرفته از گروه تلگرام اتحادیه آزاد کارگران ایران
بین المللی
١ـ ایتالیا – تظاهرات ضد نژادپرستی در ایتالیا؛ ما همه خارجی هستیم
یک هفته پس از حمله به خارجی‌ها در شرق ایتالیا، هزاران نفر علیه نژادپرستی به خیابان‌ها رفتند. در جریان حمله مزبور شش تن مجروح شده بودند.
در تظاهرات روز شنبه ١٠ فوریه در شهر “ماچرتا” در شرق ایتالیا معترضان شعارهایی چون “ما همه خارجی هستیم” را حمل می‌کردند. یک هفته پیش از این تظاهرات و در بحبوحه مبارزات انتخابات محلی فردی در ماچرتا به سوی چندین مهاجر آفریقایی شلیک کرد. در جریان آن حمله شش نفر زخمی شدند.
گفته می‌شود مهاجم انگیزه‌ی خارجی‌ستیزانه داشته و در پی قتل دختری ١٨ ساله دست به این اقدام زده است. پیکر مثله شده‌ی این دختر در دو چمدان پیدا شده بود. در این پرونده چندین نیجریه‌ای‌تبار بازداشت شده‌اند.
رسانه‌ها شمار شرکت‌کنندگان در تظاهرات ضدفاشیستی روز شنبه را، به نقل از سازمان‌دهندگان تظاهرات، حدود ٣٠ هزار نفر اعلام کرده‌اند.
از بیم زد و خرد در بخشهایی از شهر محدودیت‌هایی ایجاد شده بود؛ مدارس و مغازه‌ها هم تعطیل شده بودند. وزارت کشور ایتالیا اعلام کرده که تظاهرات بدون خشونت برگزار شده است.
در شهرهای دیگر، از جمله در میلان، هم تظاهراتی علیه نژادپرستی برگزار شد. در تظاهرات در شهرهای مختلف سازمان‌های ضدفاشیستی از سراسر کشور و هواداران احزاب چپ و نهادهای اجتماعی نیز شرکت کردند.
حمله به خارجی‌ها در ماچرتا به بحث و جدل‌ها درباره مهاجران دامن زده است. بیش از همه احزاب دست راستی امیدوارند طرح این موضوع سبب اقبال بیشتر به آنها در انتخابات ٤ مارس شود.
٢ــ الجزایر – اتحادیه‌های کارگری خواهان خاتمه دادن به اذیت و بازداشت فعالین کارگری شدند
اتحادیه جهانی کارگران صنایع (IndustriALL) و چند اتحادیه جهانی دیگر در اقدامی مشترک به محاکمه رهبران اتحادیه‌های کارگری در الجزایر اعتراض کردند.
در نامه مشترکی که توسط اتحادیه هایی از قبیل IndustriALL، ITUC، IUF و چند تشکل بین‌المللی دیگر تنظیم شد، از مقامات الجزایر خواسته شده به بازداشت و محاکمه فعالان کارگری ، پایان دهند.
اعتراض اتحادیه‌های کارگری جهانی، به بازداشت رهبر اتحادیه کارگران انرژی و همچنین دبیر اتحادیه معلمان الجزایر است که هر دوی این فعالان در بازداشت به سر می‌برند. این دو فعال کارگری قرار است پس از ماه‌ها بازداشت، در ماه جاری محاکمه شوند.
اعتراض جمعی به بازداشت فعالان کارگری الجزایر در حالی صورت گرفته که در نشست ماه ژوئن، سازمان جهانی کار به دولت الجزیره هشدار داد و خواستار توقفِ دستگیری و محاکمه‌ی فعالان کارگری شد.
٣ــ عربستان – حضور زنان در ورزشگاه، من انسانم و حق انتخاب دارم
زنان در عربستان سعودی ژانویه امسال برای اولین بار در تاریخ این کشور اجازه یافتند که برای تماشای مسابقه فوتبالی که میان دو تیم باشگاهی در جده برگزار می‌شد، به ورزشگاه بروند.
هفتۀ گذشته نیز زنان ورزش دوست این کشور توانستند بار دیگر در شهر ریاض به ورزشگاه رفته و از جایگاه خانوادگی به تماشای یک مسابقۀ فوتبال بپردازند.
نورا، معلم مدرسه می‌گوید: “حضور من در ورزشگاه به این معنی است که من انسانم و حق انتخاب دارم. هیچکس نمی‌تواند مانع من برای انجام کاری شود که می‌خواهم و هیچکس نمی‌تواند برای من تصمیم بگیرد. “
دو پسر نوجوان نیز با استقبال از حضور زنان در ورزشگاه می‌گویند: “این بهتر است. زنان همیشه عادت داشتند که مسابقات را از تلویزیون تماشا کنند اما اکنون می‌توانند لذت تماشای از نزدیک را تجربه کنند”
دولت عربستان سعودی همچنین اعلام کرده است که از ماه ژوئن سال ٢٠١٨ میلادی زنان اجازه رانندگی در این پادشاهی را خواهند داشت. عربستان تنها کشوری در جهان است که تا کنون اجازۀ رانندگی به زنان را نداده بود.
مدیحه العجروش از جمله زنانی است که از سالها پیش در این کشور کارزاری را برای حق رانندگی زنان به ره انداخته و حتی به علت رانندگی در عربستان، زندانی شده است.
او با استقبال از تصمیم جدید دولت عربستان می‌گوید: “زنان معمولا در ١٨ سالگی رانندگی را شروع میکنند اما من مجبور شدم تا سن ٦٣ سالگی منتظر بمانم. این غم‌انگیز است. مبارزه در این راه بخش زیادی از زندگیم را به خود اختصاص داد”.
٤ــ جهان – یک ششم کودکان در مناطق جنگی زندگی میکنند
سه مکان پرمناقشه‌ای که بدترین مکان‌ها برای کودکان در جهان محسوب می‌شوند عبارتند از سوریه، افغانستان و سومالی.
بنا بر گزارش بنیاد “کودکان را نجات دهید” (Save the Children) شمار کودکانی که در سراسر جهان در مناطق درگیری زندگی میکنند با افزایش ٧٥ درصدی نسبت به دهه ٩٠ میلادی، به ٣٥٠ میلیون کودک رسیده است.
از این تعداد کودک ٦ درصد در مناطق درگیری در اروپا، ٢١ درصد در آمریکا، ٧ درصد در اروپا، ١٤ درصد در آسیا و ٣٩ درصد در خاورمیانه زندگی میکنند.
بیش از نیمی از این کودکان نیز (١٦٥ میلیون کودک) در مکان‌های دچار درگیری‌های شدید زندگی میکنند.
کارولین آنینگ، مشاور ارشد بنیاد “کودکان را نجات دهید” دربارۀ دلایل افزایش شمار کودکان در جنگ می‌گوید: “یکی از دلایل این است که امروزه شاهد اختلافات بیشتر و در پی آن درگیری‌های طولانی مدت و بیشتری هستیم. همچنین این درگیری‌ها بیشتر در مناطق پر جمعیت روی می‌دهد. درگیری‌ها در سوریه، یمن، عراق در شهرها و روستاهایی روی داده سات که کودکان زیادی زندگی میکنند”
پس از این سه کشور، بدترین کشورهای جهان برای کودکان عبارتند از: یمن، نیجریه، سودان جنوبی، عراق، جمهوری دموکراتیک کنگو، سودان و جمهوری آفریقای مرکزی.
درگیری‌ها در جمهوری دموکراتیک کنگو یک درگیری طولانی و ویرانگر بوده که دهه‌هاست زندگی کودکان را هدف قرار داده است. به گفته خانم آنینگ “در این کشور، بر خلاف سوریه، ما استفادۀ گسترده از سلاح‌های انفجاری در مناطق پرجمعیت را نمی‌بینیم اما شاهد سطح بالایی از خشونتها علیه کودکان و همچنین استفاده از کودکان به عنوان سرباز هستیم. “
در این گزارش به جنایاتی از جمله سرقت کودکان، استفاده از آنها به عنوان سرباز، خشونتهای جنسی، قتل و معلول کردن کودکان، حمله به مدرسه‌ها و بیمارستان‌ها و محروم کردن کودکان از دسترسی به کمکهای بشردوستانه اشاره شده است.