آرش دشتی
مرگ برای نان
در هفته ی دوم خرداد ٩٦ بود که در کارخانه بازیافت کاغذ مشهد ٤ کارگر به درون دستگاه خمیر کاغذ افتادند و جان سپردند.
پس از دو هفته کارشناسی از سوی پزشکی قانونی و اداره کار، هنوز علت مرگ اعلام نشده است و حالا، بازپرس ویژه قتل در دادسرای عمومی و انقلاب مشهد می گوید که علت مرگ این کارگران باید از سوی پزشکی قانونی و دایره حوادث اداره کار بررسی و اعلام شود.
این مقامات و کارشناسان! اساسا کارشان این است که آنقدر مسأله را بپیچانند تا علت حوادث ناشی از کار را در پرده‌ای از ابهام پنهان کنند.
علت اصلی مرگ این چهار کارگر مثل علت مرگ بسیاری از کارگران، از روز هم روشن تر است. و آن هم، نبود امنیت و ایمنی در کارخانه ها و کارگاه هاست.
سرمایه داران برای آنکه سود بیشتری ببرند، حاضر نیستند برای امنیت و ایمنی کارگران هزینه کنند. اداره کار و نهادهای زیر مجموعه وزارت کارو دادستان و پزشکی قانونی هم، در حقیقت عوامل دولت هستند که، خود بزرگ ترین کارفرما ست.
سرمایه داری به همه عوامل تولید و از جمله به انسان ها ( کارگران) به چشم کالا و ابزار نگاه می‌کند. آنقدر کارگر بیکار پشت در کارخانه ها و کارگاه ها صف کشیده اند که کارخانه دار و کارفرما به راحتی می تواند کارگران دیگری را جایگزین کارگرانی کند که به خاطر ناامنی محیط کار بقتل می رساند. جالب است که در اینگونه مواقع، علت را بی احتیاطی کارگران قلمداد می کنند.